141
أَزهّذْ ن ذَاوُوذْ.
 
أَ سِيذِي، نشّْ تّْڒَاغِيغْ غَاركْ،
ذغْيَاثْ غَارِي،
سڒْ غَارْ ثْمِيجَّا إِنُو
خْمِي د خَاكْ إِ غَا تّْڒَاغِيغْ.
إِڒِي أَذْ ثْبدّْ ثْژَادْجِيثْ إِنُو
أَمْ ڒبْخُورْ إِتّْفُوحنْ زَّاثْ إِ وُوذمْ نّشْ،
ؤُڒَا ذ أَسْڭعّذْ ن إِفَاسّنْ إِنُو
أَمْ ثوْهِيبْثْ ن ثْمذِّيثْ.
 
أَ سِيذِي، أڭّْ إِجّْ ن ؤُعسَّاسْ
غَارْ ؤُقمُّومْ إِنُو،
حْضَا ثَاوَّارْثْ ن إِينْشِيشنْ إِنُو.
أڭّْ أَقَا ؤُڒْ إِنُو وَارْ إِتّْنجْبِيذْ
غَارْ إِشْثْ ن ثْمسْڒَاشْثْ ذ ثَاعفَّانْثْ،
مَاحنْذْ أَذْ ڭّغْ ثِيمڭَّا س ڒْْغشّْ
أَكْ-ذ إِرْيَازنْ نِّي إِتّڭّنْ ڒْْمُوعْصِييّثْ،
أڭّْ أَقَا نشّْ وَارْ تّتّغْ
زِي ثَازْيُوضِي نْسنْ.
 
أجّْ أَمْسڭّذْ أَذْ أَيِي إِوّثْ،
مَاغَارْ أَيَا ذ ثَامخْسِيوْثْ إِشوَّارنْ،
مَاڒَا نتَّا إِتّْسڭّذْ أَيِي،
أَيَا ذ زّشْثْ خْ ؤُزدْجِيفْ إِنُو،
أَذْ ت إِقْبڒْ ؤُزدْجِيفْ إِنُو.
وَاهْ، ؤُڒَا أَمُّو أَذْ ثِيڒِي ثْژَادْجِيثْ إِنُو عَاذْ
ضِيدّْ إِ ثْمڭَّا نْسنْ إِعفّْننْ.
ڒْْقُوضَاثْ نْسنْ مّنْضَارنْ سْوَادَّايْ
خْ ؤُغزْذِيسْ ن جَّارْفْ،
أَقَا سْڒِينْ بلِّي أَوَاڒنْ إِنُو ضَارْفنْ.
أَخْمِي ثتّْوَاشَارْزْ
ؤُ ثنُّورْزمْ ثمُّورْثْ،
أَمُّو إِ تّْوَازدْجْعنْ إِغْسَانْ نّغْ
غَارْ ؤُقمُّومْ ن ڒَْاخَارْثْ.
 
مَاشَا ثِيطَّاوِينْ إِنُو
خزَّارنْثْ-إِ-د غَاركْ،
أَ سِيذِي، سِيذِي إِنُو،
نشّْ أَركّْوَاڒغْ غَاركْ،
وَارْ تّجِّي ڒعْمَارْ إِنُو يَارْخفْ.
سِيڭّْوجْ أَيِي إِ ومْنَاعْ ن ڒْْفخْ
إِ ذ أَيِي مذْينْ،
زِي ثخْشِيفِينْ ن يِينِّي إِتّڭّنْ ڒْْمُوعْصِييّثْ.
10 إِڒِي إِعفَّاننْ أَذْ وْضَانْ مَارَّا
ذِي ثْرَاشَّاوِينْ نْسنْ،
مِينْ غَا كّغْعدُّوغْ.
 
 
141:2 ؤُف. 29‏:‏30؛ ڒخْڒ. 28‏:‏1‏-‏8؛ أَسَا. 5‏:‏8؛ 8‏:‏3 141:5 ’ضِيدّْ إِ ثْمڭَّا نْسنْ‘ - إِخْسْ أَذْ يِينِي: ضِيدّْ إِ ثْمڭَّا إِعفّْننْ ن يرْيَازنْ نِّي إِتّڭّنْ ڒْمُوعْصِييّثْ (نُّومْرَا 4). 141:7 حِز. 37‏:‏1، 11، 12