๕
หลีกให้พ้นจากหญิงล่วงประเวณี
๑ ลูกเอ๋ย จงใส่ใจในสติปัญญาของเรา
จงเงี่ยหูของเจ้าเพื่อฟังการหยั่งรู้ของเรา
๒ เพื่อเจ้าจะได้รักษาปฏิภาณไว้
และริมฝีปากของเจ้าจะได้เก็บรักษาความรู้
๓ ด้วยว่าน้ำผึ้งหยดจากริมฝีปากของหญิงที่ล่วงประเวณี
และวาจาของนางก็ไหลลื่นยิ่งกว่าน้ำมัน
๔ แต่ผลสุดท้าย นางก็ขมเยี่ยงพันธุ์ไม้ขม
คมปานดาบสองคม
๕ เท้าของนางย่างลงสู่ความตาย
นางก้าวดิ่งลงไปยังแดนคนตาย
๖ นางไม่นึกถึงทางแห่งชีวิต
นางไม่รู้ดอกว่าวิถีทางของนางนั้นไม่มั่นคงเลย
๗ มาบัดนี้ ลูกๆ เอ๋ย เจ้าจงฟังเรา
และอย่าหันเหไปจากคำพูดที่ออกจากปากของเรา
๘ จงอยู่เสียให้ห่างจากนาง
และอย่าเข้าไปใกล้ประตูบ้านของนาง
๙ เพราะเกรงว่าเจ้าจะเสียพลังวัยหนุ่มของเจ้าแก่ผู้อื่น
และเสียจำนวนปีของเจ้าแก่คนโหดร้าย
๑๐ เกรงว่าบรรดาคนแปลกหน้าจะชิงความมั่งมีของเจ้าไป
และแรงงานที่เจ้าตรากตรำมา ก็เป็นของคนบ้านอื่น
๑๑ และเจ้าจะต้องคร่ำครวญในบั้นปลายชีวิตของเจ้า
เวลาที่ร่างกายของเจ้าถูกกลืนกิน
๑๒ และเจ้าจะพูดว่า “ข้าเคยเกลียดระเบียบวินัยมามากแค่ไหน
และใจของข้าไม่ยอมรับคำเตือน
๑๓ ข้าไม่ฟังเสียงของเหล่าครูอาจารย์
อีกทั้งไม่ได้เงี่ยหูฟังผู้สอนของข้า
๑๔ ข้าเกือบจะถูกทำลายเป็นผุยผง
ในท่ามกลางที่ประชุม”
๑๕ จงดื่มน้ำจากโถของเจ้าเอง
และน้ำจืดจากบ่อของเจ้าเอง
๑๖ สมควรหรือที่บ่อน้ำพุของเจ้าจะกระเซ็นออกไปภายนอก
และน้ำจากลำธารไหลสู่ถนน
๑๗ ให้นางเป็นของเจ้า ของเจ้าเท่านั้น
อย่าให้นางเป็นของคนแปลกหน้าด้วย
๑๘ จงให้น้ำพุของเจ้าได้รับพระพร
และจงชื่นชมยินดีในภรรยาที่เจ้ามีตั้งแต่ยังหนุ่ม
๑๙ ดังเช่นกวางตัวเมียอันเป็นที่รักและสง่างาม
จงให้อกของเธอทำให้เจ้าพอใจตลอดเวลา
เจ้าจงดื่มด่ำอยู่กับความรักของนาง
๒๐ ลูกเอ๋ย ทำไมเจ้าจึงจะดื่มด่ำกับหญิงที่ล่วงประเวณี
และโอบกอดอกของหญิงโสเภณีเล่า
๒๑ เพราะวิถีทางของผู้ชายอยู่ในสายตาของพระผู้เป็นเจ้า
และพระองค์ตรวจสอบทุกวิถีทางของเขา
๒๒ คนชั่วร้ายจะถูกจับได้ก็ด้วยบาปของเขาเอง
และจะถูกดักจับด้วยตาข่ายบาปของตน
๒๓ เขาจะตายเพราะขาดระเบียบวินัย
และเพราะความโง่เง่าที่สุดของเขาจึงถูกนำไปในทางที่ผิด