O Žalmos 144
1 Le Davidoskro.
E chvala mi džal mire RAJESKE, mira skalake,
ov del te džanel mire vastenge sar pes te marel,
mire angušten sikavel pro mariben.
2 Miro verno ochrancas the miro hrados,
miri zoraľi veža the miro zachrancas,
miro šťitos, pal savo man garuvav.
Ov kerel, hoj pes mange o narodi te podden.
3 RAJEJA, ko hin o manuš, hoj tut pal leste te starines?
Ko hin o čhavo le manušeskro, hoj pre leste gondoľines?
4 O manuš hino sar e balvajori,
leskre dživesa hine sar o ciňos, so našľol.
5 RAJEJA, otker o ňebos a av tele,
chude tut le verchendar, hoj te thuvisaľon!
6 Bičhav tiro bleskos a roztrade tire ňeprijaťeľen,
muk tire šipi a ker, hoj pes te rozdenašen.
7 Nacirde tele tiro vast,
cirde man avri a zachraňin man
andral o bare paňa, andral o vasta le cudze manušengre,
8 save klaminen le vuštenca
a len vera falošňe*E hebrejiko čhib: lengro čačo vast klaminel.
9 Devla, giľavava tuke e nevi giľi,
bašavava pre harfa le deše strunenca a lašarava tut,
10 so des te zviťazinel le kraľenge
a zachraňines tire služobňikos le David
la meribnaskra šabľatar.
11 Cirde man avri a zachraňin man
andral o vasta le cudze manušengre,
save klaminen le vuštenca
a len vera falošňe.
12 Avke amare terne čhave ena sar o rastlini, so baron zorales,
amare čhaja ena sar o avrikerde slupi andro palacis.
13 Amare komori ena pherde všelijake zrnoha.
Amen ela ezera bakre,
deš ezera pre amare maľi.
14 Amare dobitkoske uľona but cikne.
Amare muri na rozmarena,
na odľidžana amen het,
aňi pes na rovela pre amare uľici la bara žaľatar.
15 Bachtale ola manuša, kas kada hin!
Bachtale ola manuša, kaske hin o RAJ Del!