16
چالاکێن هسابدارئے مِسال
ایسّایا گۆن وتی مریدان گوَشت: «اَزگار و هستۆمندێن مردێا هسابدارے هست‌اَت. وهدے په آییا اے هال سر بوت که هسابدار آییئے مالا وارت و گارَ کنت، گڑا آ لۆٹت و گوَشتی: ‹اے چۆنێن هبر اَنت که تئیی بارئوا من اِشکنگا آن؟ برئو وتی سَرجمێن هساب و کتابان بگیشّێن و بیار و منا بدئے. مرۆچی و رَند، تئو چه منی هسابداریا در ائے.› هسابدارا وتی دلا جێڑت: ‹نون چۆن بکنان که منی واهند منا چه کارا در کنگا اِنت، بَرد و کۆڈال من جتَ نکنان، پِنڈگا هم منا لَجّ کنت. بله هئو! انّون زانتُن چے بکنان. باید اِنت اَنچێن کارے بکنان که وهدے چِه کارا کَشّگَ بان، رَندا مردم منا وتی لۆگان بِلّنت.›
«آییا واهندئے وامدار یک یکّا وتی کِرّا لۆٹتنت. چه ائولی وامدارا جُستی گپت: ‹ترا منی واهندئے چینچُک وام پِر اِنت؟› پَسّئوی دات: ‹منا یکسَد کئیل*16‏:6 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «یکسَد بَتُس»، بزان 3700 لیترئے کِساسا. زئیتونی رۆگن وام پِر اِنت.› هسابدارا گوَشت: ‹بگر، اِش اِنت تئیی وامانی کَبز، زوتّ بنند و پنجاه کئیل بنبیس.› پدا چه دومی وامدارا جُستی کرت: ‹ترا چینچُک وام پِر اِنت؟› گوَشتی: ‹یکسَد کئیل16‏:7 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «یکسَد کُروس»، بزان 37000 لیترئے کِساسا. گندم.› هسابدارا گوَشت: ‹اے تئیی وامانی کَبز اِنت. بگر و هشتاد کئیل بنبیس.›
«واهندا وتی لُچّ و دُزّێن هسابدار شاباش گوَشت، که آییا اے کار، گۆن اَگلمندی کرتگ‌اَت. چیا که اے وهدئے چُکّ گۆن وتی زمانگئے مردمان دنیایی گیر و دارانی در برگا، چه نورئے چُکّان بزان هُدایی مردمان آکِلتر اَنت. شمارا گوَشان که دنیائے اے بێوپاێن مالا په شَرّێن دۆستانی شۆهاز کنگا کار بندێت، تانکه وهدے اے مالَ هَلّیت، شمارا اَبدمانێن جهانا وشّ‌آتک بکننت.
10 «آ که گوَنڈ و کَسانێن کارانی سرا تچک و راستَ بیت، مزنێنانی سرا هم راستَ بیت و آ که گوَنڈێن کارانی سرا راستَ نبیت، مزنێنانی سرا هم راستَ نبیت. 11 نون اگن شما اے بێوپا و کوڑَهێن16‏:11 کوڑَه، بزان هراب، گنده، ناپادار. دنیائے مالانی سرا راست و تچک مبێت، گڑا کئے بَرهَکّێن مال و گنجئے بارئوا شمئے سرا باورَ کنت؟ 12 اگن په دگرانی مالا راست و تچک مبێت، کئے اِنت که شمئے وتی مالا، شمارا بدنت؟
13 «هچ گُلامے په دو واجها هِزمت کرتَ نکنت، یا گۆن یکّێا دژمنیَ کنت و دومیگی دۆستَ بیت، یا گۆن ائولیگا وپادارَ بیت و چه آ دگرا بدیَ کئیت. شما یَکوهد و یَکجاه، هُدا و زَرّئے گُلامیا کرتَ نکنێت.»
شَریَت و هُدائے بادشاهی
(مَتّا 5‏:31‏–32؛ 11‏:12‏–13‏؛ مَرکاس 10‏:11‏–12)
14 پَریسی که وت زَرپرست اتنت، گۆن اے هبرانی اِشکنگا، ایسّااِش کلاگ گپت و ریشکند کرت. 15 ایسّایا گوَشت: «شما هما اێت که مردمانی دێما وتا تچک و پهرێزکار پێشَ دارێت، بله هُدا چه شمئے دلئے هالان سَهیگ اِنت. شمارا بگوَشان، هما چیزّ که مردمانی گوَرا باز کیمّتی اِنت، هُدا چه آ چیزّا سکّ بێزار اِنت.
