37
1 “थ्व खँय् नं जिगु नुगः धुकधुक मिनी,
अले थःगु थासं तिंन्हुइ।
2 न्यनादिसँ, परमेश्वरया सःया गर्जन,
व वय्कःया म्हुतुं पिहां वःगु घुनुघुनु मिंगु सःयात न्यनादिसँ,
3 वय्कलं आकाशया थुखें उखे
व पृथ्वीया छगू कुन्चांनिसें मेगु कुन्चा तक हाबलासा छ्वयादी।
4 अनंलि वय्कःया गर्जय् जूगु सः ताये दइ,
वय्कः थःगु तःजिगु सलं थ्वय्क हालादी।
अले वय्कः थ्वय्क हालादीबलय्
वय्कलं हाबलासायात पनादी मखु।
5 परमेश्वरया सः अजू चायापुस्से च्वंक थ्वइ।
वय्कलं ततःधंगु ज्या यानादी, उपिं ज्या झीसं थुइके फइ मखु।
6 वय्कलं च्वापुयात धयादी, ‘पृथ्वीइ कुतुं हुँ!’
अले आकाशया वायात धयादी, ‘तसकं वा वयेमा!’
7 वय्कलं दय्कादीपिं मनूत सकसिनं वय्कःया ज्या सीमा धकाः
वय्कलं फुक्क मनूतय्गु ज्या दिकादी।
8 गुँपशुत थथःगु गुफाय् वनी,
अले थथःगु गुफाय् च्वनी।
9 वाफय् थःगु थासं वइ,
कडा फसं चिकु वइ।
10 परमेश्वरया सासलं लःयात बरफ दय्की,
अले लःया सतहयात नं धी चिंकाबी।
11 वय्कलं सुपाँय्यात सुति क्वबिकादी,
अले थःगु हाबलासां सुपाँय्यात छ्यालब्याल यानादी।
12 उपिं सुपाँय् परमेश्वरं धयादीकथं चाचाःहिलाजुइ,
वय्कलं बियादीगु आज्ञा पालन यायेत।
13 परमेश्वरं मनूतय्त नाश यायेत,
पृथ्वीयात प्याकेत व थःगु सदां दयाच्वनीगु दयामाया क्यनेत नं परमेश्वरं वा वय्कादी।
14 “अय्यूब, थ्व खँ ध्यान बियाः न्यनादिसँ।
सुम्क च्वनाः परमेश्वरया अजू चायापुगु ज्याया बारे बिचाः यानादिसँ!
15 परमेश्वरं गय् यानाः सुपाँय्यात थःगु अधीनय् तयादी
अले गय् यानाः हाबलासा त्वय्कादी छिं स्यू ला?
16 सुपाँय्त गय् यानाः आकाशय् यग्गानाच्वनी?
ज्ञानय् सिद्ध जूम्हय्सिगु उपिं अजू चायापुगु ज्या छिं स्यू ला?
17 दच्छिनयागु क्वाःगु फसं देशया प्यखें सुनसान याःबलय्
थःगु वसःया दुने लुमुकाच्वनीम्ह छि,
18 छु छिं आकाशयात वय्कलं थें न्यंकाः
दय्कूगु धातुया न्हाय्कं थें छाके फु ला?
19 “वय्कःयात छु धायेमाःगु खः, व छिं जिमित स्यनादिसँ!
थःगु धापू तयेत जिपिं छुं मस्यूपिं खः।
20 जितः न्ववाये मास्ति वः धकाः वय्कःयात धायेमाः ला?
इतिमिति कनांच्वंबय् सुं मनुखं नवाये फइ ला?
21 फसं ब्वय्काः सफा याःगु आकाशय् दुगु
ज्वाल्लच्वंगु सूर्ययात
आः सुनानं स्वये फइ मखु।
22 उत्तरपाखें लुँ रंग वःगु जः थें परमेश्वर झाइ।
वय्कःया महिमां झीत वय्कःया भय काय्के बी।
23 दक्व शक्ति दुम्ह परमेश्वरयात झीसं लुइके हे फइ मखु।
वय्कः शक्तिइ, इन्साफय् व ब्याक्क धार्मिकताय् तसकं तःधं।
वय्कलं अत्याचार यानादी मखु।
24 उकिं मनूतय्सं वय्कःया भय काइगु।
थःत बुद्धिमान खः धकाः धाइपिन्त वय्कलं वास्ता यानादी मखु।”