योनाया सफू
म्हसीका
योनायागु सफू मेमेगु अगमवक्ताया सफू थें मखु। थ्व सफुलिइ परमेश्वरयागु खँ मन्यनेत स्वःम्ह अगमवक्तायागु साहसं जाःगु ज्याया बारे बयान यानातःगु दु। परमेश्वरं वयात “तःधंगु अश्शूर साम्राज्यया राजधानी निनवे शहरय् थत्थें वनाः अन च्वंपिं मनूतय्त आवंलि मभिंगु ज्याखँ याये मते धाः हुँ” धयादिल। अश्शूरीत इस्राएलीतय् ग्यानापुपिं शत्रुत खः। तर परमेश्वरया बुखँ ज्वनाः योनां अन वनेत मं मदय्कल, छाय्धाःसा परमेश्वरं थःम्हं व शहरयात नाश याये धकाः धयादीगु खँ पूवंकादी मखु धयागु खँय् वयात विश्वास दुगु जुयाच्वन। लिपा छुं घटना जुइ धुंकाः थाकुचाचां वं आज्ञा मानय् यात। लिपतय् निनवेयापिं मनूतय्सं पश्चाताप यानाः वं धाःगु बुखँ पूमवंसेंलि व परमेश्वर खनाः तंचाल।
थ्व सफुलिइ परमेश्वरं सृष्टि यानादीगु फुक्क खँय् वय्कःयागु अधिकार दु धकाः क्यनातःगु दु। तर दक्वसिबय् अप्वः थ्व सफुलिइ परमेश्वरयात थः मनूतय् शत्रुयात नं सजाँय बियाः नाश यायेगु पलेसा क्षमा बियाः बचय् यानादीम्ह “दया व माया दुम्ह परमेश्वर” कथं क्यनातःगु दु।
धलः पौ
योनायात सःतूगु व वं खँ मन्यंगु १:१-१७
योनाया पश्चाताप व बचय् जूगु २:१-१०
निनवेया विरोधय् योनाया बुखँ ३:१-१०
निनवेयात परमेश्वरं माया यानादीगु ४:१-११
योना
1
योना तार्शीशय् बिस्युं वंगु
1 परमप्रभुं अमित्तैया काय् योनायात धयादिल –
2 “तःधंगु शहर निनवेयापिं मनूतय्सं यानाच्वंगु मभिंगु ज्याखँ जिं स्यू। अथे जुयाः याकनं छ अन वनाः इमित उकिया लागि छिमित परमेश्वरं सजाँय बियादी धकाः धाः हुँ।”
3 योना परमप्रभुयापाखें बिस्युं वनेत मेखे स्वयाः वन। व योप्पा थ्यन। वं अन तार्शीश वनेत्यंगु जहाज नापलात। धिबा पुलाः व जहाजय् च्वन। परमप्रभुयापाखें बिस्युं वनेत व तार्शीशपाखे वन।
4 अय्नं परमप्रभुं समुद्रय् तःधंगु वाफय् वय्कादिल। थ्व वाफसं यानाः जहाज हे स्यनी थें च्वन।
5 जहाज चले याइपिं सकलें ग्यात। अले ग्वाहालिया लागि थथःपिनि द्यःया नां काल। इमिसं जहाजयात याउँकेत जहाजय् च्वंगु सामान समुद्रय् वांछ्वल।
उबलय् योना जहाजया क्वय्या ब्वय् वनाः स्याक्क न्ह्यः वय्काच्वन।
6 जहाजया कप्तानं वयात अन द्यनाच्वंगु खनाः धाल – “छ थन द्यनाच्वनागु ला? दनाः थः द्यःयागु नां कयाः ग्वाहालि फ्वँ। छिमि द्यवं झीत दया याइ ला? अले झीत बचय् याइ ला?”
योनायात समुद्रय् वांछ्वःगु
7 जहाज चले याइपिनि थःथवय् खँ ल्हात, “सुनां यानाः झीत आपत जूगु खः चिट्ठा तयाः स्वये वा।” इमिसं चिट्ठा तल, अले योनायागु नामय् लात।
8 अले इमिसं वयात धाल, “थ्व फुक्क आपत छं यानाः जूगु खः। धा, छंगु ज्या छु? छ गनं वयाम्ह? छ छु देशयाम्ह? छु जातियाम्ह?”
9 “जि हिब्रू खः। अले पृथ्वी व समुद्र सृष्टि यानादीम्ह स्वर्गया परमेश्वरया सेवा याइम्ह खः” योनां लिसः बिल।
10 वं इमित थः परमप्रभुयापाखें बिस्युं वयागु खँ नं कन। थ्व न्यनाः इपिं तसकं ग्यात। अले इमिसं धाल, “छं थ्व छु यानागु?”
11 वाफय् झन झन तच्वयावल। उकिं इमिसं वयात धाल, “थ्व वाफय् दिकेत जिमिसं आः छन्त छु यायेगु?”
12 “जितः समुद्रय् वांछ्वयाब्यु, अले थ्व वाफय् दी। जिं स्यू जिं यानाः छिपिं थ्व वाफसय् लाःगु खः” वं धाल।
13 अथेसां इमिसं जहाजयात सिथय् हयेत तसकं कुतः यात, अय्नं मफुत। वाफय् झन झन ग्यानापुक तच्वयावल।
14 उकिं इमिसं परमप्रभुयात प्रार्थना यात, “परमप्रभु, जिमित थ्व मनूया ज्यानया पलेसा कथं नाश यानादी मते। जिमित छम्ह निर्दोषम्ह मनूयात स्याःगुया दोष बियादी मते। परमप्रभु थ्व फुक्क छिं हे याकादीगु खः।”
15 अले इमिसं योनायात ज्वनाः समुद्रय् वांछ्वयाबिल। उघ्रिमय् हे वाफय् दित।
16 थ्व खनाः जहाज चले याइपिं फुक्कं परमप्रभु खनाः ग्यात। अले इमिसं परमप्रभुया नामय् बलि बिल। नापं वय्कःयात मानय् यायेगु भाकल नं यात।
17 परमप्रभुं योनायात नुनेत छम्ह तसकं तःधीम्ह न्या छ्वयाहयादिल। अले योना स्वन्हु व स्वचा तक व न्याया प्वाथय् दुने लात।