88
رۆچ و شپ گۆن تئو زاری و پریاتَ کنان
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. کۆرَهئے چُکّانی زَبور. «مَهَلَّت لێهَنوتئے»* تَرزئے سرا. هێمان اِزراهیئے شئیری گوَشتانک. سئوتے.
 
او هُداوند! او منی رَکّێنۆکێن هُدا!
شپ و رۆچ تئیی بارگاها دْوا و پریاتَ کنان.
منی دْوا تئیی درگاها برسات،
وتی دلگۆشا گۆن منی پریاتا کن.
 
من جنجالان کپتگان و
منی زِند په مَرکا سر بوتگ.
هما مردمانی پئیما هساب آرگَ بان که جُهلێن کَنڈا کپتگ‌اَنت،
انچێن مردمێئے پئیما که نزۆر و ناتوان اِنت.
مُردگانی نیاما یله دئیگ بوتگان،
چۆ مُردگێا که کبرا وپتگ،
که تئو آیانی یاتا نه‌ائے و
چه تئیی دستا جتا بوتگ‌اَنت.
 
تئو منا جُهلترێن کَنڈا دئور داتگ،
تهارێن جُهلانکیا.
تئیی هِژم منی چَکّا کپتگ،
چئولان منا مان پتاتگ. اۆشت...
 
تئو منی همدِلێن سنگت چه من دور بُرتگ و
چه من بێزار کرتگ‌اَنت.
بندیگ آن و در آتکَ نکنان.
منی چمّ چه اندۆها تهار بوتگ‌اَنت.
 
او هُداوند! هر رۆچ ترا تئوارَ کنان و
دستان په تئو شَهاران.
10 وتی اجبێن کاران مُردگان پێشَ دارئے؟
مُردگانی اَرواه پادَ کاینت و ترا ستا کننت؟ اۆشت...
11 مُردگ، کبرا تئیی مِهرئے جارا جننت؟
مُردگانی جهانا تئیی وپاداریئے کِسّهانَ کارنت؟
12 تهاریا، تئیی اجبێن کار زانگَ بنت و
تئیی اَدل، شمۆشکاریئے مُلکا؟
 
13 بله من گۆن تئو مَدَتئے پریاتا کنان، او هُداوند!
هَمُک سباها منی دْوا تئیی بارگاها رسنت.
14 او هُداوند! چیا منا یلهَ کنئے و
وتی دێما چه من چێرَ دئیئے؟
 
15 چه ورناییا سَکّیانی آماچ و مرکیگ بوتگان،
تئیی تُرسا منا بزّگ کرتگ و بێوس آن.
16 تئیی هِژما منا پتاتگ و
تئیی بیمّا منا پرۆشتگ.
17 سجّهێن رۆچا آپئے پئیما منا چپّ و چاگردا گپتگ و
چه هر نێمگا انگِرِّش کرتگ.
18 تئو منی دۆست و سنگت چه من دور کرتگ‌اَنت،
تهنا تهاری اِنت که منی همراه اِنت.
* 88: 88‏:0 «مَهَلَّت لێهَنوتئے» مانا «پرێشانیئے درد» اِنت. باور اِش اِنت که اِدا موزیکئے یک گالے.