34 অধ্যায়
ইলীহুৰ দ্বিতীয় বক্তৃতা।
1 পাছে ইলীহুৱে আৰু উত্তৰ কৰি কলে,
2 হে জ্ঞানী লোকবিলাক, মোৰ কথা শুনা;
হে বিজ্ঞলোকবিলাক, মোলৈ কাণ পাতা।
3 কিয়নো জীবাই যেনেকৈ আহাৰৰ আস্বাদ লয়,
তেনেকৈ কাণে কথাৰ পৰীক্ষা কৰে।
4 আহাঁ, যি ন্যায়, তাক আমি বাচি লওঁহঁক;
যি ভাল, তাক আমাৰ মাজত নিশ্চয় কৰোঁহক।
5 কিয়নো ইয়োবে কৈছিল, যে,মই ধাৰ্মিক,
তথাপি ঈশ্বৰে মোৰ বিচাৰ অগ্ৰাহ্য কৰিলে;
6 মই ন্যায়ৱান হলেও, মিছলীয়া বুলি গণিত হৈছোঁ,
বিনাদোষে মোৰ গাত চিকিৎসা কৰিব নোৱাৰা ঘা লাগিছে।
7 পানী পি তৃপ্ত হোৱাৰ দৰে বিদ্ৰূপ কৰি তৃপ্ত হোৱা,
8 দুৰাচাৰীবোৰৰ লগত ফুৰা,
আৰু দুষ্টৰ সঙ্গী হোৱা, ইয়োবৰ নিচিনা কোন আছে?
9 কিয়নো তেওঁ কৈছিল, “ঈশ্বৰৰ লগত প্ৰণয় ৰাখিলে,
মানুহৰ একো লাভ নহয়।”
10 এতেকে হে বিজ্ঞ লোকবিলাক মোলৈ কাণ পাতা;
ঈশ্বৰে যে কুকৰ্ম কৰিব, আৰু সৰ্ব্বশক্তিমান জনাই যে অন্যায় কৰিব, এইয়ে তেওঁৰ পৰা দুৰা থাকক।
11 কিয়নো তেওঁ মানুহৰ কৰ্মৰ দৰে তাক ফল দিয়ে,
আৰু যাৰ যেনে আচৰণ, তাৰ তেনে দশা ঘটাই।
12 বাস্তৱিক ঈশ্বৰে কুকৰ্ম নকৰে।
সৰ্ব্বশক্তিমান জনাই ন্যায়ৰ বিপৰীত নকৰে।
13 তেওঁক পৃথিবীৰ ওপৰত ক্ষমতা কোনে দিলে?
আৰু গোটেইখন জগত কোনে স্থাপন কৰিলে?
14 যদি তেওঁ নিজেই নিজতেই মন দি থাকে,
যদি নিজে দিয়া আত্মা আৰু নিশ্বাস নিজলৈ চপাই নিয়ে,
15 তেন্তে সকলো মৰ্ত্ত্য একেবাৰে মৰি যাব,
আৰু মনুষ্য পুনৰায় ধুলি লীন হৈ যাব।
16 যদি তোমাৰ বিবেচনা থাকে,
তেন্তে এই কথা শুনা, আৰু মোৰ বাক্যলৈ কাণ পাতা।
17 ন্যায় ঘিণ কৰোঁতাজনে জানো শাসন কৰিব পাৰে?
তুমি ধাৰ্মিক আৰু পৰাক্ৰমী জনাক জানো দোষী কৰিব পাৰা?
18 ৰজাক জানো “তুমি অধম,” এই বুলি কব পাৰি?
আৰু সম্ভ্ৰান্ত লোকবিলাকক, “তোমালোকে দুষ্ট,” এই বুলি জানো কব পাৰি?
19 তেন্তে, যি জনাই অধ্যক্ষসকলক মুখলৈ নাচায়,
আৰু দৰিদ্ৰতকৈ ধনীকো উত্তম বুলি জ্ঞান নকৰে, এনে জনাক কিমান কম পৰিমাণে তাক কব পাৰি!
