1 ထို့နောက် သိုးသူငယ်တော်သည် တံဆိပ်ခုနစ်ခုအနက် ပထမတံဆိပ်အား ဖွင့်သည်ကို ငါမြင်၏။ သက်ဟိသတ္တဝါလေးပါးအနက် တစ်ပါးသည် မိုးကြိုးခြိမ်းသံနှင့်တူသော အသံဖြင့် “လာလော့” ဟု ဆိုသည်ကို ငါ ကြားရ၏။ 2 ငါ ကြည့်လိုက်သောအခါ မြင်းဖြူတစ်ကောင်ကို တွိ့ရ၏။ မြင်းစီးသူသည် လေးကို ကိုင်ထား၏။ သူသည် သရဖူတစ်ခုကို ပီးအပ်ခြင်း ခံထားရ၏။ သူသည် အောင်နိုင်သောသူ တစ်ယောက်ကဲ့သို့ အောင်ပွဲခံခြင်းငှာ ထွက်လားလေ၏။

3 ထို့နောက် သိုးသူငယ်တော်သည် ဒုတိယတံဆိပ်ကို ဖွင့်လိုက်သောအခါ ဒုတိယသတ္တဝါက “လာလော့” ဟု ဆိုသည်ကို ငါကြားရ၏။ 4 ထိုအခါ မြင်းနီတစ်ကောင် ထွက်လာ၏။ လူရို့သည် အချင်းချင်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် သတ်ဖြတ်ကြစီခြင်းငှာ မြင်းစီးသူအား ဤလောကတွင် စစ်မက်ဖြစ်ပွားစီနိုင်သည့် တန်ခိုးကို ပီးအပ်ထား၏။ ဒါးကြီးတစ်လက်ကိုလည်း သူ့အား ပီးထား၏။

5 ထို့နောက် သိုးသူငယ်တော်သည် တတိယတံဆိပ်ကို ဖွင့်လိုက်သောအခါ တတိယသတ္တဝါက “လာလော့” ဟု ဆိုသည်ကို ငါကြားရ၏။ ငါ ကြည့်လိုက်သောအခါ မြင်းနက်တစ်ကောင်ကို တွိ့ရ၏။ မြင်းစီးသူသည် မိမိလက်တွင် ချိန်ခွင်ကို ကိုင်ထား၏။ 6 သတ္တဝါလေးပါးရို့အလယ်မှ ထွက်ပေါ်လာသည်ဟု ထင်ရသော အသံတစ်ခုကို ငါကြားရ၏။ ထိုအသံက “တစ်နိ့လုပ်အားခအတွက် ဂျုံဆန်တစ်ခွက်ရပြီး တစ်နိ့လုပ်အားခ အတွက် မုယောဆန် သုံးခွက်ရ၏။ သို့ရာတွင် သံလွင်ပင်များနှင့် စပျစ်ဥယျာဉ်များကို မဖျက်ဆီးကတ်ကေ့” ဟု ဆို၏။

7 ထို့နောက် သိုးသူငယ်တော်သည် စတုတ္ထတံဆိပ်ကို ဖွင့်လိုက်သောအခါ စတုတ္ထသတ္တဝါ၏ အသံကို ငါ ကြားရ၏။ ထိုသတ္တဝါက “လာလော့” ဟု ဆို၏။ 8 ငါ ကြည့်လိုက်သောအခါ မြင်းမွဲတစ်ကောင်ကို တွိ့ရ၏။ မြင်းစီးသူရဲ၏ နာမည်ကား သီမင်း ဖြစ်၏။ သူ၏နောက်မှ မရဏာနိုင်ငံ လိုက်ပါလာ၏။ သူရို့သည် ကမ္ဘာမြီကြီး၏ လေးပုံတစ်ပုံတွင် ဟိသောလူရို့အား ဒါးဘေး၊ ငတ်မွတ်ခေါင်းပါးခြင်းဘေး၊ ရောဂါကပ်ဘေး၊ သားရဲတိရစ္ဆာန်များ၏ ဘေးများဖြင့် သီစီနိုင်သည့် အခွင့်အာဏာကို ပီးအပ်ခြင်း ခံထားရကြ၏။

