ទំនុកតម្កើង​របស់​លោក​ហាបាគុក
១ ពាក្យ​អធិស្ឋាន​របស់​លោក​ហាបាគូក
ស្មូត្រ​ជា​ទំនុក​សោក​សង្រេង:
២ ឱ​ព្រះអម្ចាស់​អើយ ទូលបង្គំ​បាន​ឮ​សេចក្ដី
ដែល​គេ​ថ្លែង​អំពី​ព្រះអង្គ
ព្រះអម្ចាស់​អើយ ទូលបង្គំ​កោត​ស្ញប់ស្ញែង
ស្នា​ព្រះហស្ដ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ។
សូម​សំដែង​អោយ​មនុស្ស​លោក​ស្គាល់
ស្នា​ព្រះហស្ដ​ទាំង​នេះ ត​ទៅ​មុខ​ទៀត!
ប៉ុន្តែ ពេល​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ព្រះពិរោធ
សូម​នឹក​ដល់​ព្រះហឫទ័យ​អាណិត​មេត្តា
របស់​ព្រះអង្គ​ផង។
 
៣ ព្រះជាម្ចាស់​យាង​មក​ពី​ស្រុក​ថេម៉ាន
ព្រះ​ដ៏វិសុទ្ធ​យាង​មក​ពី​ភ្នំ​ប៉ារ៉ាន។
- សំរាក
 
ភាព​ថ្កុំថ្កើង​របស់​ព្រះអង្គ​ចែង​ចាំង
ពាស​ពេញ​ផ្ទៃ​មេឃ
ហើយ​ផែនដី​ទាំង​មូល​សរសើរ​តម្កើង​ព្រះអង្គ។
៤ ព្រះអង្គ​ប្រកប​ដោយ​ពន្លឺ​ដ៏​ត្រចះត្រចង់
មាន​កាំ​រស្មី​ចាំង​ចេញ​ពី​ព្រះហស្ដ
ដែល​បង្កប់​ទុក​នូវ​ព្រះចេស្ដា​របស់​ព្រះអង្គ។
៥ ព្រះអង្គ​ចាត់​ជំងឺ​អាសន្នរោគ
អោយ​ទៅ​ពី​មុខ​ព្រះអង្គ។
ព្រះអង្គ​យាង​ទៅ​ទី​ណា
ជំងឺ​រាតត្បាត​ទៅ​តាម​ពី​ក្រោយ។
៦ ពេល​ព្រះអង្គ​ឈប់ ផែនដី​កក្រើក។
ពេល​ព្រះអង្គ​ទត​មើល
ប្រជាជាតិ​នានា​នាំ​គ្នា​ភ័យ​ញាប់ញ័រ
ភ្នំ​ដែល​នៅ​ស្ថិតស្ថេរ​អស់កល្ប​ជានិច្ច
ប្រេះ​ចេញ​ពី​គ្នា
ភ្នំ​តូចៗ​ដែល​នៅ​ស្ថិតស្ថេរ​តាំង​ពី​ដើម​រៀង​មក
ជា​ផ្លូវ​ដែល​ព្រះអង្គ​ធ្លាប់​យាង​កាត់
ក៏​ត្រូវ​រលាយ​សូន្យ​អស់​ដែរ។
៧ ខ្ញុំ​ឃើញ​ជំរំ​របស់​ជន​ជាតិ​គូសាន រលាយ​សូន្យ
ជំរក​របស់​ស្រុក​ម៉ាឌាន​ត្រូវ​ញ័រ​កក្រើក។
៨ តើ​ព្រះអម្ចាស់​ខ្ញាល់​នឹង​ទន្លេ​ទាំងឡាយ​ឬ?
តើ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ព្រះពិរោធ​យ៉ាង​ខ្លាំងក្លា
ទាស់​នឹង​ទន្លេ ព្រម​ទាំង​សមុទ្រ​ឬ?
ព្រះអង្គ​យាង​នៅ​លើ​ពពក ដូច​គេ​ជិះ​សេះ
និង​រទេះ​ចំបាំង ទៅ​វាយ​យក​ជ័យជំនះ។
៩ ព្រះអង្គ​យឹត​ធ្នូ​របស់​ព្រះអង្គ
ព្រះបន្ទូល​ដ៏​ម៉ឺងម៉ាត់
ជា​ព្រួញ​របស់​ព្រះអង្គ។
- សំរាក
 
