90
Tötinchi bölüm •••• 90-küy •••• Hayatni qedirleydighan danaliq
1 Xudaning adimi bolghan Musaning duasi: —
Ya Rebbim,
Sen barliq dewrde bizge makan bolup kéliwatisen;
2 Taghlar wujudqa kelmestin burun,
Sen yer we alemni shekillendürmestin burun,
Ezeldin ebedgiche Tengridursen. ◼«Taghlar wujudqa kemestin burun» — ibraniy tilida «Taghlar tughulmastin burun...».
3 Sen insanni tupraqqa aylandurup: —
«Hey, insan baliliri, qaytinglar!» — deysen.
4 Mana, Séning neziringde ming yil —
Ötüp ketken tünügünki bir kün,
Tündiki bir jésektur, xalas.
5 Sen ademlerni su tashqinidek élip kétisen,
Ular ötüp ketken bir uyqudek,
Tang seherde ünüp chiqqan ot-chöpke oxshaydu —
6 Etigende ular kökirip üner,
Kéchisi bolsa késilip, soliship kéter.
7 Chünki biz gheziping bilen yoqaymiz,
Qehring bilen dekke-dükkide qalimiz.
8 Sen qebihliklirimizni köz aldinggha,
Yoshurun qilmishlirimizni jamalingning nuri aldigha qoydung.
9 Barliq künlirimiz dergheziping astida ötüp kétidu,
Yillirimizni bir uh tartish bilenla tügitimiz.
10 Ömrimizning yilliri yetmish yil,
Maghdurimiz bar bolsa seksen yil;
Biraq ularning pexri japa we bihudiliktur;
Hayat tézlik bilen üzer,
Mana, biz uchup kettuq.
11 Sanga bolghan hörmet-eyminishning az-köplükige qarap hésablinidighan,
Achchiqingning shidditini kim bilsun?
12 Shunga könglimizni danaliqqa qoyushimiz üchün,
Künlirimizni sanashni bizge ögetkeysen!
13 Yénimizgha qaytqaysen, i Perwerdigar, Séni qachan’ghiche...?!
Qulliringgha rehim qilghaysen!
14 Bizni etigende özgermes muhebbiting bilen qandurghaysen;
Undaqta barliq künlirimizde küylerni yangritip shadlinimiz.
15 Sen bizni japagha qoyghan künlerge asasen,
Külpetni körgen yillirimizgha asasen yene xursen qilghin!
16 Ulugh ishliring qulliringgha körün’gey,
Shanu-shewkiting ularning oghullirighimu ashkara bolghay!
17 Perwerdigar Xudayimizning shérin merhemiti üstimizde bolghay,
Qolimizdiki ishlarni beriketlik qilghaysen,
Berheq, qolimizdiki ishlarni beriketlik qilghaysen!