16 «تئورات و سجّهێن نبیانی باریگ، تان یَهیائے وهدا اَت. نون رَندا، هُدائے بادشاهیئےمستاگ دئیگَ بیت و هرکَس جُهدَ کنت وتی راها دێم په آییا در بگێجیت. 17 بزانێت که آسمان و زمینئے گار و بێران بئیگ چه شَریَتئے یک ٹِکّ و نُکتهێئے کپگ و دور بئیگا باز آسانتر اِنت.
18 «اگن کَسے وتی جَنا سئون و تلاکَ دنت و گۆن دگه جنێنێا سورَ کنت، زِنا کنت و هرکَس که گۆن تلاک داتگێن جنێنێا سور و سانگَ کنت، آ هم زِنا کنت.
مالدار و ایل‌آزَر
19 «یک مالدار و اَزگارێن مردێا مُدام گران‌کیمّتێن§16‏:19 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «جَمورنگێن». اے رنگ بادشاهی پۆشاکانی رنگ اَت. پُچّ و پۆشاکَ پۆشت و وتی رۆچی په ائیش و نۆشَ گوازێنتنت. 20 ایل‌آزَر نامێن یک گریبێن مردے هماییئے لۆگئے دپا نادێنگ بوتگ‌اَت که جسم و جانی، سرا تان پادا رێش اَت. 21 آییئے اَرمان اَت که چه اَزگارێن مردئے پَرزۆنَگئے سر آتکگێن چُنڈ و چانیگان، وتی لاپا سێر بکنت. کُچک هم آتکنت و آییئے رێش و ناسورِشَ چَٹّتنت.
22 «وهدے آ گریب مُرت، پرێشتگان آ زرت و اِبراهێمئے کِرّا برت. اَزگارێن مرد هم مُرت و مردمان کَبر و کپُن کرت. 23 هما سێر و اَزگارێن مرد، دۆزها سکّ بَزّگی کَشّگا اَت. آییا که سر چست کرت چه دورا چمّی په اِبراهێما کپت که هما ایل‌آزَر آییئے کَشا نندۆک اَت. 24 گوانکی جت: ‹اِبراهێم، او منی پت! ترا منی سرا بَزّگ بات، ایل‌آزَرا منی کِرّا دێم بدئے که وتی لَنکُکا آپا بجنت و منی نُکّا ترّ بکنت که من آسا سُچگا آن.› 25 بله اِبراهێما پَسّئو دات: ‹او منی بَچّ! هئیالا بکپ که تئو وتی زِندا شَرّێن چیزّانی واجه بوتگئے و ایل‌آزَرا وتی رۆچ په بَزّگی گوازێنتگ‌اَنت. بله آ نون اِدا آسودگ اِنت و تئو اَزابان تَلوَسگا ائے. 26 اِشیا اَبێد، شمئیگ و مئے نیاما، یک اَنچێن جُهلێن دَرَگے بُرّگ بوتگ که نه مئے نێمگئے مردم شمئے گوَرا شتَ کننت و نه شمئے نێمگئے مردم مئے کِرا آتکَ کننت.›
27 «پدا اَزگارێن مردا گۆن اِبراهێما گوَشت: ‹او منی پت! گڑا چه تئو دَزبندیَ کنان، ایل‌آزَرا منی پتئے لۆگا رئوان بکن، 28 چیا که منی پنچ برات اَنت و منی واهگ اِنت که ایل‌آزَر آیانی کِرّا برئوت و آیان ڈاه بدنت و هُژّار بکنت، چُش مبیت که آ هم اے پُراَزابێن جاگها بیاینت.› 29 بله اِبراهێما گوَشت: ‹آیانی کِرّا موسّا و نبیانی کتاب هست‌اَنت. آیان بواننت و هبرانِش گۆش بدارنت.› 30 آ مردا گوَشت: ‹نه، او منی پت اِبراهێم! چه مُردگان اگن کَسے آیانی کِرّا برئوت، اَلّما آ چه وتی بدێن کاران پشۆمانَ بنت.› 31 اِبراهێما گوَشت: ‹اگن آ موسّا و پئیگمبرانی هبران گۆشَ ندارنت، گڑا چه مُردگان هم اگن کَسے زندگ ببیت و آیانی کِرّا برئوت، آییئے هبران هم باورَ نکننت و نمَنّنت.›»

*16:6 16‏:6 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «یکسَد بَتُس»، بزان 3700 لیترئے کِساسا.

16:7 16‏:7 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «یکسَد کُروس»، بزان 37000 لیترئے کِساسا.

16:11 16‏:11 کوڑَه، بزان هراب، گنده، ناپادار.

§16:19 16‏:19 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «جَمورنگێن». اے رنگ بادشاهی پۆشاکانی رنگ اَت.