5
စာလိပ်နှင့် သိုးသူငယ်
ပလ္လင်တော်ထက်တွင် စံတော်မူသော အသျှင်၏ လက်ယာလက်တော်တွင် စာလိပ်တစ်လိပ်ကို ငါမြင်၏။ ထိုစာလိပ်သည် စာမျက်နှာနှစ်ဖက်လုံး၌ စာများရီးသားထားပြီး တံဆိပ်ခုနစ်ခုဖြင့် ခတ်နှိပ်ထား၏။ ထို့နောက် ခွန်အားကြီးသော ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးက “ဇာသူသည် တံဆိပ်များကို ခွာ၍ ဤစာလိပ်ကို ဖွင့်နိုင်ပါမည်နည်း” ဟု အသံကျယ်စွာ ကြွေးကြော်နိန်သည်ကို ငါမြင်၏။ သို့ရာတွင် ကောင်းကင်၊ မြီကြီး၊ မြီကြီးအောက်၌*မြီကြီးအောက်၊ မရဏာနိုင်ငံ သို့မဟုတ် အသီကောင်ရို့၏ ကမ္ဘာ (ရှု ၁.၁၈)။ ထိုစာလိပ်ကို ဖွင့်နိုင်သောသူ၊ ဖတ်နိုင်သောသူ တစ်ယောက်မျှမဟိ။ ဤစာလိပ်ကို ဖွင့်ထိုက်သောသူ၊ ကြည့်ထိုက်သောသူ တစ်ယောက်မျှ ရှာ၍ မတွိ့ရသဖြင့် ငါသည် လွန်စွာ ငိုကြွီး၏။ ထိုအခါ အကြီးအကဲတစ်ပါးက ငါ့ကို “မငို ကေ့။ ကြည့်ရှု လော့။ ယုဒအနွယ်ဝင် ခြင်္သေ့တည်း ဟူသော ဒါဝိဒ်မှ ဆင်းသက်သော သူသည် အောင်မြင်ယာ။ ထိုသူသည် တံဆိပ်ခုနစ်ခုနှင့် ဤစာလိပ်ကို ဖွင့်ထိုက်တော်မူ၏” ဟု ပြောလေ၏။
ထို့နောက် သိုးသူငယ်သည် သက်ဟိသတ္တဝါလေးပါးရို့နှင့် အကြီးအကဲရို့ ဝန်းရံလျက်ဟိသည့် ပလ္လင်တော်အလယ်၌ ရပ်လျက်နိန်သည်ကို ငါမြင်၏။ သူသည် ယဇ်ပူဇော်ခြင်းငှာ သတ်ရန်ထားသည့် သိုးနှင့်တူ၏။ ထိုသူ၌ ဦးဂြိုခုနစ်ချောင်းနှင့် မျက်စိခုနစ်လုံး ဟိ၏။ ထိုအရာများသည် မြီကြီးတစ်ပြင်လုံးသို့ ဘုရားသခင် စီရွှတ်တော်မူသော ဝိညာဉ်ခုနစ်ပါး ဖြစ်၏။ ထိုသိုးသူငယ်သည် လာ၍ ပလ္လင်ထက်တွင် ထိုင်လျက်နိန်သော အသျှင်၏လက်ယာလက်တော်မှ စာလိပ်ကို ယူ၏။ ထိုသို့ ယူလိုက်သောအခါ သတ္တဝါလေးပါးနှင့် အကြီးအကဲနှစ်ဆယ့်လေးပါးရို့သည် သိုးသူငယ်တော်၏ ရှိ့တော်၌ ပျပ်ဝပ်လျက် နိန်ကြ၏။ ထိုသူအသီးသီးရို့သည် စောင်းများကိုလည်းကောင်း၊ ဘုရားသခင် လူစုတော်၏ ဆုတောင်းပတ္ထနာတည်းဟူသော နံ့သာပေါင်းနှင့်ပြည့်လျက်ဟိသည့် ရွှီဖလားများကိုလည်းကောင်း တစ်ခုစီ ကိုင်ဆောင်လျက် ဟိကြ၏။ ထို့နောက် သူရို့က၊
