ទំនុកតម្កើង​របស់​នាង​ហាណា
១ ពេល​នោះ នាង​ហាណា​អធិស្ឋាន​ដូច​ត​ទៅ៖
«ព្រះអម្ចាស់​ប្រោស​ប្រទាន​អោយ​ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត
ត្រេក​អរ​សប្បាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង
ព្រះអម្ចាស់​លើក​ខ្ញុំ​ឡើង​អោយ​បាន​ខ្ពស់​មុខ
ខ្ញុំ​អាច​ហា​មាត់​និយាយ​តទល់​នឹង​ខ្មាំង​សត្រូវ​វិញ
ខ្ញុំ​មាន​អំណរ​យ៉ាង​ខ្លាំង
ព្រោះ​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​ខ្ញុំ។
២ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​វិសុទ្ធ* ដូច​ព្រះអម្ចាស់​ទេ
គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ដូច​ព្រះអង្គ​ឡើយ
ហើយ​ក៏​គ្មាន​ថ្មដា​ណា​រឹងមាំ
ដូច​ព្រះ​នៃ​យើង​ដែរ។
៣ កុំ​ចេះ​តែ​ពោល​ពាក្យ​អួត​បំប៉ោង​ឡើយ
ហើយ​ក៏​មិន​ត្រូវ​អោយ​មាន​ពាក្យ​សំដី​ព្រហើន
ចេញ​ពី​មាត់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដែរ
ដ្បិត​ព្រះអម្ចាស់​ជា​ព្រះ
ដែល​ជ្រាប​សព្វ​គ្រប់​ទាំង​អស់
ព្រះអង្គ​វិនិច្ឆ័យ​គ្រប់​អំពើ​របស់​មនុស្ស។
៤ ព្រះអង្គ​កាច់​បំបាក់​ធ្នូ​របស់​ទាហាន​ដ៏​ខ្លាំង​ពូកែ
តែ​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​កម្លាំង
ដល់​មនុស្ស​ទន់​ខ្សោយ។
៥ អស់​អ្នក​ដែល​ធ្លាប់​តែ​មាន​អាហារ​បរិបូណ៌
បែរ​ជា​នាំ​គ្នា​ស្វែង​រក​អាហារ​ចំអែត​ក្រពះ
រីឯ​អ្នក​ដែល​ធ្លាប់​តែ​អត់​ឃ្លាន
បែរ​ជា​មាន​អាហារ​បរិបូណ៌​ទៅ​វិញ។
ព្រះអង្គ​ប្រោស​ប្រទាន​អោយ​ស្ត្រី​អារ
សំរាល​កូន​ដល់​ទៅ​ប្រាំពីរ​ដង
តែ​ស្ត្រី​សាយ​កូន បែរ​ជា​គ្មាន​កូន​ទៅ​វិញ។
៦ ជីវិត​របស់​មនុស្ស​ត្រូវ​ស្លាប់ ឬ​រស់
ស្រេច​តែ​លើ​ព្រះអម្ចាស់
គេ​ត្រូវ​ធ្លាក់​ទៅ​ស្ថាន​មនុស្ស​ស្លាប់
ឬ​ឡើង​មក​វិញ ក៏​ស្រេច​តែ​លើ​ព្រះអង្គ​ដែរ​
៧ មនុស្ស​យើង​មាន ឬ​ក្រ ស្រេច​តែ​លើ​ព្រះអម្ចាស់
ព្រះអង្គ​បន្ទាប​នរណា​ក៏​បាន
ឬ​លើក​នរណា​ឡើង​ក៏​បាន។
៨ ព្រះអង្គ​លើក​មនុស្ស​កំសត់​ទុគ៌ត​ចេញ​ពី​ធូលី​ដី
ហើយ​ដក​មនុស្ស​ក្រីក្រ​ចេញ​ពី​គំនរ​សំរាម
ដើម្បី​អោយ​គេ​បាន​អង្គុយ​ទន្ទឹម​នឹង​អ្នក​ធំ
ព្រម​ទាំង​បាន​គ្រង​រាជ​សម្បត្តិ​ដ៏​រុងរឿង
ដ្បិត​ព្រះអម្ចាស់​បាន​តែងតាំង​គ្រឹះ​នៃ​ផែនដី
