142
1 أَخمِّي ن ذَاوُوذْ.
ثَاژَادْجِيثْ ؤُمِي ث ثُوغَا ذڭْ يفْرِي.
2 س ثْمِيجَّا إِنُو سْغُويغْ غَارْ سِيذِي،
س ثْمِيجَّا إِنُو حشّْمغْ سِيذِي.
3 نشّْ تّْزدْجَاعغْ إِفقُّوصنْ إِنُو
زَّاثْ إِ وُوذمْ نّسْ،
سَّارْڭْبغْ أَسْ ڒحْصَارثْ إِنُو
زَّاثْ إِ وُوذمْ نّسْ.
4 مَاڒَا بُوحْبڒْ إِنُو إِذْقڒْ خَافِي أَطَّاسْ،
شكْ ثسّْنذْ أَمسْرُوقْ إِنُو.
نِيثْنِي سّْنُوفَّارنْ أَيِي إِجّْ ن ڒْْفخْ
ذڭْ وبْرِيذْ نِّي ذِي غَا ؤُيُورغْ.
5 سْوضْ غَارْ ؤُفُوسِي، ؤُ خْزَارْ،
وَارْ ذِينْ ثُوغِي حذْ
إِ ذ أَيِي غَا إِوْشنْ ثَايْنِيثْ،
إِتّْوَاكّسْ أَيِي قَاعْ مَانِي غَا أَروْڒغْ،
وَارْ ذِينْ ثُوغِي ؤُڒَا ذ إِجّْ
إِ غَا إِسّقْسَانْ خْ ڒعْمَارْ إِنُو.
6 نشّْ سْغُويُّوغْ-د غَاركْ، أَ سِيذِي. قَّارغْ:
”شكْ ذ أَمْشَانْ إِنُو ن ثَاروْڒَا،
ثَاسْغَارْثْ إِنُو ذِي ثمُّورْثْ ن يِينِّي إِدَّارنْ.
7 حْضَا خْ ؤُغُويِّي إِنُو، مَاغَارْ فْنِيغْ قَاعْ.
فكّْ أَيِي زڭْ إِنِّي ذ أَيِي إِضفَّارنْ،
مَاغَارْ نِيثْنِي جهْذنْ خَافِي.
8 سُوفّغْ ڒعْمَارْ إِنُو زِي ڒحْبسْ
مَاحنْذْ أَذْ قَاذِيغْ إِسمْ نّشْ.
إِمْسڭَّاذنْ أَذْ أَيِي د-نّْضنْ،
مَاغَارْ شكْ ثتّڭّذْ ذَايِي س ثْشُونِي.“