137
यरूशलेमयात गुबलें ल्‍वःमंके मखु
बेबिलोनया खुसिया
सिथय् च्‍वनाः
सियोनयात लुमंकाः
जिपिं ख्‍वया।
अन लिक्‍क दुगु सिमाय्
जिमिसं थथःगु वीणा
यख्‍खानाबिया।
जिमित ज्‍वनायंकूपिंन्‍सं
जिमित म्‍ये हाय्‌कल,
जिमित सास्‍ती ब्‍यूपिन्‍सं
“जिमित लसताया म्‍ये हा!”
धकाः धाल।
इमिसं “जिमित सियोनया
म्‍ये हा!” धकाः धाल।
तर थन परदेशय् जिमिसं गथे
परमप्रभुया म्‍ये हाले फइ धकाः?
 
हे यरूशलेम,
जिं छन्‍त गुबलें ल्‍वःमंकागु दुसा
जिगु जव ल्‍हाः गनावनेमा।
जिं छन्‍त लुमंकागु मदुसा,
जिं यरूशलेमयात
जिगु दकलय् तःधंगु लसता
भाःपियागु मदुसा
जिगु मे थक्‍वय् प्‍यपुनेमा।
 
हे परमप्रभु,
बेबिलोनयापिन्‍सं यरूशलेम त्‍याका
काःबलय् एदोमीतय्‌सं
छु ज्‍या यात लुमंकादिसँ।
इपिं थथे धयाः हाल, “थुकियात थुनाब्‍यु,
जगंनिसें हे थुकियात
नाश यानाब्‍यु।”
हे नाश जुइगु बेबिलोन
छं जिमित छु छु यात
उकिया लागि
छन्‍त बदला काइम्‍ह
धन्‍य खः।
छिमि चिचीधिकपिं
मस्‍तय्‌त ज्‍वनाः
ल्‍वहँतय् बस्‍वाइम्‍ह धन्‍य खः।
 
137:8 प्रका १८:६