ហើយ​ព្រះអង្គ​ដាក់​ពិភព​លោក
នៅ​លើ​គ្រឹះ​នេះ។
៩ ព្រះអង្គ​ថែរក្សា​ដំណើរ​ជីវិត
របស់​អស់​អ្នក​ដែល​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​ព្រះអង្គ
រីឯ​មនុស្ស​អាក្រក់​វិញ
គេ​នឹង​ត្រូវ​វិនាស​ក្នុង​ភាព​ងងឹត
ដ្បិត​មនុស្ស​មិន​អាច​មាន​ជ័យជំនះ
ដោយសារ​កម្លាំង​របស់​ខ្លួន​បាន​ឡើយ។
១០ អស់​អ្នក​ដែល​ប្រឆាំង​នឹង​ព្រះអម្ចាស់
មុខ​ជា​ត្រូវ​អន្តរាយ
ព្រះអង្គ​ធ្វើ​អោយ​មាន​រន្ទះ​ពី​លើ​មេឃ
បាញ់​ចំ​ពួក​គេ។
ព្រះអម្ចាស់​នឹង​វិនិច្ឆ័យ​ទោស​ផែនដី​ទាំង​មូល
ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ឫទ្ធានុភាព​ដល់​ស្ដេច
ដែល​ព្រះអង្គ​តែងតាំង
ព្រម​ទាំង​ប្រទាន​ព្រះចេស្ដា​ដល់​ព្រះមហាក្សត្រ
ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ចាក់​ប្រេង​អភិសេក»។
១១ បន្ទាប់​មក លោក​អែលកាណា​ក៏​វិល​ទៅ​ផ្ទះ​របស់​គាត់​នៅ​ភូមិ​រ៉ាម៉ា​វិញ រីឯ​កុមារ​សាំយូអែល​នៅ​បំរើ​ព្រះអម្ចាស់ ជា​មួយ​លោក​បូជាចារ្យ​អេលី។
កូន​ប្រុស​ទាំង​ពីរ​របស់​លោក​អេលី
១២ កូន​ប្រុស​របស់​លោក​អេលី​ជា​មនុស្ស​ពាល ពួក​គេ​មិន​ស្គាល់​ព្រះអម្ចាស់​ទេ។ ១៣ ទោះ​បី​អ្នក​ទាំង​នោះ​មាន​មុខងារ​ជា​បូជាចារ្យ​ក្ដី គេ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ប្រជាជន ដូច​ត​ទៅ: កាល​ណា​មាន​គេ​យក​យញ្ញបូជា​មក​ថ្វាយ​ព្រះអម្ចាស់ អ្នក​បំរើ​របស់​បូជាចារ្យ​ក៏​ចូល​មក​ចំ​ពេល​ដែល​គេ​ចំអិន​សាច់ ទាំង​កាន់​សម​មុខ​បី​មក​ជា​មួយ​ផង។ ១៤ អ្នក​បំរើ​នោះ​យក​សម​ចាក់​សាច់​ដែល​គេ​ស្ងោរ នៅ​ក្នុង​ខ្ទះ ក្នុង​ឆ្នាំង ឬ​ក្នុង​ថ្លាង ហើយ​សាច់​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​នៅ​ជាប់​នឹង​សម​នោះ បូជាចារ្យ​ប្រមូល​យក​ទាំង​អស់។ ពួក​គេ​តែងតែ​ប្រព្រឹត្ត​បែប​នេះ​ចំពោះ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​អស់ ដែល​មក​ថ្វាយ​យញ្ញបូជា​នៅ​ស៊ីឡូ។ ១៥ ជួន​កាល​មុន​ពេល​គេ​ដុត​ខ្លាញ់ អ្នក​បំរើ​របស់​បូជាចារ្យ​មក​និយាយ​នឹង​អ្នក​ដែល​ថ្វាយ​យញ្ញបូជា​ថា៖ «ចូរ​ប្រគល់​សាច់​ដែល​ត្រូវ​អាំង​នេះ​ជូន​លោក​បូជាចារ្យ​ទៅ ដ្បិត​លោក​មិន​ទទួល​សាច់​ឆ្អិន​ពី​អ្នក​ទេ គឺ​លោក​ទទួល​តែ​សាច់​ឆៅ​ប៉ុណ្ណោះ»។ ១៦ ប្រសិន​បើ​អ្នក​នោះ​ឆ្លើយ​ថា «ត្រូវ​ដុត​ខ្លាញ់​ជា​មុន​សិន រួច​សឹម​អ្នក​យក​តាម​ចិត្ត​ចុះ!» នោះ​អ្នក​បំរើ​ពោល​ឡើង​ថា «ទេ! ត្រូវ​អោយ​ខ្ញុំ​ឥឡូវ​នេះ​មក បើ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ ខ្ញុំ​នឹង​យក​ដោយ​ប្រើ​កម្លាំង​បាយ!»