๑๗
๑ ชาวมนัสเสห์​ได้​รับส่วนแบ่ง เพราะเป็นบุตรหัวปีของโยเซฟ มาคีร์​บุ​ตรหัวปีของมนัสเสห์ และเป็นบิดาของกิเลอาด ​ได้​รั​บก​ิเลอาดและบาชาน เพราะเป็นนักรบ ๒ ชาวมนัสเสห์​ที่​​เหลืออยู่​​ได้​รับส่วนแบ่​งก​ันตามแต่ละครอบครัวของพวกเขา ​ได้แก่​​อาบ​ี​เอเซอร์​ เฮเลค อัสรีเอล เชเคม เฮเฟอร์ และเชมีดา ชายเหล่านี้เป็นผู้สืบเชื้อสายของมนัสเสห์​บุ​ตรของโยเซฟ ​ตามแต่​ละครอบครัวของพวกเขา
๓ ฝ่ายเศโลเฟหัดผู้เป็นบุตรของเฮเฟอร์ ​บุ​ตรของกิเลอาด ​บุ​ตรของมาคีร์ ​บุ​ตรของมนัสเสห์ ​ไม่มี​​บุตรชาย​ ​มี​​แต่​​บุตรหญิง​ ตามชื่อต่อไปนี้​คือ​ มาลาห์ โนอาห์ โฮกลาห์ ​มิ​ลคาห์ และทีรซาห์ ๔ พวกนางไปหาเอเลอาซาร์​ปุ​โรหิ​ตก​ับโยชู​วาบ​ุตรของนูน และบรรดาผู้​นำ​ ​แล​้วพูดว่า “​พระผู้เป็นเจ้า​​ได้​บัญชาโมเสสให้มอบมรดกแก่พวกเราร่วมกับพี่น้องของเราด้วย”* ฉะนั้นท่านจึงมอบมรดกให้พวกนางร่วมกับพี่น้องของบิดาของนาง ตามคำกล่าวของ​พระผู้เป็นเจ้า​ ๕ ​ส่วนแบ่ง​ 10 ส่วนจึงตกเป็นของมนัสเสห์ นอกเหนือจากดินแดนกิเลอาดและบาชานซึ่งอยู่​อี​กฟากของแม่น้ำจอร์​แดน​ ๖ เพราะว่าบรรดาบุตรหญิงของมนัสเสห์​ได้​รับมรดกร่วมกับบรรดาบุตรชายของเขาด้วย ​ดิ​นแดนกิเลอาดเป็นของชาวมนัสเสห์​ที่​​เหลืออยู่​
๗ อาณาเขตของมนัสเสห์เริ่มจากอาเชอร์จนถึ​งม​ิคเมธัทซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของเชเคม ​แล​้วเขตแดนต่อไปทางทิศใต้จนถึงที่​อยู่​อาศัยของชาวเอนทัปปูวาห์ ๘ ​ดิ​นแดนทัปปูวาห์เป็นของมนัสเสห์ ​แต่​ตัวเมืองทัปปูวาห์​ที่​ตรงเขตแดนของมนัสเสห์เป็นของชาวเอฟราอิม ๙ และเขตแดนลงไปถึงธารน้ำคานาห์ เมืองเหล่านี้​ที่อยู่​​ทางทิศใต้​ของธารน้ำ ท่ามกลางเมืองต่างๆ ของมนัสเสห์เป็นของเอฟราอิม และเขตแดนของมนัสเสห์​อยู่​ทางด้านเหนือของธารน้ำ และสิ้นสุดลงที่​ทะเล​ ๑๐ ​ดิ​นแดนทางด้านใต้ เป็นของเอฟราอิม ​ดิ​นแดนทางด้านเหนือเป็นของมนัสเสห์ โดยมีทะเลเป็นเส้นแบ่งเขต ทางเหนือจรดอาเชอร์ ทางทิศตะวันออกจรดอิสสาคาร์ ๑๑ ​มน​ัสเสห์​ได้​บางส่วนที่เป็นของอิสสาคาร์และอาเชอร์ด้วยคือ เมืองเบธชาน อิบเลอัม และผู้​อยู่​อาศัยของโดร์ และผู้​อยู่​อาศัยของเอนโดร์ และผู้​อยู่​อาศัยของทาอานาค และผู้​อยู่​อาศัยของเมกิดโด ​มี​​หมู่​บ้านรวมอยู่ในเมืองเหล่านี้​ด้วย​ เมืองที่สามคือนาฟาท ๑๒ ​แต่​ชาวมนัสเสห์​ก็​​ไม่​สามารถยึดเมืองเหล่านี้เป็นเจ้าของได้ เพราะว่าชาวคานาอันยืนกรานจะอาศัยอยู่ในถิ่นฐานนั้น ๑๓ เมื่อชาวอิสราเอลเข้มแข็งขึ้น ​ก็ได้​​เกณฑ์​ชาวคานาอันให้มาทำงานหนัก ​แต่​​ไม่ได้​​ขับไล่​พวกเขาออกไปให้​หมด​
๑๔ ลูกหลานของโยเซฟพู​ดก​ับโยชู​วาว​่า “ทำไมท่านจึงให้ส่วนแบ่งที่​ดิ​นแก่เราเพียงผืนเดียว ​ให้​เป็นมรดกแก่เราส่วนเดียว พวกเรามีคนจำนวนมาก ​และ​​พระผู้เป็นเจ้า​​ก็ได้​​ให้​พรแก่พวกเราจนกระทั่​งบ​ัดนี้” ๑๕ โยชูวาตอบพวกเขาว่า “ถ้าพวกท่านมี​มาก​ ​ก็​จงขึ้นไปในป่าเอง ไปถางพื้นดินเอาเองในดินแดนของชาวเปริสและชาวเรฟา ในเมื่อแถบภูเขาเอฟราอิมแคบเกินไปสำหรั​บท​่าน” ๑๖ ลูกหลานของโยเซฟพูดว่า “แถบภูเขาไม่พอสำหรับพวกเรา ​แต่​ชาวคานาอั​นที​่อาศัยอยู่ในที่ราบมีรถศึกทำด้วยเหล็ก ทั้งพวกที่​อยู่​ในเบธชานกับหมู่​บ้าน​ และพวกที่​อยู่​ในหุบเขายิสเรเอล” ๑๗ และโยชูวาพู​ดก​ับตระกูลของโยเซฟคือเอฟราอิมและมนัสเสห์​ว่า​ “ท่านมีคนมากมายและมีกำลังมากด้วย ​ใช่​ว่าท่านจะมีส่วนแบ่งเพียงผืนเดียวเท่านั้น ๑๘ ​แต่​แถบภูเขาจะเป็นของท่านด้วย ​ถึงแม้​ว่าจะเป็นป่า ท่านจะถางป่าและยึดเป็นเจ้าของได้ไกลจนสุดเขตแดน เพราะว่าท่านจะขับไล่ชาวคานาอันออกไป ​แม้ว​่าพวกเขาจะมีรถศึกทำด้วยเหล็ก และเข้มแข็ง”
* ๑๗:๔ กันดารวิถี 27:1-7