“ကိုယ်တော်သျှင်သည် ဤစာလိပ်တော်ကို ယူ၍၊
ခြိပ်တံဆိပ်များကို ဖွင့်ထိုက်သောသူ ဖြစ်ပါ၏။
အကြောင်းမူကား ကိုယ်တော်သျှင်သည် အသီသတ်ခြင်းကို ခံတော်မူသောအားဖြင့်၊
ခပ်သိမ်းသော မျိုးနွယ်စုနှင့် ဘာသာစကားအမျိုးမျိုး၊ ခပ်သိမ်းသော လူမျိုးနှင့် တိုင်းနိုင်ငံအသီးသီးထဲမှ လူတိကို ဘုရားသခင်အဖို့ ရွီးနုတ်တော်မူပါ၏။
10 ဗျာ ၁.၆ကိုယ်တော်သည် သူရို့အား အကျွန်ရို့ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်ကို အစ်ီခံကြစီရန် နိုင်ငံတော်၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်အရာကို ပီးအပ်တော်မူပြီး၊
ကမ္ဘာမြီကြီးတွင်လည်း စိုးစံရသောအခွင့်ကို ရဟိကြလိမ့်မည်”
ဟု သီချင်းသစ်ကို သီဆိုကြ၏။
11 တဖန် ငါ ကြည့်လိုက်သောအခါ ပလ္လင်တော်၌ လည်းကောင်း၊ သတ္တဝါလေးပါးနှင့် အကြီးအကဲရို့၏ ပတ်လည်၌ လည်းကောင်း ရပ်နိန်သော ကောင်းကင်တမန်ရို့၏ အသံကို ကြားရ၏။ ထိုကောင်းကင်တမန်ရို့၏ အရီအတွက်ကား ကုဋေသင်္ချေမက အတိုင်းမသိ များပြား၏။ 12 သူရို့က၊
“အသီသတ်ခြင်းကို ခံရသော သိုးသူငယ်တော်သည်
တန်ခိုး၊ စည်းစိမ်၊ ဉာဏ်ပညာ၊ ခွန်အား၊ ဂုဏ်ပြုခြင်း၊ ဘုန်းကြီးခြင်း၊
ချီးမွမ်းခြင်းများကို ခံထိုက်တော်မူပါ၏” ဟု ကျယ်သောအသံဖြင့် မြွက်ဆိုကြ၏။
13 ထို့ပြင် ကောင်းကင်၊ မြီကြီးအထက်၊ မြီကြီးအောက်၊ ပင်လယ်အရပ်ရပ်၌ ဟိသမျှသော သတ္တဝါအပေါင်းရို့က၊
“ပလ္လင်ထက်တွင် ထိုင်နိန်တော်မူသော သူနှင့် သိုးသူငယ်တော်သည်
ကမ္ဘာအဆက်ဆက် ချီးမွမ်းခြင်းကို ခံရပါစီသတည်း။
ဂုဏ်ပြုခြင်း၊ ဘုန်းကြီးခြင်း၊ တန်ခိုးကြီးခြင်းများဖြင့် ပြည့်စုံတော်မူပါစီသတည်း” ဟု ကြွေးကြော်ကြသည်ကို ငါကြားရ၏။
14 ထိုအခါ သတ္တဝါလေးပါးရို့က “အာမင်” ဟု မြွတ်ဆိုကြ၏။ အကြီးအကဲရို့သည်လည်း ပျပ်ဝပ်လျက် ကိုးကွယ်ကြ၏။

*5:3 မြီကြီးအောက်၊ မရဏာနိုင်ငံ သို့မဟုတ် အသီကောင်ရို့၏ ကမ္ဘာ (ရှု ၁.၁၈)။

5:10 ဗျာ ၁.၆