126
छुत्‍काराया लागि सुभाय्
यरूशलेमय् थाहां वनेत हाःगु म्‍ये
परमप्रभुं
लिहांवःपिन्‍त
सियोनय् लित हयादीबलय्
जिपिं ला म्‍हगस खंपिं थें जुल।
जिपिं न्‍हिला अले
जिमिसं लसताया म्‍ये हाला।
मेमेगु जातिं जिमिगु बारे
थथे धाल,
“परमप्रभुं इमिगु निंतिं
तःधंगु ज्‍या यानादीगु दु।”
धात्‍थें परमप्रभुं जिमिगु निंतिं
तःधंगु ज्‍या यानादिल।
जिमित यक्‍व लय्‌ताः वल।
 
हे परमप्रभु!
नेगेवया गंगु बँय् खुसित
न्‍ह्याःगु थें हे
जिमिगु अवस्‍था हाकनं
बांलाकादिसँ।
ख्‍वःख्‍वं प्‍यूपिन्‍सं
लय्‌लय्‌तातां म्‍ये हालाः
बाली लइ।
ख्‍वःख्‍वं पुसा ज्‍वनाः
ह्वलेत वंपिं मनूत
धात्‍थें हे लय्‌लय्‌तातां
म्‍ये हालाः
बालिथू ज्‍वनाः लिहां वइ।