Муқеддес Калам (кирил йезиқ) Һошия 11

Исраил, сөйүмлүк балам! Сени қандақму ташлап қойимән?

1 Исраил бала чеғида, Мән уни сөйдүм,

Шуниң билән оғлумни Мисирдин чиқишқа чақирдим.■

2 Бирақ улар хәлқимни чақиривиди,

Улар дәрһал һозурумдин чиқип кәтти;

Улар «Баал»ларға қурбанлиқ қилишқа башлиди,

Ойма мәбудларға исриқ салди.□

3 Әфраимға меңишни үгәткүчи Өзүм едим,

Униң қолини тутуп вә йөләп —

Бирақ өзини сақайтқучиниң Мән екәнлигимни улар билмиди.

4 Мән адимәтчиликниң көйүнүш риштилири билән,

Сөйгүниң тарлири билән уларниң көңлини тартивалдим;

Мән уларға худди еңигидин боюнтуруқни еливәткүчи бирисидәк болғанмән,

Егилип Өзүм уларни озуқландурғанмән.

5 Улар Мисирға қайтидиған болмамду?

Асурийәлик дәрвәқә уларниң падишаси болидиған әмәсму?

— Чүнки улар йенимға қайтишни рәт қилди!□

6 Қилич униң шәһәрлиридә һәрян ойнитилиду;

Дәрвазисидики төмүр балдақларни вәйран қилип йәп кетиду;

Бу өз әқиллириниң касапитидур!

7 Бәрһәқ, Мениң хәлқим Мәндин чәтләп кетишкә мәптун болди;

Улар Һәммидин Алий Болғучиға нида қилип чақирсиму,

Лекин һеч ким уларни көтәрмәйду.

8 Мән қандақму сени ташлап қойимән, и Әфраим?

Мән қандақму сени дүшмәнгә тапшуримән, и Исраил?!

Қандақму сени Адмаһ шәһиридәк қилимән?!

Сени қандақму Зәбоим шәһиридәк бир тәрәп қилимән?!

Қәлбим ич-бағримда қайнап кетиватиду,

Мениң барлиқ рәһимдиллиғим қозғиливатиду!□ ■

9 Ғәзивимниң қәһрини жүргүзмәймән,

Иккинчи йәнә Әфраимни йоқатмаймән;

Чүнки Мән инсан әмәс, Тәңридурмән,

— Йәни араңда болған пак-муқәддәс Болғучидурмән;

Мән дәрғәзәп билән кәлмәймән.□

10 Улар Пәрвәрдигарниң кәйнидин маңиду;

У ширдәк һөкирәйду;

У һөкиригәндә, әнди балилири ғәриптин титригән һалда келиду;

11 Улар Мисирдин қуштәк,

Асурийә зиминидин пахтәктәк титригән һалда чиқип келиду;

Шуниң билән уларни өз өйлиригә маканлаштуримән, — дәйду Пәрвәрдигар.□

■11:1 Мат. 2:15

□11:2 «Бирақ улар хәлқимни чақиривиди, улар дәрһал һозурумдин чиқип кәтти...» — «улар» — бутпәрәсләрни яки Исраил Мисирдин чиққанда учриған «Моаб»дикиләрни вә яки Қанаанға киргәндин кейин учрашқан Қанаандикиләрни көрситиши мүмкин. Айәт үстидики икки башқа көзқараш ипадиләйдиған башқа икки тәрҗимиси бар: (1) «Улар (пәйғәмбәрләр) уларни чақирғансери, улар (Исраил) өзлирини улардин (пәйғәмбәрләрдин) нери қилди»; (2) «Мән (Худа) уларни чақирғансери, улар өзлирини һозурумдин нери қилди». Ахирқи тәрҗимә миладийәдин илгириги 3-әсирдики «Септуагинт» (LXX) грек тәрҗимисигә әгишиду.

□11:5 «Улар Мисирға қайтидиған болмамду? Асурийәлик дәрвәқә уларниң падишаси болидиған әмәсму?» — Исраил Мисир вә Асурийәдин ярдәм издәп уларниң йениға «чиқти». Әнди бу айәттә тилға елинған уларниң «чиқиш»и яки «қайтиш»и (1- вә 2-айәтни көрүң) болса қачқун мусапир сүпитидә (Мисирға) яки әсир сүпитидә (Асурийәгә) болиду.

□11:8 «Қандақму сени Адмаһ шәһиридәк қилимән?! Сени қандақму Зәбоим шәһиридәк бир тәрәп қилимән?!» — «Адмаһ» вә «Зәбоим» дегән шәһәрләр еғир гуналири түпәйлидин Содом вә Гоморра билән тәң асмандин яққан от-гүнгүрт тәрипидин пүтүнләй һалак болди.

■11:8 Яр. 19:24

□11:9 «... Мән дәрғәзәп билән кәлмәймән» — башқа бир хил тәрҗимиси: «... Мән шәһәргә (җазалашқа) кирмәймән.

□11:11 «Улар Мисирдин қуштәк, Асурийә зиминидин пахтәктәк титригән һалда чиқип келиду; шуниң билән уларни өз өйлиригә маканлаштуримән» — Исраил (Әфраим)дикиләрдин бәзиләр авал Йәһудадин панаһ тапқан, андин кейин Йәһуда билән тәң Бабил империйәсигә сүргүн болған. Андин улар билән тәң Қанаанға (Пәләстингә) қайтип кәлгән — аҗизлиқта, «титригән һалда» қайтип кәлгән («2Тар.» 9:1-3, «Әзра» 1-2-бап).