។ ១៧ អំពើ​បាប​ដែល​កូន​ប្រុស​របស់​លោក​អេលី​ប្រព្រឹត្ត​នោះ ទាស់​នឹង​ព្រះហឫទ័យ​របស់​ព្រះអម្ចាស់​ខ្លាំង​ណាស់ ដ្បិត​ពួក​គេ​ប្រមាថ​មើលងាយ​តង្វាយ​របស់​ព្រះអង្គ។
កុមារ​សាំយូអែល​នៅ​ស៊ីឡូ
១៨ កុមារ​សាំយូអែល​បំពេញ​ការងារ​នៅ​ចំពោះ​ព្រះភក្ត្រ​ព្រះអម្ចាស់ គាត់​ពាក់​អាវ​អេផូដ*​ធ្វើ​ពី​ក្រណាត់​ទេសឯក។
១៩ រៀង​រាល់​ឆ្នាំ ម្ដាយ​តែងតែ​ដេរ​អាវ​តូច​មួយ​យក​មក​អោយ នៅ​ពេល​នាង​ឡើង​មក​ជា​មួយ​ប្ដី ដើម្បី​ថ្វាយ​យញ្ញបូជា​ប្រចាំ​ឆ្នាំ។ ២០ លោក​អេលី​ជូន​ពរ​លោក​អែលកាណា និង​នាង​ហាណា​ថា៖ «សូម​ព្រះអម្ចាស់​ប្រោស​ប្រទាន​អោយ​អ្នក​មាន​កូន​ផ្សេង​ទៀត ជា​មួយ​ស្ត្រី​នេះ ជំនួស​កូន​ដែល​នាង​បាន​ថ្វាយ​ទៅ​ព្រះអម្ចាស់​!»។ បន្ទាប់​មក ពួក​គេ​វិល​ត្រឡប់​ទៅ​ផ្ទះ​វិញ។ ២១  ព្រះអម្ចាស់​ប្រោសប្រណី​ដល់​នាង​ហាណា នាង​ក៏​មាន​ផ្ទៃ​ពោះ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់ ហើយ​សំរាល​បាន​កូន​ប្រុស​បី​នាក់ និង​ស្រី​ពីរ​នាក់។ រីឯ​កុមារ​សាំយូអែល​មាន​វ័យ​ចំរើន​ធំ​ឡើង​នៅ​ចំពោះ​ព្រះភក្ត្រ​ព្រះអម្ចាស់
លោក​អេលី​ស្ដី​បន្ទោស​កូនៗ​របស់​លោក
២២ លោក​អេលី​មាន​វ័យ​កាន់​តែ​ចាស់​ជរា​ណាស់​ហើយ លោក​ឮ​គេ​និយាយ​ពី​អំពើ​ផ្សេងៗ ដែល​កូន​ប្រុស​ទាំង​ពីរ​របស់​លោក​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ទាំង​មូល ជា​ពិសេស លោក​ឮ​ថា កូន​របស់​លោក​តែងតែ​ដេក​ជា​មួយ​ស្រីៗ​ដែល​ធ្វើ​ការ​នៅ​មាត់​ទ្វារ​ព្រះពន្លា។ ២៣ លោក​អេលី​ក៏​ពោល​ទៅ​កូនៗ​របស់​លោក​ថា៖ «ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​កូន​ធ្វើ​ដូច្នេះ? ពុក​បាន​ឮ​ប្រជាជន​និយាយ​ពី​អំពើ​អាក្រក់​របស់​កូន​គ្រប់ៗ​គ្នា។ ២៤ កូន​អើយ មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​បែប​នេះ​ឡើយ អ្វីៗ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​ពុក​បាន​ឮ​ប្រជាជន​និយាយ​ពី​កូន​នោះ អាក្រក់​ហួស​ហេតុ​ណាស់!​
