១៦
១ គេ​នាំ​យក​ហិប​នៃ​ព្រះ​មក ដាក់​នៅ​កណ្តាល​ត្រសាល ដែល​ដាវីឌ​បាន​ដំឡើង​ទុក​សំរាប់ រួច​ក៏​ថ្វាយ​ដង្វាយ​ដុត និង​ដង្វាយ​មេត្រី នៅ​ចំពោះ​ព្រះ ២ កាល​ដាវីឌ​បាន​ថ្វាយ​ដង្វាយ​ដុត និង​ដង្វាយ​មេត្រី​ទាំង​នោះ​រួច​ហើយ នោះ​ទ្រង់​ក៏​ប្រទាន​ពរ​ដល់​ពួក​ជន ដោយ​នូវ​ព្រះនាម​ព្រះយេហូវ៉ា ៣ រួច​ទ្រង់​ចែក​នំបុ័ង​១​ដុំ សាច់​១​ដុំ និង​ផ្លែ​ទំពាំងបាយ​ជូរ​១​ផែន ឲ្យ​ដល់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​គ្រប់ៗ​គ្នា ទាំង​ប្រុស​ទាំង​ស្រី។
៤ ទ្រង់​ក៏​តម្រូវ​ពួក​លេវី​ខ្លះ ឲ្យ​ធ្វើ​ការងារ​នៅ​ចំពោះ​ហិប​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បី​នឹង​រំឭក អរ​ព្រះគុណ ហើយ​នឹង​សរសើរ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ៥ គឺ​អេសាភ​ជា​មេ ហើយ​បន្ទាប់​មក​មាន​សាការី យីអែល សេមីរ៉ាម៉ូត យេហ៊ីអែល ម៉ាធិធា អេលាប បេណាយ៉ា អូបិឌ-អេដំម និង​យីអែល សុទ្ធ​តែ​កាន់​ពិណ និង​ស៊ុង ហើយ​អេសាភ​ជា​អ្នក​វាយ​ឈឹង​ឲ្យ​ឮ​រងំ ៦ ឯ​បេណាយ៉ា និង​យ៉ាហាសៀល ជា​ពួក​សង្ឃ ក៏​ផ្លុំ​ត្រែ​ជានិច្ច នៅ​ចំពោះ​ហិប​នៃ​សេចក្តី​សញ្ញា​ផង​ព្រះ។
៧ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ឯង ដាវីឌ​បាន​បង្គាប់​មុន​ដំបូង ឲ្យ​មាន​ការ​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ដោយសារ​អេសាភ និង​ពួក​បង​ប្អូន​លោក​ថា
៨ ចូរ​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ចូរ​អំពាវនាវ​ដល់​ព្រះនាម​ទ្រង់​ចុះ ចូរ​សំដែង​ពី​អស់​ទាំង​ការ​នៃ​ទ្រង់ នៅ​កណ្តាល​គ្រប់​ទាំង​សាសន៍ ៩ ចូរ​ច្រៀង​ថ្វាយ​ទ្រង់ ចូរ​ច្រៀង​សរសើរ​ដល់​ទ្រង់​ចុះ ចូរ​នឹក​ថ្លែង​ពី​អស់​ទាំង​ការ​អស្ចារ្យ​របស់​ទ្រង់ ១០ ចូរ​មាន​ចិត្ត​រីករាយ ដោយ​នូវ​ព្រះនាម​បរិសុទ្ធ​របស់​ទ្រង់ ចូរ​ឲ្យ​អស់​អ្នក ដែល​ស្វែង​រក​ព្រះយេហូវ៉ា មាន​ចិត្ត​អរ​សប្បាយ​ឡើង ១១ ចូរ​សង្កិន​រក​ព្រះយេហូវ៉ា និង​ឥទ្ធានុភាព​របស់​ទ្រង់ ចូរ​រក​ព្រះភក្ត្រ​ទ្រង់​ជានិច្ច ១២ ចូរ​នឹក​ចាំ​ពី​អស់​ទាំង​ការ​អស្ចារ្យ ដែល​ទ្រង់​បាន​ធ្វើ គឺ​ពី​ការ​ចំឡែក​របស់​ទ្រង់ និង​ពី​សេចក្តី​យុត្តិធម៌​ដែល​ចេញ​ពី​ព្រះឱស្ឋ​ទ្រង់​មក ១៣ ឱ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​ពូជ​ពង្ស​អ៊ីស្រាអែល ជា​ពួក​បំរើ​ទ្រង់ គឺ​ពួក​កូន​ចៅ​យ៉ាកុប ជា​ពួក​អ្នក​ជ្រើសរើស​របស់​ទ្រង់​អើយ ១៤ ទ្រង់​ជា​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​យើង​រាល់​គ្នា សេចក្តី​បញ្ញត្ត​ទាំង​ប៉ុន្មាន​នៃ​ទ្រង់ នៅ​ពេញពាស​លើ​ផែនដី ១៥ ចូរ​នឹក​ចាំ​ពី​សេចក្តី​សញ្ញា​របស់​ទ្រង់​ជា​ដរាប គឺ​ជា​ព្រះបន្ទូល ដែល​ទ្រង់​បាន​បង្គាប់ ដល់​មនុស្ស​ទាំង​ពាន់​ដំណ ១៦ ជា​សេចក្តី​សញ្ញា ដែល​ទ្រង់​បាន​តាំង​នឹង​អ័ប្រាហាំ ហើយ​ជា​សេចក្តី​សម្បថ ដែល​ទ្រង់​បាន​ស្បថ​នឹង​អ៊ីសាក ១៧ ព្រម​ទាំង​បញ្ជាក់​សេចក្តី​នោះ​ឯង​ទុក​ជា​ច្បាប់​ដល់​យ៉ាកុប ហើយ​ដល់​អ៊ីស្រាអែល សំរាប់​ជា​សញ្ញា​ដ៏​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច ១៨ ដោយ​ព្រះបន្ទូល​ថា អញ និង​ឲ្យ​ស្រុក​កាណាន​ដល់​ឯង ទុក​ជា​ចំណែក​មរដក​របស់​ឯង ១៩ ក្នុង​កាល​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​នៅ​គ្នា​តិច​នៅ​ឡើយ គឺ​មាន​គ្នា​តិច​ណាស់ ក៏​គ្រាន់​តែ​ស្នាក់​នៅ​ស្រុក​នេះ​ប៉ុណ្ណោះ​ផង ២០ គេ​ចេញ​ដំណើរ​ពី​នគរ​១​ទៅ​នគរ​១ ហើយ​ពី​សាសន៍១​ដល់​សាសន៍១​ទៀត ២១ ទ្រង់​មិន​បើក​ឲ្យ​មនុស្ស​ណា​សង្កត់សង្កិន​គេ​ឡើយ ទ្រង់​បាន​បន្ទោស​ដល់​ទាំង​ពួក​ស្តេច​ដោយ​ព្រោះ​គេ​ផង ២២ ដោយ​ព្រះបន្ទូល​ថា កុំ​ពាល់​ពួក​ដែល​អញ​បាន​ចាក់​ប្រេង​ឲ្យ​ឡើយ ក៏​កុំ​ឲ្យ​ធ្វើ​បាប​ដល់​ពួក​ហោរា​របស់​អញ​ដែរ ២៣ ឱ​លោកីយ៍​ទាំង​មូល​អើយ ចូរ​ច្រៀង​ថ្វាយ​ព្រះយេហូវ៉ា​ចុះ ហើយ​សំដែង​ពី​សេចក្តី​សង្គ្រោះ​របស់​ទ្រង់​រាល់ៗ​ថ្ងៃ ២៤ ចូរ​ថ្លែង​ប្រាប់​ពី​សិរីល្អ​នៃ​ទ្រង់ នៅ​ក្នុង​គ្រប់​ទាំង​នគរ ហើយ​ពី​ការ​អស្ចារ្យ​របស់​ទ្រង់ នៅ​កណ្តាល​អស់​ទាំង​សាសន៍ ២៥ ដ្បិត​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ជា​ធំ ក៏​គួរ​សរសើរ​ណាស់ ហើយ​គួរ​ស្ញែង​ខ្លាច​លើស​ជាង​អស់​ទាំង​ព្រះ ២៦ ពី​ព្រោះ​អស់​ទាំង​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​ដទៃ សុទ្ធ​តែ​ជា​រូប​ទទេ តែ​ឯ​ព្រះយេហូវ៉ា​វិញ ទ្រង់​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ ២៧ ឯ​សេចក្តី​រុងរឿង ហើយ​សិរី​លំអ នោះ​នៅ​ចំពោះ​ទ្រង់ ឥទ្ធានុភាព និង​សេចក្តី​អំណរ​ក៏​នៅ​ទី​កន្លែង​របស់​ទ្រង់ ២៨ ឱ​អស់​ទាំង​សាសន៍​អើយ ចូរ​ទទួល​ថ្លែង​ពី​ព្រះយេហូវ៉ា ចូរ​ទទួល​ថ្លែង​ប្រាប់​ថា ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​មាន​សិរីល្អ និង​ព្រះចេស្តា ២៩ ចូរ​ទទួល​ថ្លែង​ប្រាប់​ពី​សិរីល្អ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា ឲ្យ​សំណំ​នឹង​ព្រះនាម​ទ្រង់ ចូរ​នាំ​យក​ដង្វាយ​១​មក​នៅ​ចំពោះ​ព្រះយេហូវ៉ា​ចុះ ហើយ​ថ្វាយ​បង្គំ​ដល់​ទ្រង់ ដោយ​សិរី​លំអ​នៃ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ ៣០ គ្រប់​ផែនដី​អើយ ចូរ​ភ័យញ័រ​នៅ​ចំពោះ​ទ្រង់​ចុះ ឯ​លោកីយ៍ នោះ​ក៏​បាន​តាំង​ជា​មាំមួន​ហើយ នឹង​កក្រើក​រញ្ជួយ​មិន​បាន​ឡើយ ៣១ ចូរ​ឲ្យ​ផ្ទៃ​មេឃ​មាន​សេចក្តី​អំណរ ហើយ​ឲ្យ​ផែនដី​បាន​ត្រេកអរ​ឡើង ឲ្យ​បាន​ថ្លែង​នៅ​គ្រប់​ទាំង​សាសន៍​ថា ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​សោយរាជ្យ ៣២ ចូរ​ឲ្យ​សមុទ្រ និង​បណ្តា​ដែល​នៅ​ក្នុង​នោះ​ទាំង​ប៉ុន្មាន បាន​ឮ​កង​រំពង​ឡើង ចូរ​ឲ្យ​ស្រែ​ចំការ និង​របស់​ដែល​មាន​នៅ​ទី​នោះ​ទាំង​ប៉ុន្មាន មាន​សេចក្តី​រីករាយ​អរ​សប្បាយ​ផង ៣៣ ចូរ​ឲ្យ​ដើម​ឈើ​នៅ​ព្រៃ​បញ្ចេញ​សូរ​យ៉ាង​សប្បាយ នៅ​ចំពោះ​ព្រះយេហូវ៉ា ដ្បិត​ទ្រង់​យាង​មក ដើម្បី​ជំនុំជំនះ​ផែនដី ៣៤ ចូរ​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ដ្បិត​ទ្រង់​ល្អ ពី​ព្រោះ​សេចក្តី​សប្បុរស​នៃ​ទ្រង់​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច ៣៥ ចូរ​ទូល​ថា ឱ​ព្រះ​នៃ​សេចក្តី​សង្គ្រោះ​នៃ​យើង​ខ្ញុំ​អើយ សូម​ជួយ​សង្គ្រោះ​យើង​ខ្ញុំ​ផង សូម​ប្រមូល​បំប្រួម​យើង​ខ្ញុំ ហើយ​ប្រោស​យើង​ខ្ញុំ ឲ្យ​រួច​ពី​ពួក​សាសន៍​ដទៃ ប្រយោជន៍​ឲ្យ​បាន​ពោល​ពាក្យ​អរ​ព្រះគុណ ដល់​ព្រះនាម​បរិសុទ្ធ​នៃ​ទ្រង់ ហើយ​មាន​សេចក្តី​រីករាយ ក្នុង​សេចក្តី​សរសើរដំកើង​ដល់​ទ្រង់ ៣៦ សូម​ក្រាប​ថ្វាយ​បង្គំ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ចាប់​តាំង​ពី​អស់​កល្ប ដរាប​ដល់​អស់​កល្ប​ជានិច្ច។