9 ထို့နောက် သိုးသူငယ်တော်သည် ပဉ္စမ တံဆိပ်ကို ဖွင့်လိုက်သောအခါ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ဟောပြောသည့် အတွက်ကြောင့်လည်းကောင်း၊ သစ္စာနှင့်သက်သီခံသည့် အတွက်ကြောင့် လည်းကောင်း အသတ်ခံကြရသောသူရို့၏ ဝိညာဉ်များကို ယဇ်ပလ္လင်အောက်တွင် ငါ မြင်ရ၏။ 10 ထိုဝိညာဉ်များက “သန့်ယှင်းဖြောင့်မှန်တော်မူသော အနန္တတန်ခိုးသျှင်၊ အကျွန်ရို့အား သတ်ဖြတ်ခသည့် အပြစ်အတွက် လောကီသားရို့အား ဇာကာလတိုင်အောင် တရားမစီရင်၊ အပြစ်ဒဏ်မပီးဘဲ နိန်တော်မူမည်နည်း” ဟု ကျယ်သောအသံဖြင့် ဟစ်အော်ကြ၏။ 11 ထိုသူရို့သည် ဝတ်လုံဖြူတစ်ထည်စီ ရပြီးလျှင် မိမိရို့နည်းတူ အသတ်ခံရကြမည့် အစီခံရို့နှင့် ညီအစ်ကိုမောင်နှမရို့ အရီအတွက် ပြည့်စုံသည့်တိုင်အောင် တအောင့်ချေ စောင့်နိန်ကြရန် အမိန့်ကို ခံရကြ၏။

12 ဗျာ ၁၁.၁၃; ၁၆.၁၈; မ ၂၄.၂၉; မာ ၁၃.၂၄–၂၅; လု ၂၁.၂၅ထို့နောက် သိုးသူငယ်တော်သည် ဆဋ္ဌမတံဆိပ်ကို ဖွင့်သောအခါ မြီငလျင်ပြင်းစွာ လှုပ်လေ၏။ နီသည် အမွီးဖြင့်ရက်ထားသော လျှော်တေအဝတ်ကဲ့သို့ မည်းနက်လာ၏။ လတစ်ခုလုံးသည်လည်း သွီးကဲ့သို့ နီလာ၏။ 13 အာကာပြင်၌ဟိသော ကြယ်များသည် လီပြင်းဒဏ်ကြောင့် သင်္ဘောသဖန်းပင်မှ ကြွီကျလားသော သင်္ဘောသဖန်းသီး အစိမ်းများကဲ့သို့ မြီကြီးထက်သို့ ကျကြကုန်၏။

14 ဗျာ ၁၆.၂၀မိုးကောင်းကင်သည် စာစောင်ကို လိပ်သကဲ့သို့ ပျောက်ကွယ်လား၏။ တောင်များနှင့် ဟိသမျှသောကျွန်းများသည် မိမိရို့၏ နီရာမှ ရွိ့လားကြကုန်၏။ 15 ထိုအခါ လောကီဘုရင်၊ အာဏာပိုင်၊ စစ်သူကြီး၊ သူဌေးသူကြွယ်၊ တန်ခိုးအာဏာဟိသူမှစ၍ ကျွန်နှင့် ကျွန် မဟုတ်သောသူ အပေါင်းရို့သည် လိုဏ်ဂူများ၌ လည်းကောင်း၊ တောင်ထက် ကျောက်ဆောင်များ၌ လည်းကောင်း ပုန်းအောင်းနိန်ကြကုန်၏။ 16 လု ၂၃.၃၀ထိုသူရို့က တောင်များ၊ ကျောက်ဆောင်များ အား “ငါရို့အထက်သို့ ပြိုကျလျက် ပလ္လင်တော် ထက်တွင် စံတော်မူသောသူ၏ မျက်နှာတော်ကို မမြင်ရစီရန်နှင့် သိုးသူငယ်တော်၏ အမျက်တော် မသင့်ကြစီရန် ငါရို့အား ဖုံးကွယ်ထားကြပါ။ 17 ထိုအသျှင်ရို့၏ အမျက်တော်သင့်မည့် နိ့ရက်ကာလ ရောက်လာယာ။ ထိုအမျက်တော်ကို ဇာသူသည် ခံရပ်နိုင်ပါမည်နည်း” ဟု ဆိုကြ၏။