ព្រះអង្គ​ធ្វើ​អោយ​ដី​ប្រេះ​ចេញ​ពី​គ្នា
និង​អោយ​ទឹក​ទន្លេ​ផុស​ចេញ​មក។
១០ ភ្នំ​ឃើញ​ព្រះអង្គ នាំ​គ្នា​ភ័យ​ញាប់ញ័រ
ភ្លៀង​ក៏​បង្អុរ​ចុះ​មក​ដែរ
មហា​សាគរ​ពុះ​កញ្ជ្រោល​យ៉ាង​គគ្រឹកគគ្រេង
ធ្វើ​អោយ​មាន​រលក​ធំៗ។
១១ ក្រោម​រស្មី​នៃ​ព្រួញ និង​ពន្លឺ​ដ៏​ចិញ្ចែងចិញ្ចាច
នៃ​លំពែង​របស់​ព្រះអង្គ
ព្រះអាទិត្យ និង​ព្រះច័ន្ទ​ឈប់​នៅ​នឹង​កន្លែង។
១២ ព្រះអង្គ​យាង​កាត់​ផែនដី ទាំង​ព្រះពិរោធ
ព្រះអង្គ​ជាន់​កំទេច​ប្រជាជាតិ​នានា​ទាំង​ខ្ញាល់។
១៣ ព្រះអង្គ​យាង​ចេញ​មក
ដើម្បី​សង្គ្រោះ​ប្រជារាស្ត្រ​របស់​ព្រះអង្គ
និង​សង្គ្រោះ​ស្ដេច​ដែល​ព្រះអង្គ​ចាក់​ប្រេង​អភិសេក។
ព្រះអង្គ​ប្រហារ​មេ​គ្រួសារ​របស់​មនុស្ស​អាក្រក់
ព្រះអង្គ​កំទេច​ពួក​គេ​អោយ​វិនាស​សូន្យ
ទាំង​អស់​គ្នា។
- សំរាក
 
១៤ ព្រះអង្គ​ប្រើ​ព្រួញ​របស់​ពួក​គេ
ទម្លុះ​ក្បាល​មេ​ដឹក​នាំ​របស់​ពួក​គេ
នៅ​ពេល​អ្នក​ទាំង​នោះ​លើក​គ្នា ដូច​ខ្យល់​ព្យុះ
មក​កំទេច​ខ្ញុំ ទាំង​ស្រែក​ហ៊ោ​យ៉ាង​សប្បាយ
ពួក​គេ​ពួន​ស្ទាក់​ប្រហារ​ជន​ទុគ៌ត។
១៥ ព្រះអង្គ​ត្រួសត្រាយ​ផ្លូវ​អោយ​សេះ​របស់​ព្រះអង្គ
នៅ​ក្នុង​ទឹក​សមុទ្រ
ដែល​កំពុង​តែ​កញ្ជ្រោល​យ៉ាង​ខ្លាំង។
១៦ ខ្ញុំ​បាន​ឮ​សូរ​សន្ធឹក​នេះ
ខ្ញុំ​ក៏​ភ័យ​រន្ធត់ ហើយ​ញ័រ​បបូរ​មាត់
ឆ្អឹង​របស់​ខ្ញុំ​កាន់​តែ​ពុក​ទៅៗ។
ខ្ញុំ​ទន់​ដៃ​ទន់​ជើង នៅ​ស្ងៀម​ឥត​កំរើក
ទន្ទឹង​រង់ចាំ​ថ្ងៃ​អាសន្ន
គឺ​នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​ឈ្លានពាន
លើក​គ្នា​មក​ប្រហារ​ប្រជាជន​របស់​យើង។​
១៧ ដើម​ឧទុម្ពរ​លែង​ផ្កា
ទំពាំងបាយជូរ​លែង​មាន​ផ្លែ
ដើម​អូលីវ​លែង​ផ្ដល់​ប្រេង
ស្រែ​ចំការ​លែង​ផ្ដល់​ភោគផល​ជា​អាហារ
លែង​មាន​ចៀម​នៅ​តាម​វាល​ស្មៅ
ហើយ​ក៏​លែង​មាន​គោ​ក្នុង​ក្រោល​ទៀត​ដែរ។
១៨ រីឯ​ខ្ញុំ​វិញ ខ្ញុំ​នឹង​សប្បាយ​រីករាយ
ហើយ​មាន​អំណរ​ដ៏​លើសលប់
ដោយ​ព្រះជាម្ចាស់​សង្គ្រោះ​ខ្ញុំ។
១៩ ព្រះជាអម្ចាស់​នៃ​ខ្ញុំ ជា​កម្លាំង​របស់​ខ្ញុំ
ព្រះអង្គ​ប្រទាន​អោយ​ខ្ញុំ​រត់​លឿន​ដូច​ឈ្លូស
ព្រះអង្គ​ប្រទាន​អោយ​ខ្ញុំ​ដើរ​នៅ​លើ​ទី​ខ្ពស់ៗ។
ទំនុក​របស់​គ្រូ​ចំរៀង ប្រគំ​ដោយ​តន្ត្រី​ដែល​មាន​ខ្សែ