কিয়নো সকলোৱেই তেওঁৰ হাতেৰে কৰা বস্তু।
20 সিবিলাক নিমিষতে, এনে কি মাজ নিশাতেই মৰে;
লোকবিলাকে কঁপি কঁপি পৰলোকলৈ গমণ কৰে,
আৰু পৰাক্ৰমী বিলাকক বিনাহাতে কাঢ়ি নিয়া হয়।
21 কিয়নো তেওঁ মানুহৰ কথাত চকু দিয়ে,
আৰু তাৰ সকলো গতি দেখে।
22 য’ত দুৰাচাৰীবোৰ লুকাই থাকিব পাৰে,
এনেকুৱা অন্ধকাৰ কি মৃত্যুছায়া নাই।
23 যি স্থলত মনুষ্য বিচাৰৰ অৰ্থে ঈশ্বৰৰ ওচৰলৈ যাব,
এনে স্থলত তেওঁ তাৰ বিষয়ে বৰ চিন্তা কৰিব লগীয়া হয়।
24 তেওঁ অনুসন্ধান নকৰি পৰাক্ৰমীবিলাকক খণ্ড খণ্ড কৰি,
আৰু তেওঁবিলাকৰ ঠাইত আন লোকক স্থাপন কৰে।
25 এই হেতুকে তেওঁ তেওঁবিলাকৰ কাৰ্যবোৰ জানে,
আৰু ৰাতিতে সকলো লুটিয়াই পেলায়,
তাতে তেওঁবিলাক চুৰ্ণীকৃত হয়।
26 তেওঁ সকলোৰে দেখাতে তেওঁবিলাকক দুৰ্জন বুলি প্ৰহাৰ কৰে;
27 কিয়নো তেওঁবিলাকে তেওঁ পাছে পাছে যাবলৈ এৰি,
আৰু তেওঁৰ এটি পথকো নামানি,
28 দৰিদ্ৰৰ কাতৰোক্তি তাৰ আগত উপস্থিত কৰে,
আৰু দুখিত বিলাকৰ কাতৰোক্তি তেওঁৰ কাণত পেলায়।
29 তেওঁ শাস্তি দিলে কোনে তেওঁক দোষ দিব পাৰে?
30 অধৰ্মি লোকে যেন ৰাজত্ত্ব নকৰে;
আৰু প্ৰজাবিলাকক ফান্দত পেলাবলৈ যেন কোনো নাথাকে,
এই নিমিত্তে, জাতিৰ পৰাই হওক, বা মানুহৰ পৰাই হওক,
তেওঁ মুখ ঢাকিলে কোনে তেওঁৰ দৰ্শন পাব পাৰে?
31 “মই শাস্তি ভোগ কৰিলোঁ, মই আৰু অধৰ্ম আচৰণ নকৰোঁ;”
32 যি নেদেখোঁ, তাক মোক দেখুৱাই দিয়া;
যদি মই অন্যায় কৰিলোঁ, তেন্তে মই আৰু নকৰোঁ, “এই বুলি ঈশ্বৰৰ আগত কোৱা উচিত নে?
33 ঈশ্বৰে দিয়া প্ৰতিফল তোমাৰ ইচ্ছাৰ দৰে হয়নে যে, তুমি তাক অগ্ৰাহ্য কৰিলা?
কিয়নো মনোনীত কৰা কাৰ্য তোমাৰ হে, মোৰ নহয়; এই হেতুকে তুমি যি জানা, তাক কোৱা।
34 বুদ্ধিমান লোকে মোক কব, এনে কি, মোৰ কথা শুনা প্ৰত্যেক জ্ঞানৱানে কব,
35 “ইয়োবে জ্ঞানশূন্য কথা কৈছে, আৰু তেওঁৰ বাক্য বিবেচনাযুক্ত।”
36 ইয়োবে দুষ্টলোকৰ দৰে উত্তৰ দিয়াৰ কাৰণে তেওঁৰ পৰীক্ষা শেষলৈকে হলেই ভাল।
37 কিয়নো তেওঁ নিজৰ পাপত বিদ্ৰোহ লগ লগাইছে, তেওঁ আমাৰ মাজত হাত-তালি দিছে,
আৰু ঈশ্বৰৰ বিৰুদ্ধে অনেক কথা কৈছে।