ស្រេច​ហើយ បណ្តាជន​ទាំង​អស់​គ្នា​ក៏​ទទួល​ឡើង​ថា អាម៉ែន ហើយ​ក៏​សរសើរដំកើង​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា​ដែរ។
៣៧ ដូច្នេះ ដាវីឌ​ទ្រង់​ទុក​ឲ្យ​អេសាភ និង​បង​ប្អូន​លោក​នៅ​ចំពោះ​ហិប​នៃ​សេចក្តី​សញ្ញា​ផង​ព្រះយេហូវ៉ា ឲ្យ​បាន​ធ្វើ​ការងារ​នៅ​ទី​នោះ តាម​ដែល​ត្រូវ​ការ រាល់​តែ​ថ្ងៃ​ជានិច្ច ៣៨ ឯ​អូបិឌ-អេដំម ជា​កូន​យេឌូថិន និង​ហូសា ព្រម​ទាំង​បង​ប្អូន​លោក​ចំនួន​៦៨​នាក់ បាន​តាំង​ឡើង​ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ឆ្មាំ​ទ្វារ ៣៩ ចំណែក​សាដុក​ដ៏​ជា​សង្ឃ និង​បង​ប្អូន​លោក ជា​ពួក​សង្ឃ បាន​តាំង​ឲ្យ​នៅ​មុខ​រោង​ឧបោសថ​នៃ​ព្រះយេហូវ៉ា ដែល​នៅ​លើ​ទី​ខ្ពស់​ត្រង់​គីបៀន ៤០ ដើម្បី​នឹង​ថ្វាយ​ដង្វាយ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា នៅ​លើ​អាសនា ដែល​សំរាប់​ដង្វាយ​ដុត រាល់​ព្រឹក​រាល់​ល្ងាច​ជានិច្ច តាម​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី ដែល​បាន​ចែង​ទុក​មក​ក្នុង​ក្រឹត្យវិន័យ​ព្រះយេហូវ៉ា ដែល​ទ្រង់​បាន​បង្គាប់​ដល់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ៤១ មាន​ទាំង​ហេម៉ាន និង​យេឌូថិន​នៅ​ជា​មួយ​ដែរ ព្រម​ទាំង​ពួក​អ្នក​ឯ​ទៀត ដែល​បាន​តម្រូវ​ដោយ​ឈ្មោះ​ផង ដើម្បី​នឹង​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ដោយ​ព្រោះ​សេចក្តី​សប្បុរស​ទ្រង់​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច ៤២ ហេម៉ាន និង​យេឌូថិន​នេះ គេ​មាន​ត្រែ និង​ឈឹង សំរាប់​ពួក​អ្នក​ភ្លេង និង​ប្រដាប់​ឯ​ទៀត​សំរាប់​ប្រកប​ភ្លេង​ថ្វាយ​ព្រះ ហើយ​ពួក​កូន​ចៅ​យេឌូថិន គេ​នៅ​ត្រង់​មាត់​ទ្វារ ៤៣ រួច​បណ្តាជន​ក៏​វិល​ទៅ​ផ្ទះ​គេ​រៀង​ខ្លួន​ទៅ ហើយ​ដាវីឌ​ទ្រង់​ក៏​ត្រឡប់​ទៅ ដើម្បី​ឲ្យ​ពរ​ដល់​ពួក​វង្សា​ញាតិ​របស់​ទ្រង់។