ओबदियाया सफू
म्हसीका
ई.पू. ५८६ लय् यरूशलेम शहर बेबिलोनीतय्गु ल्हातय् लात। अथे यहूदीत बूबलय् दच्छिन-पुर्बय् च्वनीपिं एसावया सन्तान एदोमीत लय्ताल। उलि जक मखु यहूदा देशया बांमलाःगु अवस्थाया फाइदा कयाः एदोमीतय्सं हमला याःवःपिन्त ग्वाहालि यात अले शहरयात लुतय् यात। थ्व सफू बेबिलोनीतय्सं त्याकाकाःगु छुं दँ लिपा च्वःगु खः। अले एदोमं सजाँय फयेमाली व इस्राएलया मेपिं शत्रुतय् नापनापं इमित नं त्याकाकाइ धकाः ओबदियां अगमवाणी यात।
धलः पौ
एदोमयात सजाँय ब्यूगु १-१४
परमप्रभुया दिं १५-२१
ओबदिया
1
ओबदियायागु दर्शन
1 ओबदियायागु दर्शन।
परमप्रभु परमेश्वरं एदोमयागु बारे थथे धयादी,
जिमिसं परमप्रभुपाखें थ्व बुखँ न्यनागु दु।
छम्ह दूतयात जाति जातितय्थाय् थथे धाय्के छ्वःगु खः,
“दँ! झीपिं एदोमनापं लडाइँ याः वनेनु।”
2 “स्व, एदोम, जिं छन्त जाति जातिया दथुइ चिधं यानाबी।
छन्त दक्वसिनं हेपय् याइ।
3 छंगु मनया घमण्डं छन्त धोखा ब्यूगु दु।
छ ल्वहंधीया किल्लाय् च्वनीम्ह,
तःजाःगु थासय् छेँ दय्कीम्ह,
छं मनं मनं थथे धाइगु,
‘जितः क्वय् जमिनय् कुर्कीम्ह सु दु?’
4 तर छ इमा थें च्वय् च्वय् ब्वःसां,
अले नगुतय्गु दथुइ स्वँ दय्का च्वंसां
अनं जिं छन्त बँय् कुर्काबी,”
परमप्रभुं धयादी।
5 “खुँत चान्हय् वयाः खूवल धाःसा
हाय, छंगु गज्याःगु गति जुइ!
छु इमिसं थःत माःगु जक खुयायंकी ला?
अथे हे दाख खानाः यंकीपिं दाख खाःवन धाःसा
इमिसं चीमिया लागि भतिचा त्वःताः वनी,
तर छिमि शत्रुतय्सं छन्त सर्वनाश याइ!
6 तर एसावयागु दक्व धनसम्पत्ति गथे यानाः लुतय् यानायंकी!
वयागु सुपिकातःगु धनसम्पत्ति गुकथं लुतय् यानायंकी!
7 छनापं मिले जूगु देशं छन्त छंगु देय्या सिमाना तक पितिनाछ्वइ,
छिमि पासापिन्सं छन्त धोखा बियाः क्वत्यली।
अले छंगु मरि नइपिन्सं हे छंगु निंतिं जाः ह्वली,
तर थ्व खँया बारे छं छुं हे सिइ मखु।
8 “व दिंखुन्हु”, परमप्रभुं धयादी,
“जिं एदोमय् च्वंपिं फुक्क ज्ञान दुपिं मनूतय्त नाश याये,
जिं एसावया पहाडय् दुपिं यक्व खँ थूपिं फुक्क मनूतय्त न्हंकाछ्वये।
9 तेमानय् च्वंपिं वीर सिपाइँत सकलें तसकं ग्याइ,
अले एसावया डाँडाय् च्वंपिं
छम्ह छम्ह मनूयात पालाः स्यानाछ्वइ।
एदोमयात छाय् सजाँय बीमाःगु
10 “छं थःकिजा याकूबयात अत्याचार यानाः स्याःगुलिं,
छं थःगु ख्वाः मनूतय्त क्यने छालि मखु,
अले छ न्ह्याबलेंया निंतिं नाश जुइ।
11 गुखुन्हु छ अलग्ग दनाच्वन,
शत्रुतय्सं वयागु धनसम्पत्ति लाकायंकल।
अले इमिसं वयागु ध्वाखां दुहां वनाः
उखुन्हु यरूशलेमया निंतिं चिट्ठा तल,
छ नं उपिं थें च्वं।
12 छिमि किजायात आपत जूबलय्
छ स्वयाच्वने मज्यूगु खः।
यहूदाया सन्तानत नाश जूगु दिं
छ लय्ताये मज्यूगु खः।
इमिगु संकटया इलय्
छं घमण्ड याये मज्यूगु खः।
13 जि प्रजायात दुःख जुयाच्वंबलय् छ
इमिगु शहरया ध्वाखा दुने दुहां वने मज्यूगु खः,
इमित आपत जूबलय् छ स्वयाच्वने मज्यूगु खः,
इमित आपत जूबलय्
छं इमिगु धनसम्पत्ति लाकाकाये मज्यूगु खः।
14 इमिगु दुःखया इलय्
बिस्युं वंपिन्त ज्वनाः स्यायेत,
छ दुवातय् पियाच्वने मज्यूगु खः,
व ल्यंदुपिन्त इमिगु दुःखया इलय् इमि शत्रुतय्त लःल्हाये मज्यूगु खः।
जाति जातितय्त परमेश्वरया न्याय
15 “दक्व जातितय्गु लागि
परमप्रभुया न्यायया दिं याकनं हे वयेत्यंगु दु।
छं गथे याःगु दु छन्त नं अथे हे याइ।
छं याःगु ज्या छंगु हे छेनय् ला वइ।
16 गथे छं जिगु पवित्र पर्वतय् त्वन,
अथे हे दक्व जातितय्सं त्वनातुं च्वनी।
इमिसं सजाँयया ख्वलां त्वनां हे च्वनी,
अले इतिहासं मदयावनी।
17 तर सियोन पर्वतय् उद्धार जुइ,
व पवित्रगु थाय् जुइ।
याकूबया घरानां थःगु सर्बय थःगु ल्हातय् काइ।
18 याकूबया घराना व योसेफया घरानात
दनदन च्याःगु मि थें जुइ,
एसावया घराना छ्वख्वः जुइ,
अले इमिसं उकियात मि तयाः भस्म याइ।
एसावया घराना छम्ह नं म्वाइ मखु।”
परमप्रभुं हे थथे धयादीगु दु।
19 नेगेवय् च्वंपिं मनूतय्सं
एसावया डाँडा डाँडाय् अधिकार याइ,
अले डाँडाया क्वय् क्वय्च्वंपिं मनूतय्सं
पलिश्तीतय्गु देशय् अधिकार याइ।
अले इमिसं सामरिया शहर व एफ्राइमया ल्यं दुगु लागाय् नं अधिकार याइ।
अले बेन्यामीनं गिलादय् अधिकार याइ।
20 इस्राएलं ज्वनायंकूपिं लिहां वइ
अले कनान देशय् सारपत तक अधिकार याइ,
यरूशलेमं ज्वनायंकूपिं सपारादय् च्वनाच्वंपिंन्सं
नेगेवया शहरत अधिकार याइ।
21 उद्धार याइपिं एसावया डाँडाय्
राज्य यायेत सियोन पर्वतय् थाहां वइ।
अले राज्य परमप्रभुयागु हे जुइ।