अय्‍यूबया सफू
म्‍हसीका
थ्‍व सफू च्‍वयातःगु विषय थौंकन्‍हय्‌या निंतिं छगू मदय्‌कं मगागु व ल्‍वःगु विषय खः। धर्मीम्‍ह मनुखं छाय् दुःख सिल? परमेश्‍वरं दयामाया जक यानादीगु, मखु ला? अय्‌नं अय्‍यूबं तसकं दुःख सिल। अय्‍यूबया सफू ब्‍वनाः झीसं फुक्‍क ज्‍याखँ व फुक्‍क फाक्‍क परमप्रभु परमेश्‍वरया अधीनय् दु धकाः बांलाक थुइके फइ। अले मनूत नं परमप्रभुया अधीनय् मच्‍वँसे हे मगाः।
अय्‍यूबयात छम्‍ह धर्मीम्‍ह मनूकथं म्‍हसिकातःगु दु। तर शैतानं थथे धाल, “परमेश्‍वरं अय्‍यूबयात न्‍ह्याबलें भिं यानादी धाःसा वं भिं जूगुलिं परमेश्‍वरयात माया या हे याइ। वयात छुं मभिंगु जुल धाःसा अले वं परमेश्‍वरयात हेला याइ।” उकिं परमेश्‍वरं अय्‍यूबया जीवनय् दुःख हयेत शैतानयात अनुमति बियादिल। अय्‍यूबया काय्‌म्‍ह्याय्‌पिं सित, वयागु सम्‍पत्ति नाश जुल, अले वयागु म्‍हय् थीथी ल्‍वचं कल। अय्‍यूबया स्‍वम्‍ह पासापिं वयाथाय् वनाः वलिसें जवाःसवाः यायेत कुतः यात।
पापीतय्‌त दण्‍ड अले धर्मीतय्‌त सुख दइ धयागु खँया विचाः न्‍हापांनिसें हे वयाच्‍वंगु खँ हे अय्‍यूबया पासापिन्‍सं वयात धाल। तर अय्‍यूबं थ्‍व खँ नालाकाये मफुत। दकलय् लिपतय् हे परमेश्‍वर थः हे प्रकट जुयाः अय्‍यूबया न्‍ह्यसःया लिसः बियादिल। थःम्‍हं तसकं दुःख सियाच्‍वंगु जूसां नं अय्‍यूबं थःगु भलसा परमेश्‍वरयाके तयेगु मत्‍वःतू।
धलः पौ
न्‍ह्यखँ १:१–२:१३
अय्‍यूब व वया पासापिं
१. अय्‍यूबं थःगु दुःख प्‍वंकूगु ३:१-२६
२. न्‍हापांगु खँल्‍हाबल्‍हा ४:१–१४:२२
३. निगूगु खँल्‍हाबल्‍हा १५:१–२१:३४
४. स्‍वंगूगु खँल्‍हाबल्‍हा २२:१–२७:२३
५. बुद्धिया प्रशंसा२८:१-२८
६. अय्‍यूबया दकलय् लिपांगु खँ २९:१–३१:४०
एलीहूया भाषण ३२:१–३७:२४
परमप्रभुं नवानादीगु खँ ३८:१–४२:६
लिखँ ४२:७-१७
अय्‍यूब
1
अय्‍यूब व वया परिवार
ऊज देशय् अय्‍यूब नांयाम्‍ह छम्‍ह मनू दु। व छुं दोष मदुम्‍ह, स्‍वजाम्‍ह व परमेश्‍वरयागु भय काइम्‍ह मनू खः, अले व मभिंपाखें न्‍ह्याबलें तापाक्‍क हे च्‍वनीगु। वया न्‍हय्‌म्‍ह काय्‌पिं व स्‍वम्‍ह म्‍ह्याय्‌पिं दु। वयाके न्‍हय्‌द्वःम्‍ह फै, स्‍वद्वःम्‍ह ऊँट, द्वःछिम्‍ह सा द्वहं व न्‍यासःम्‍ह गधा दु। वया यक्‍व दासदासीत नं दु। पुर्बयापिं* मनूत मध्‍ये व दकलय् तःमिम्‍ह खः।
अय्‍यूबया काय्‌पिन्‍सं पालंपाः थथःगु छेँय् भ्‍वय् न्‍याय्‌कीगु। अले भ्‍वय् नयेत थः स्‍वम्‍ह तताकेहेँपिन्‍त सःतिगु। भ्‍वय्‌या कन्‍हय् खुन्‍हु अय्‍यूब सुथ न्‍हापां दनाः इमिगु ल्‍याःकथं होमबलि छाइगु। थुकथं वं थःकाय् म्‍ह्याय्‌पिन्‍त च्‍वख याइगु, छाय्‌धाःसा वं थथे मतिइ तइगु, “जिमि काय् म्‍ह्याय्‌पिन्‍सं पाप याःगु जुइफु अले मनं मनं परमेश्‍वरयात सराः ब्‍यूगु जुइफु।” अय्‍यूबं न्‍ह्याबलें थथे याइगु।
शैतानं अय्‍यूबयात जाँचय् याःगु
छन्‍हु स्‍वर्गयापिं दूतत परमप्रभुया न्‍ह्यःने दं वःबलय् शैतान नं इपिंलिसें वल। परमप्रभुं वयात न्‍यनादिल, “छ गनं वयागु?”
