1 Babil torpağında olanda Sionu yada salardıq,

Çay kənarında oturaraq ağlayardıq,

2 Liralarımızı söyüd ağaclarından asardıq.

3 Bizi əsir edənlər

Nəğmə oxumağımızı əmr edirdilər,

Bizə zülm verənlər

Onları şənləndirməyimizi istəyirdilər,

«Bizim üçün Sion nəğmələrini oxuyun» deyirdilər.

4 Axı yad ölkədə Rəbbin nəğmələrini necə oxuyaq?

5 Ey Yerusəlim, əgər səni unutsam,

Qoy sağ əlim qurusun.

6 Ey Yerusəlim,

Səni anmasam, ən böyük sevincim olmasan,

Qoy dilim damağıma yapışsın.

7 Ya Rəbb, Edomluları bir yada sal,

Məğlubiyyət günü Yerusəlimdən danışırdılar,

Deyirdilər: «Gəlin oranı uçuraq, təməlindən dağıdaq!»

8 *Vəhy 18:6 Ey Babil qızı, xaraba qalacaqsan.

Bizə etdiyinin əvəzini sənə verən qoy bəxtiyar olsun!

9 Körpələrini daşa çırpıb öldürən bəxtiyar olsun!