២៥ ប្រសិន​បើ​មនុស្ស​ម្នាក់​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​ទៅ​លើ​ម្នាក់​ទៀត ព្រះជាម្ចាស់​នឹង​រក​ខុស​ត្រូវ​អោយ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ប្រសិន​បើ​គេ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​ទៅ​លើ​ព្រះអម្ចាស់ តើ​នឹង​មាន​នរណា​រក​ខុស​ត្រូវ​អោយ?»។ កូនៗ​លោក​អេលី​ពុំ​ព្រម​ស្ដាប់​តាម​ពាក្យ​ទូន្មាន​របស់​ឪពុក​ឡើយ ដ្បិត​ព្រះអម្ចាស់​បាន​សំរេច​ប្រហារ​ជីវិត​ពួក​គេ​ចោល។
២៦ រីឯ​កុមារ​សាំយូអែល​មាន​វ័យ​ចំរើន​ធំ​ឡើង ជា​ទី​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​ព្រះអម្ចាស់ និង​ជា​ទី​ពេញ​ចិត្ត​របស់​មនុស្សម្នា​ទាំងឡាយ។
ព្យាការី​ម្នាក់​ប្រកាស​ពី​ការ​ដាក់​ទោស​គ្រួសារ​លោក​អេលី
២៧ មាន​អ្នក​ជំនិត​មួយ​រូប​របស់​ព្រះជាម្ចាស់​បាន​មក​ជួប​លោក​អេលី ពោល​ថា៖ «ព្រះអម្ចាស់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ដូច​ត​ទៅ:
“កាល​បុព្វបុរស​របស់​អ្នក​ស្ថិត​នៅ​ស្រុក​អេស៊ីប ជា​ទាសករ​របស់​ស្ដេច​ផារ៉ោន យើង​បាន​សំដែង​អោយ​គេ​ស្គាល់​យើង។ ២៨ យើង​ជ្រើស​រើស​អើរ៉ុន ជា​បុព្វបុរស​របស់​អ្នក ពី​ក្នុង​ចំណោម​កុលសម្ព័ន្ធ​ទាំង​អស់​របស់​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល អោយ​បំពេញ​មុខងារ​ជា​បូជាចារ្យ ដើម្បី​ឡើង​ទៅ​អាសនៈ​ដុត​គ្រឿង​ក្រអូប និង​ពាក់​អាវ​អេផូដ* បំរើ​យើង។ យើង​បាន​ចែក​សាច់​ដែល​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​យក​មក​ដុត​ជា​តង្វាយ​ដល់​យើង អោយ​ពូជពង្ស​នៃ​បុព្វបុរស​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា។
២៩ ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជាន់​ឈ្លី​យញ្ញបូជា និង​តង្វាយ ដែល​យើង​បង្គាប់​អោយ​ប្រជាជន​យក​មក​ថ្វាយ នៅ​ក្នុង​ដំណាក់​របស់​យើង? ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​លើក​តម្កើង​កូន​របស់​អ្នក​ជាង​យើង ដោយ​បណ្ដោយ​អោយ​កូន​យក​ចំណែក​តង្វាយ​ល្អៗ​របស់​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល ជា​ប្រជាជន​របស់​យើង យក​ទៅ​បំប៉ន​ខ្លួន​ឯង​ដូច្នេះ?”
