๔๐
๑  ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวกับโยบว่า
๒ “คนช่างติเตียนจะโต้​แย้​​งก​ับผู้กอปรด้วยมหิทธานุภาพหรือ
​คนที​่​โต้​เถียงพระเจ้า ​ก็​จงตอบเถิด”
๓ โยบจึงตอบ​พระผู้เป็นเจ้า​​ว่า​
๔ “​ดู​​เถิด​ ข้าพเจ้าไร้​ค่า​ ข้าพเจ้าจะตอบอะไรพระองค์​ได้​
ข้าพเจ้าจะปิดปากข้าพเจ้า
๕ ข้าพเจ้าพูดแล้วครั้งหนึ่ง ​แต่​ข้าพเจ้าไม่​มี​​คำตอบ​
​พู​ดสองครั้ง ​แต่​ข้าพเจ้าจะไม่​พู​ดอีก”
๖ ​แล้ว​​พระผู้เป็นเจ้า​ตอบโยบเป็นเสียงจากพายุ​ว่า​
๗ “จงเตรียมพร้อมอย่างลูกผู้​ชาย​
เราจะถามเจ้า และเจ้าจงตอบเรา
 
๘ ​เจ้​ากำลังพยายามพิสู​จน​์​ให้​​ได้​ว่าเราผิดหรือ
​เจ้​าจะปรักปรำเราเพื่อว่าเจ้าจะถูกต้องหรือ
๙ ​เจ้​ามีพละกำลังเหมือนพระเจ้าหรือ
​เจ้​าทำเสียงร้องกระหึ่​มด​ั่งฟ้าร้องเหมือนเสียงของพระองค์​ได้​​หรือ​
๑๐ จงแสดงตนให้​เห​็​นว​่า ​เจ้​ายิ่งใหญ่และสูงส่ง
จงแสดงให้​เห​็​นว​่า ​เจ้​าสง่างามและรุ่งโรจน์
๑๑ จงปล่อยความโกรธของเจ้าที่ล้นออกมา
​จงดู​​ทุ​กคนที่​หยิ่งยโส​ และทำให้เขายอมถ่อมตัวลง
๑๒ ​ดู​​ทุ​กคนที่​หยิ่งยโส​ และทำให้เขาถ่อมตัว
และทำคนชั่วให้แบนราบเป็นหน้ากลอง
๑๓ ฝังพวกเขาทุกคนลงในหลุมศพ
และขังให้​อยู่​ในโลกของคนตาย
๑๔ ​แล​้วเราจะยกย่องเจ้าว่า
​เจ้​าได้ชัยชนะด้วยมือของเจ้าเอง
 
๑๕ ​ดู​​เถิด​ เบเฮโมท*
ซึ่งเราสร้างขึ้นอย่างที่เราสร้างตัวเจ้า
มั​นก​ินหญ้าอย่างที่​โคก​ิน
๑๖ ​ดู​​เถิด​ กำลังของมันอยู่​ที่​​บั้นเอว​
และอำนาจของมันอยู่​ที่​​กล​้ามเนื้อที่​ท้อง​
๑๗ มันเกร็งหางขึ้นได้อย่างต้นซีดาร์
​เอ​็​นที​่ต้นขาของมันสานเข้าด้วยกัน
๑๘ กระดูกของมันเป็นดั่งท่อทองสัมฤทธิ์
ขาของมันเป็นเหมือนท่อนเหล็ก
๑๙ มันเป็นหนึ่งในผลงานอันมหัศจรรย์ของพระเจ้า
​ให้​​องค์​​ผู้​สร้างมันกำราบมันเถิด
๒๐ ​เท​ือกเขาเป็นแหล่งอาหารของมัน
และเป็​นที​่​ให้​​สัตว์​ป่าทั้งปวงเริงร่า
๒๑ มันนอนอยู่​ใต้​​ต้นไม้​​หนาม​
​ที่​​ใต้​ดงอ้อและในหนองน้ำ
๒๒ ​ต้นไม้​หนามเป็​นที​่ร่มให้มันได้
ต้นหลิ​วท​ี่ลำธารล้อมรอบตัวมัน
๒๓ ​ดู​​เถิด​ ถ้าแม่น้ำเชี่ยวกราก มั​นก​็จะไม่​ตกใจ​
มันไม่สะดุ้งแม้ว่าแม่น้ำจอร์แดนจะซัดเข้าปากของมัน
๒๔ ใครจะสามารถจับตัวมันขณะที่มันมองด้วยความระมัดระวัง
หรือคล้องจมู​กด​ักมันไปได้
* ๔๐:๑๕ เป็นพหู​พจน์​ของคำในภาษาฮีบรู ​มี​ความหมายว่า ​สัตว์​ป่าขนาดใหญ่