1 Taqətim kəsilir, günlərim batır,

Məni məzar gözləyir.

2 Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır,

Gözüm onların düşmənçiliyini görür.

3 Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver.

Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?

4 Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın,

Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.

5 Pul üçün dostlarını satanın

Övladlarının işığı sönəcək.

6 Allah məni insanların dilinə saldı,

Üzümə tüpürdülər.

7 Gözümün nuru kədərdən qaraldı,

Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.

8 Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb,

Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.

9 Saleh insanlar öz yolunu tutur,

Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.

10 Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz,

Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.

11 Günlərim ötüşdü,

Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.

12 Onlar gecəni gündüzə çevirir,

“Zülmətə işıq yaxındır” deyir.

13 Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm,

Yatağımı qaranlıqda sərsəm,

14 Qəbirə “atam sənsən”,

Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,

15 Ümidim hara gedər?

Mənim ümidimi kim görər?

16 Ümid mənimlə ölülər diyarınamı düşər?

Mənimlə birgə torpaq altınamı girər?»