4
1 Temanlı Elifaz şöyle karşılık verdi:
2 “Eğer birisi seninle konuşmaya kalkışırsa kederlenir misin?
3 İşte, birçok kişiye sen ders verdin,
Zayıf elleri güçlendirdin.
4 Senin sözlerin düşeni destek oldu,
Güçsüz dizleri sağlamlaştırdın.
5 Ama şimdi sana gelince sen bitkin düştün.
Sana dokununca rahatsız oldun.
6 Senin güvendiğin kendi dindarlığın değil mi?
Umudun kendi yollarının doğruluğu değil mi?
7 “Şimdi hatırla, kim şuçsuz olup mahvoldu?
Ya da dürüstler nerede kesilip atıldı?
8 Benim gördüğüme göre, kötülük sürenler
Ve sıkıntı ekenler, onu biçiyorlar.
9 Tanrı'nın soluğuyla mahvoluyorlar.
Öfkesinin soluğuyla yok oluyorlar.
10 Aslanın kükremesi,
Kızgın aslanın sesi,
Genç aslanların dişleri kırıldı.
11 Yaşlı aslan av eksikliğinden yok oluyor.
Dişi aslanın yavruları dağılıyorlar.
12 “Şimdi gizlice bana bir şey getirildi.
Ondan kulağım bir fısıltısı aldı.
13 Gece görümlerinden gelen düşünceler içinde,
İnsanların üzerine derin uyku çöktüğünde,
14 Üzerime korku ve titreme geldi,
Bütün kemiklerimi titretti.
15 O zaman önümden bir ruh geçti.
Bedenimin tüyleri ürperdi.
16 Yerinde durdu, ama görünüşünü seçemedim.
Gözlerimin önünde bir suret vardı.
Sessizlik oldu, o zaman bir ses duydum, şöyle diyordu:
17 “Ölümlü insan Tanrı'dan daha adil olur mu?
İnsan kendi Yaratıcısı'ndan daha temiz olur mu?
18 İşte, hizmetkârlarına güvenmiyor.
Meleklerini hatayla suçluyor.
19 Çamurdan evlerde oturanlar,
Temelleri toprakta olanlar,
Güveden önce ezilenler ne kadar da çok!
20 Sabah ile akşam arasında harap olurlar.
Kimse farkına varmadan sonsuza dek yok olurlar.
21 İçlerindeki çadır ipleri çekilip alınmıyor mu?
Ölüyorlar, ama bilgelik olmadan.'