3
निनवेय् च्वंपिन्सं मभिंगु ज्याखँ त्वःतूगु
1 परमप्रभुं हाकनं छकः योनायात आज्ञा बियादिल।
2 “याकनं तःधंगु शहर निनवेय् हुँ, अले अन च्वंपिन्त जिं धयागु खँ धा।”
3 योनां परमप्रभुयागु आज्ञा मानय् यात, अले निनवेय् वन। निनवे तसकं तःधंगु शहर खः। थ्व शहर छगुलिं चाःहिलेत स्वन्हु ब्यू।
4 योनां न्हिच्छि चाःहिले धुंकाः अन च्वंपिन्त थथे धकाः न्यंकल, “थनिं पिइन्हुखुन्हु निनवे शहर नाश जुइ।”
5 निनवे शहरय् च्वंपिं मनूतय्सं परमेश्वरया थ्व बुखँ पत्याः यात। उकिं इपिं फुक्कसिनं अपसं च्वनेगु क्वःछित। अले तःधंपिं, चिधंपिं फुक्कसिनं पश्चाताप यानागुया चिंकथं भांग्रां फिनाच्वन।
6 थ्व खँ निनवेया जुजुयाथाय् थ्यनेवं वं सिहासनं दना वयाः थःगु वसः त्वःताः भांग्रां फित। अले नउलय् वनाः फ्यतुल।
7 अले वं थथे धकाः नाय्खिं च्वय्केबिल,
“जुजु व वया भारदारतय्गु आज्ञा दु – सुं नं मनुखं अले सा द्वहं, फैतय्सं छुं नं नयेत्वने मयायेमा।
8 फुक्क मनू व पशुतय्सं भांग्रां फीमाः। फुक्कसिनं थःम्हं फु थें परमेश्वरयात प्रार्थना या। अले थथःगु मभिंगु व बांमलाःगु ज्या यायेगु त्वःति।
9 सुनां स्यू– परमेश्वरं थःगु मन हीकादी ला, अले तं क्वलाकाः झीत बचय् यानादी ला?”
10 इमिसं छु छु यात, इमिसं गुकथं मभिंगु ज्या त्वःतल फुक्क स्वयाः परमेश्वरं थःगु मन हीकादिल। वय्कलं इमित नाश याये धकाः क्वःछिनादीगु जूसां नाश याना मदिल।