वं धाल, “पृथ्‍वीइ थुखे उखे चाःहिलाः वयागु।”
परमप्रभुं शैतानयात न्‍यनादिल, “छु छं जिम्‍ह दास अय्‍यूबयात खना ला? छाय्‌धाःसा पृथ्‍वीइ व थें जाःम्‍ह दोष मदुम्‍ह, स्‍वजाम्‍ह, परमेश्‍वरया भय काइम्‍ह व मभिंगु ज्‍यापाखें तापाक्‍क च्‍वनीम्‍ह मनू मेपिं सुं मदु।”
शैतानं लिसः बिल, “छु अय्‍यूबं परमेश्‍वरया भय अथें काःगु खः ला?” 10 छु छिं वयात, वया छेँयापिन्‍त व वयाके दुगु फुक्‍कयात बार तयाः रक्षा यानादियागु मदु ला? छिं वयागु फुक्‍क ज्‍याय् आशिष बियादीगु दु, अले देशन्‍यंक वयागु धन-सम्‍पत्ति अप्‍वयावंगु दु। 11 तर थःगु ल्‍हाः ताहाकः यानाः वयाके दुगु फुक्‍क धन-सम्‍पत्ति लाकाकयादिसँ सा, वं छितः छिगु ख्‍वाःया न्‍ह्यःने हे सराः बी।
12 अले परमप्रभुं शैतानयात धयादिल, “ज्‍यू, वयाके दुगु फुक्‍क छंगु हे ल्‍हातय् दु। अय्‍यूबयागु म्‍हयात धाःसा थी मते।”
अले शैतान परमप्रभुया न्‍ह्यःनं पिहां वन।
अय्‍यूबया मस्‍त व सम्‍पत्ति नाश जूगु
13 छन्‍हु अय्‍यूबया काय्‌म्‍ह्याय्‌पिं थः तःधिकःम्‍ह दाजुया छेँय् भ्‍वय् नयाच्‍वंबलय् 14 छम्‍ह मनू थ्‍व खबर ज्‍वनाः अय्‍यूबयाथाय् ब्‍वाँय् वल, “जिमिसं द्वहंतय्‌त सायेकाः बुँ पालाच्‍वनाबलय् अले गधात लिक्‍क ज्‍वयाच्‍वंबलय् 15 शबीयापिं मनूतय्‌सं च्‍यःतय्‌त हमला यानाः स्‍यानाबिल। अले उपिं पशुत यंकल। जि याकःचा जक छितः खबर बीत बचय् जुल।”
16 वं थथे धयाच्‍वंबलय् हे मेम्‍ह च्‍यः वयाः थथे धाल, “फैत व फैजवाःत परमेश्‍वरया मि आकाशं कुतुं वयाः सित। जि याकःचा जक छितः खबर बीत बचय् जुल।”
17 वं अथे धयाच्‍वंबलय् हे मेम्‍ह छम्‍ह मनू वयाः धाल, “स्‍वपुचः कल्‍दीत वयाः जिमित हमला यात, अले ऊँटत लुतय्‌ यानाः यंकल। इमिसं च्‍यःतय्‌त तरवारं स्‍यात, जि याकःचा जक छितः खबर बीत बचय् जुल।”
18 वं अथे धयाच्‍वंबलय् हे छम्‍ह मनू अन थ्‍यंकः वल। वं धाल, “छिकपिनि काय्‌म्‍ह्याय्‌पिं थः तःधिकःम्‍ह दाजुया छेँय् भ्‍वय् नयाच्‍वंबलय् लाक हे 19 मरुभूमिं तसकं वाफय् वयाः छेँयात थुनाबिल, छिकपिनि काय्‌म्‍ह्याय्‌पिं सकलें सित। जि याकःचा जक छितः खबर बीत बचय् जुल।”
20 व फुक्‍क खँ न्‍यनाः अय्‍यूब दन, अले थःगु लं खुत। वं थःगु सँ खात अले बँय् भ्‍वसुलाः आराधना यानाः 21 थथे धाल,
“जि जिमि मांया प्‍वाथं हे नांगां वया,
अले जि नांगां हे वने।
परमप्रभुं बियादिल अले परमप्रभुं हे यंकादिल।
परमप्रभुयागु नां तःधनेमा।”
22 थ्‍व फुक्‍क खँय् अय्‍यूबं परमेश्‍वरयात पाः यानाः पाप मयाः।
* 1:3 पुर्बयापिं थ्‍व यर्दन पुर्बया लागा खः।