1 چیزّے وهدا رَند، تِبِریَهئے مَزَن‌گوَرمئے کِرّ و گوَران، پدا ایسّایا وتا په مریدان پَدّر کرت. آییئے زاهر بئیگ اے ڈئولا اَت که 2 شَمون پِتْرُس و هما توما که «جاڑۆ» نامێنتگ‌اَتِش و نَتْناییل که چه جَلیلئے مێتگ کانایا اَت، گۆن زِبْدیئے دو چُکّ و دگه دو مریدا همۆدا اتنت. 3 شَمون پِتْرُسا گۆن آیان گوَشت: «من ماهیگیریا رئوان.» آیان گوَشت: «ما هم کاێن گۆن.» گڑا راه گپتنت و بۆجیگا نِشتنت، بله آ شپا چیزّے نگپتِش. 4 سَباه که بوت، ایسّا تئیابا*21‏:4 تئیاب، بزان دریائے کِرّ، ساهِل. اۆشتاتگ‌اَت، بله مریدان پَجّاه نئیاورت. 5 ایسّایا گۆن آیان گوَشت: «او چُکّان! شمارا ماهیگے چیزّے گۆن اِنت؟» آیان پَسّئو دات: «نه.» 6 گوَشتی: «داما بۆجیگئے راستێن نێمگا دئور دئیێت، اۆدا ماهیگ گپتَ کنێت.» آیان اَنچش کرت و همینکدر ماهیگِش گپت که دامِش دێم په بۆجیگا کَشّت نکرت. 7 گڑا هما مریدا که ایسّایا باز دۆست اَت، گۆن پِتْرُسا گوَشت: «اے هُداوند اِنت!» شَمون پِتْرُس جاندر اَت، وهدے اے هبری اِشکت، وتی پُچّی گوَرا کرتنت و آپا کُپّی کرت. 8 آ دگه مرید مان بۆجیگا، هُشکیئے نێمگا آتکنت و پُرّێن دامِش کَشّکان کرت، چیا که چه تئیابا سَد گاما†21‏:8 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «دوسَد دست». یک دست نێم میتر اِنت. دورتر نه‌اتنت.

9 وهدے هُشکیا سر بوتنت، رۆکێن جَل و اِشکرانی سرا، ماهیگ و کَمُّکے نانِش دیست. 10 ایسّایا گۆن آیان گوَشت: «چه همے ماهیگان کَمُّکے بیارێت که انّون شما گپتگ‌اَنت.» 11 شَمون پِتْرُس بۆجیگا شت، دامے که چه یکسَد و پنجاه و سئے مزنێن ماهیگا پُرّ اَت دێم په هُشکیا کَشّتی، ماهیگان دام هم ندِرتگ‌اَت. 12 ایسّایا گوَشت: «بیاێت ورگ بوَرێت!» چه مریدان یکّێا هم تَهم و جُریت نکرت چه ایسّایا جُست بگیپت: «تئو کئے ائے؟» آیان زانت که اے هُداوند اِنت. 13 گڑا ایسّا دێما آتک، نانی زرت و آیانا داتی، همے ڈئولا ماهیگی هم بهر کرتنت. 14 چه وتی زندگ بئیگ و جاه جنَگا رَند، اے سئیمی باریگ اَت که ایسّا په مریدان زاهر بوت.

15 رگبندا‡21‏:15 رگبند، بزان ناشتا، اَرَزبند. رَند، ایسّایا گۆن شَمون پِتْرُسا گوَشت: «او شَمون، یوهَنّائے چُکّ! تئیی مِهر په من چه اِشان گێشتر اِنت؟» پِتْرُسا گوَشت: «او هُداوند! تئو زانئے که ترا دۆستَ داران.» ایسّایا گوَشت: «اَچه، منی گوَرگان بچارێن.» 16 دومی رَندا گوَشتی: «او شَمون، یوهَنّائے چُکّ! بارێن، منا دۆستَ دارئے؟» پِتْرُسا گوَشت: «او هُداوند! تئو زانئے که منا دۆست ائے.» ایسّایا گوَشت: «گڑا منی پَسانی دلگۆشا بدار.» 17 سئیمی برا گوَشتی: «او شَمون، یوهَنّائے چُکّ! بارێن، منا دۆستَ دارئے؟» پمێشکا که سئیمی برا جُستی کرت: «منا دۆستَ دارئے؟» پِتْرُس مُلور و دلرنج بوت و گوَشتی: «او منی هُداوند! تئو وت هر چیزّا زانتکارتر ائے، تئو زانئے که منا دۆست ائے.» ایسّایا گوَشت: «منی پَسان بچارێن. 18 ترا راستێنَ گوَشان، وهدے ورنا اتئے، سْرێن بستگ‌اَت و هر جاه که لۆٹتِت، شتئے. بله وهدے پیرَ بئے، دستان دْراجَ کنئے و دگرے تئیی سْرێنا بندیت و ترا اَنچێن جاهے بارت که نلۆٹئے.» 19 گۆن اے هبران، ایسّایا په هما مَرکا اِشاره کرت که رَندا پِتْرُس گۆن آییا هُدائے ناما شان و شئوکت دئیگی اَت. گڑا گوَشتی: «منی رَندگیریا بکن.»

20 پِتْرُسا چپّ و چاگرد چارِت و دیستی هما مرید که ایسّایا باز دۆست اِنت چه پُشتا پێداک اِنت، هما که شام ورگئے وهدا، ایسّائے نزّیکا کِنزتگ‌اَت و چه آییا جُستی کرتگ‌اَت: «او هُداوند! آ کئے اِنت که ترا دْرۆهیت و دژمنانی دستا دنت؟» 21 وهدے پِتْرُسئے چمّ په آ مریدا کپت، چه ایسّایا جُستی کرت: «او هُداوند! آییئے آسر و آکبت چے بیت؟» 22 ایسّایا گوَشت: «اگن منی رَزا اے ببیت که تان منی آیگئے وهدا آ بمانیت، تئیی چِه کارے هرابَ بیت؟ تئو منی رَندگیریا بکن.» 23 گڑا مریدانی نیاما§21‏:23 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «براتانی نیاما». اے هبر تالان بوت که بلکێن آ مرید هچبرَ نمریت. بله گپّ اِش اِنت، ایسّایا نگوَشتگ‌اَت که آ نمریت، تهنا گوَشتگ‌اَتی: «اگن منی رَزا اے ببیت که تان منی آیگئے وهدا آ بمانیت، تئیی چِه کارے هرابَ بیت؟» 24 اے هما مرید اِنت که اے چیزّی نبشتگ‌اَنت و په آیانی راستی و پکّا بئیگا گواهیَ دنت. ما زانێن که آییئے شاهدی راست اِنت.

25 البت، ایسّایا دگه بازێن کار کرتگ‌اَت. اگن آ سجّهێن نبیسگ بوتێننت، منی هئیالا سجّهێن دنیایا په آ کتابان جاگه نێست‌اَت.