៣០ ហេតុ​នេះ ព្រះអម្ចាស់ ជា​ព្រះ​នៃ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល មាន​ព្រះបន្ទូល​ដូច​ត​ទៅ: យើង​ធ្លាប់​សន្យា​ពី​មុន​មក​ថា ពូជពង្ស​នៃ​បុព្វបុរស​របស់​អ្នក គឺ​ពូជពង្ស​របស់​អ្នក នឹង​បំរើ​យើង​អស់កល្ប​ជា​អង្វែង​ត​រៀង​ទៅ។ ក៏​ប៉ុន្តែ ឥឡូវ​នេះ យើង​សូម​ប្រកាស​យ៉ាង​ឱឡារិក​ថា យើង​លុប​បំបាត់​ចោល​នូវ​ពាក្យ​សន្យា​នោះ​ហើយ! ដ្បិត​យើង​ផ្ដល់​កិត្តិយស​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​លើក​កិត្តិយស​យើង តែ​បើ​អ្នក​ណា​មើលងាយ​យើង យើង​ក៏​លែង​រាប់​រក​អ្នក​នោះ​វិញ​ដែរ! ៣១ ទៅ​អនាគត យើង​នឹង​ធ្វើ​អោយ​អ្នក ព្រម​ទាំង​ពូជពង្ស​របស់​អ្នក បាក់​កម្លាំង ហើយ​ក្នុង​ពូជពង្ស​របស់​អ្នក គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​មាន​អាយុ​វែង​ទៀត​ឡើយ។ ៣២ អ្នក​នឹង​ឃើញ​គូវិវាទ​របស់​អ្នក ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ដំណាក់​របស់​យើង។ ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​នឹង​ទទួល​សេចក្ដី​សុខ​ចំរើន ដោយសារ​អ្នក​នោះ រីឯ​ក្នុង​ពូជពង្ស​របស់​អ្នក​វិញ គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​មាន​អាយុ​វែង​ទៀត​ឡើយ។ ៣៣ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក្ដី យើង​នឹង​ទុក​អោយ​មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​ក្នុង​ពូជពង្ស​របស់​អ្នក បំពេញ​មុខងារ​នៅ​ជិត​អាសនៈ​របស់​យើង ដើម្បី​អោយ​អ្នក​ឈឺ​ចិត្ត និង​បាត់​បង់​សេចក្ដី​សង្ឃឹម។ រីឯ​កូន​ចៅ​ឯ​ទៀតៗ​របស់​អ្នក​ដែល​កើត​មក​តាម​ក្រោយ នឹង​ត្រូវ​ស្លាប់ ក្នុង​ពេល​កំពុង​តែ​ពេញ​វ័យ។ ៣៤ អ្នក​នឹង​ឃើញ​ការ​ដែល​កើត​មាន​ចំពោះ​កូន​ប្រុស​ទាំង​ពីរ​របស់​អ្នក គឺ​ហូបនី និង​ភីនេហាស ទុក​ជា​ទី​សំគាល់។ ពួក​គេ​ទាំង​ពីរ​នាក់​នឹង​ត្រូវ​ស្លាប់​ក្នុង​ថ្ងៃ​តែ​មួយ។ ៣៥ បន្ទាប់​មក យើង​ជ្រើស​រើស​យក​បូជាចារ្យ​មួយ​រូប ដែល​មាន​ចិត្ត​ស្មោះ​ត្រង់ ហើយ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ចិត្ត និង​តាម​គោល​គំនិត​របស់​យើង។ យើង​នឹង​អោយ​គេ​មាន​ពូជពង្ស​មួយ​ដែល​មាន​ស្ថិរភាព គេ​នឹង​បំរើ​ស្ដេច​ដែល​យើង​ចាក់​ប្រេង​អភិសេក​ជា​រៀង​រហូត។ ៣៦ ពេល​នោះ ពូជពង្ស​របស់​អ្នក​ដែល​នៅ​សេសសល់ នឹង​មក​ក្រាប​សំពះ​អ្នក​នោះ ដើម្បី​សុំ​ប្រាក់ និង​សុំ​អាហារ​ទាំង​អង្វរ​ថា “សូម​មេត្តា​អនុញ្ញាត​អោយ​ខ្ញុំ​ប្របាទ នៅ​បំពេញ​ការងារ​ជា​បូជាចារ្យ​ជា​មួយ​លោក ដើម្បី​អោយ​ខ្ញុំ​ប្របាទ​មាន​អាហារ​ខ្លះ​សំរាប់​បរិភោគ​ផង”»។