20
هالیگێن کَبر
(مَتّا 28‏:1‏–10؛ مَرکاس 16‏:1‏–8؛ لوکا 24‏:1‏–12)
هپتگئے ائولی رۆچا، بزان یکشَمبِهئے سباها ماهَلّه که اَنگت تهار اَت، مَریم مَجْدَلیَه کَبرئے سرا شت و دیستی هما ڈۆک که کَبرئے دپا اَت، چه کَبرا دور کنگ بوتگ. آ په مئیدان، شَمون پِتْرُس و ایسّائے هما مریدئے کِرّا آتک که ایسّایا باز دۆست اَت. گوَشتی: «واجه‌اِش چه کَبرا برتگ، بله نزانێن کجا اێرِش کرتگ.» گڑا پِتْرُس و آ دگه مرید راه گپتنت و دێم په کَبرا شتنت. هر دوێنان مئیدان کرت، بله آ دگه مرید چه پِتْرُسا گوَست و چه آییا پێسر کَبرئے سرا رَست. سَری جَهل کرت و کَبرئے تها چارتی. لیلُمێن گُدی دیستنت، بله وت کَبرئے تها نَشُت. رَندا شَمون پِتْرُس رَست و کَبرئے تها شت. آییا هم دیست که کپُن همۆدا اِنت. آ دَزمال که ایسّائے سرا بستگ‌اَت کپُنئے کِرّا نه‌اَت، پێتکگ‌اَت و کمّے دورتر یک کِرّێا اێر اَت. رَندا، آ مرید که پێسرا کَبرئے سرا رَستگ‌اَت کَبرئے تها شت، دیستی و ایمانی آورت. چیا که آیان، تان آ وهدی پاکێن کتابئے هبر سَرکِچ نئوارتگ‌اَت که ایسّا باید اِنت چه مُردگانی نیاما جاه بجنت. 10 گڑا آ دوێن مرید، وتی لۆگان پِر ترّتنت.
ایسّا په مَریم مَجْدَلیَها پَدّرَ بیت
(مَرکاس 16‏:9‏–11)
11 مَریم چه کَبرا ڈنّ اۆشتاتگ‌اَت و گرێتی. هما ڈئولا که گرێوگا اَت، سری جَهل کرت و کَبرئے تۆکا چارتی. 12 همۆدا که ایسّائے جۆن اێر بوتگ‌اَت، دو اِسپێت‌پۆشێن پرێشتگی دیست، یکّے سرونان نِشتگ‌اَت و آ دگه پادونان. 13 آیان گوَشت: «او جنێن! تئو په چے گرێوگا ائے؟» پَسّئوی دات: «منی واجه‌اِش برتگ و نزانان کجا اێرِش کرتگ.» 14 وهدے اے گوَشتی، چَکّی تَرّێنت و ایسّایی دیست همۆدا اۆشتاتگ‌اَت، بله پَجّاهی نئیاورت. 15 ایسّایا گۆن آییا گوَشت: «او بانُک! چیا گرێوگا ائے؟ کئیی پدا گردئے؟» مَریما هئیال کرت بلکێن باگپان اِنت. گوَشتی: «او واجه! اگن تئو برتگ، منا بگوَش کجااِت اِشتگ که من آییا ببران.» 16 ایسّایا پَسّئو دات: «او مَریم!» مَریما چَکّ تَرّێنت و آرامی زبانا گوَشتی: «رَبّونی!» (بزان: او منی استاد.) 17 ایسّایا گوَشت: «منا دست مجن، چیا که اَنگت پتئے کِرّا بُرزاد نشُتگان، بله منی براتانی کِرّا برئو و آیان بگوَش که انّون دێم په وتی پتا و شمئے پتا، وتی هُدایا و شمئے هُدایا بُرزادَ رئوان.» 18 مَریم مَجْدَلیَه مریدانی کِرّا شت و مستاگی دات: «من هُداوند دیست.» گڑا ایسّائے کُلئوی په آیان برت و سر کرت.
ایسّا په مریدان پَدّرَ بیت
(لوکا 24‏:36‏–43)
19 هما یکشَمبِهئے شپا، وهدے مرید چه یَهودیانی تُرسا لۆگێئے تها مُچّ اتنت که دروازگی کُبل اتنت، ایسّا آتک، آیانی نیاما اۆشتات و گوَشتی: «شمارا سُهل و اێمنی سر بات.» 20 اے هبرئے گوَشگا رَند، وتی دست و پهلوگی آیانا پێش داشتنت. وهدے مریدان هُداوند دیست، باز گَل و شادان بوتنت. 21 ایسّایا پدا گوَشت: «شمارا سُهل و اێمنی سر بات. هما ڈئولا که پتا منا راه داتگ، من شمارا رئوانَ کنان.» 22 چه اے هبرا رَند، ایسّایا مرید دَم جتنت و گوَشتی: «هُدائے پاکێن روها بگرێت و وتی دلا جاگه بدئیێت! 23 اگن کَسێئے گناهان ببَکشێت، بَکْشگَ بنت، آیان که نبکشێت، بَکْشگَ نبنت.»
ایسّا و توما
24 چه دوازدهێن مریدان یکّے، توما که آاِش «جاڑۆ» نامێنتگ‌اَت، ایسّائے آیگئے وهدا گۆن آیان گۆن نه‌اَت. 25 پمێشکا وهدے آ دگه مرید گوَشگا اتنت: «ما هُداوند دیستگ،» آییا گوَشت: «من تان آییئے دستان، مێهانی ٹَپّا مگندان، تانکه وتی لَنکُکا، مێهانی ٹَپّا و دستا آییئے پهلوگا اێر مکنان، باورَ نکنان.»
26 هشت رۆچا رَند، وهدے مرید پدا یکجاه بوتنت، توما هم گۆن اَت. لۆگئے دپ بَند اَت، بله اَنگت هم ایسّا گوَست و آیانی نیاما اۆشتات و گوَشتی: «شمارا سُهل و اێمنی سر بات.» 27 نون گۆن تومایا گوَشتی: «وتی لَنکُکا اِدا بیار، منی دستان بچار، وتی دستا منی پهلوگئے سرا اێر کن و چه اِد و رند بےایمان مبئے، ایماندار بئے.» 28 تومایا گوَشت: «او منی هُداوند، او منی هُدا!» 29 ایسّایا گوَشت: «تئو پمێشکا ایمان آورت که منا دیستِت. بله بَهتاور هما اَنت که منا نگندنت و ایمانَ کارنت.»
اے کتابئے نبیسگئے مکسد
30 ایسّایا وتی مریدانی دێما، دگه بازێن مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی پێش داشتگ که اے کتابا نبیسگ نبوتگ‌اَنت. 31 بله همینچُک نبیسگ بوتگ تان شما باور کنێت که ایسّا، مَسیه اِنت و هُدائے چُکّ، تانکه ایمان بیارێت و آییئے نامئے سرا نمیرانێن زِندئے واهند ببێت.