122
Kanto de suprenirado. De David.
Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi:
Ni iru en la domon de la Eternulo.
Niaj piedoj staris en viaj pordegoj,
Ho Jerusalem,
Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo,
En kiu ĉio kuniĝis.
Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo,
Laŭ la moro de Izrael,
Por glori la nomon de la Eternulo.
Ĉar tie staris tronoj de juĝo,
Tronoj de la domo de David.
Deziru pacon al Jerusalem;
Bonan staton havu viaj amantoj.
Paco estu inter viaj muroj,
Bonstato en viaj palacoj.
Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru:
Paco estu al vi.
Pro la domo de la Eternulo, nia Dio,
Mi deziras al vi bonon.