4
परमेश्वरया दया माया व योनाया तं
1 योनायात थ्व तसकं मयल। अले तसकं तंम्वल।
2 वं परमप्रभुयात धाल, “प्रभु, जिं थःगु देश त्वःते न्ह्यः थ्व हे खँ धयागु मखु ला? उकिं हे ला जि तार्शीशपाखे बिस्युं वनेत्यनागु खः। छि दया माया दीम्ह, तंचायेत लिबाकादीम्ह, नुगः क्यातुम्ह व सजाँय बी मयःम्ह खः धकाः जिं स्यू।
3 उकिं हे परमप्रभु, आः जि सीसां जिल। जि आः म्वानाच्वनेगु स्वयाः सीगु हे बांलात।”
4 परमप्रभुं धयादिल, “छ तंम्वये थाय् दु ला?”
5 योना शहर त्वःतावन। व शहरया पुर्बपाखे च्वंवन। वं अन छगू बल्चा दय्कल। बल्चाया किचलय् फ्यतुनाः निनवे शहरय् छु जुइ धकाः स्वयेत पियाच्वन।
6 परमप्रभुं योनायात किचलं गाय्केत अन भुयूफसिमा सय्कादिल। थुकिं योनायात सिचुकाबिल। योना भुयूफसिमा खनाः तसकं लय्ताल।
7 तर कन्हय् खुन्हु सुथय् हे परमेश्वरया आज्ञा कथं उकी की दाल। अले व फसिमा गना वन।
8 सूर्य लुइधुंकाः परमेश्वरं पुर्बया क्वाःगु फय् छ्वयाहयादिल। छेनय् निभालं पुनाः योना मूर्च्छा हे जुइ थें च्वन। अले वं सीगु मनं तुनाः थथे धाल, “आः जि म्वानाच्वनेगु स्वयाः सीगु हे जिल।”
9 थ्व न्यनाः परमेश्वरं धयादिल, “फसिमाया कारणं छ तंम्वये ज्यू ला?”
योनां लिसः बिल, “ज्यू, सी माःसां ज्यू।”
10 परमप्रभुं धयादिल, “छं छुं हे मयासें, पि हे मप्युसे चान्हय् ह्वयाः चान्हय् हे सीगु फसिमा खनाः छं नुगः मछिंकल।
11 धासेंलि अपाय्मछि तःधंगु छगू लाख व निइद्वलं मयाक छुं मस्यूपिं मस्त व अल्याख पशु दुगु निनवे शहर खनाः जि नुगः मछिं मजुइ ला?”