២០
អ៊ីស្រាអែល​ដណ្ដើម​យក​ក្រុង​រ៉ាបាត
(២​សាំយូអែល ១១:១, ១២:២៦-៣០)
១ មួយ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​មក នៅ​រដូវ​ដែល​ស្ដេច​នានា​មាន​ទម្លាប់​ចេញ​ទៅ​ធ្វើ​សឹក លោក​យ៉ូអាប់​បាន​ដឹក​នាំ​ទ័ព​ចេញ​ទៅ​កំទេច​ស្រុក​អាំម៉ូន ហើយ​ឡោមព័ទ្ធ​ក្រុង​រ៉ាបាត។ រីឯ​ព្រះបាទ​ដាវីឌ​ទ្រង់​គង់​នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡឹម។ លោក​យ៉ូអាប់​វាយ​យក​បាន​ក្រុង​រ៉ាបាត រួច​បំផ្លាញ​ក្រុង​នោះ​ចោល។ ២ ព្រះបាទ​ដាវីឌ​យក​មកុដ​ដែល​ស្ថិត​នៅ​លើ​សិរសា​ស្ដេច​របស់​ជន​ជាតិ​អាំម៉ូន មកុដ​នោះ​ធ្វើ​អំពី​មាស​ទម្ងន់​សាមសិប​គីឡូ​ក្រាម ហើយ​មាន​ដាំ​ត្បូង​ពេជ្រ​ទៀត​ផង។ គេ​យក​មកុដ​នោះ មក​បំពាក់​លើ​ព្រះសិរសា​របស់​ព្រះបាទ​ដាវីឌ។ ព្រះបាទ​ដាវីឌ​ក៏​បាន​រឹប​អូស​យក​ជយភ័ណ្ឌ​យ៉ាង​ច្រើន​ពី​ក្រុង​នោះ។ ៣ រីឯ​ប្រជាជន​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ​វិញ ព្រះបាទ​ដាវីឌ​បាន​ជន្លៀស​យក​មក​ជា​ឈ្លើយ ហើយ​បង្ខំ​អោយ​អារ​ឈើ ដាប់​ថ្ម កាប់​អុស។ ព្រះបាទ​ដាវីឌ​ប្រព្រឹត្ត​ដូច្នេះ ចំពោះ​ក្រុង​ឯ​ទៀតៗ​របស់​ជន​ជាតិ​អាំម៉ូន​ដែរ។ បន្ទាប់​មក ស្ដេច​វិល​ត្រឡប់​មក​ក្រុង​យេរូសាឡឹម​វិញ ជា​មួយ​កងទ័ព​ទាំង​មូល។
ជ័យជំនះ​លើ​ជន​ជាតិ​ភីលីស្ទីន
(២​សាំយូអែល ២១:១៨-២២)
៤ ក្រោយ​ម​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ធ្វើ​សង្គ្រាម​ជា​មួយ​ជន​ជាតិ​ភីលីស្ទីន​នៅ​កេស៊ើរ។ នៅ​គ្រា​នោះ​លោក​ស៊ីបាកាយ ជា​អ្នក​ស្រុក​ហ៊ូសាយ សម្លាប់​លោក​ស៊ីផាយ ជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​កូន​ចៅ​រេផែម ហើយ​ជន​ជាតិ​ភីលីស្ទីន​ត្រូវ​បរាជ័យ។
៥ បន្ទាប់​មក មាន​កើត​សង្គ្រាម​ជា​ថ្មី ជា​មួយ​ជន​ជាតិ​ភីលីស្ទីន។ លោក​អែលហាណាន​ជា​កូន​របស់​លោក​យ៉ាអៀរ បាន​សម្លាប់​លោក​ឡាមី ជា​អ្នក​ក្រុង​កាថ ដែល​ត្រូវ​ជា​ប្អូន​របស់​លោក​កូលីយ៉ាត។ ដង​លំពែង​របស់​លោក​ឡាមី មាន​រាង​ដូច​ផ្សំ​កីតម្បាញ។ ៦ ក្រោយ​មក​មាន​កើត​សង្គ្រាម​ជា​ថ្មី​ទៀត​នៅ​ក្រុង​កាថ។ ពេល​នោះ មាន​ទាហាន​ភីលីស្ទីន​ម្នាក់​មាឌ​ធំ មាន​ម្រាម​ដៃ ម្រាម​ជើង ម្ខាង​ប្រាំ​មួយ សរុប​ទាំង​អស់​ម្ភៃ​បួន។ គាត់​ជា​កូន​ចៅ​របស់​លោក​រ៉ាផា​ដែរ។ ៧ គាត់​បាន​ហៅ​ជន​ជាតិ​អ៊ីស្រាអែល អោយ​ចេញ​មក​តទល់​នឹង​គាត់។ ដូច្នេះ លោក​យ៉ូណាថាន ជា​កូន​របស់​លោក​សាំម៉ា និង​ជា​ក្មួយ​របស់​ព្រះបាទ​ដាវីឌ បាន​សម្លាប់​អ្នក​នោះ​ចោល។ ៨ ទាហាន​ភីលីស្ទីន ដែល​ព្រះបាទ​ដាវីឌ និង​ពល​ទាហាន​បាន​សម្លាប់​នោះ សុទ្ធ​តែ​ជា​កូន​ចៅ​របស់​លោក​រ៉ាផា នៅ​ក្រុង​កាថ។