17
گناه، باور، زِمّه
(مَتّا 18‏:6‏–7‏، 21‏–22؛ مَرکاس 9‏:42)
ایسّایا گۆن وتی مریدان گوَشت: «نبیت که مردم رَد مجنت و ٹَگل مئوارت، بله اَپسۆز په هما کَسا که دگران دێم په گناها ببارت. چه اے کسانُکێنان یکّێئے دێم په گناها برگئے بدلا، گهتر همِش اِنت که آییئے گردنا جِنتری تاے ببندنت و دریایا چَگلی بدئینت. چه وتی کار و کِردان هُژّار بێت. اگن تئیی برات گناهے بکنت، آییا سَرکِچ دئے و مئیاریگ کن، اگن پشۆمان بوت، ببَکشی. تُرے رۆچے هپت رَندا گناه بکنت و هپت رَندا تئیی گوَرا بیئیت و بگوَشیت: ‹من پشۆمان آن،› ببَکشی.»
ایسّائے کاسِدان گۆن هُداوندێن ایسّایا گوَشت: «واجه! مئے سِتک و باورا گێش کن.» گوَشتی: «اگن شمئے باور اَرزُنێئے کِساسا* 17‏:6 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «ٹێلکاهئے تُهمئے کِساسا». ٹێلکاه بزان هَرْدَلئے تُهم باز گوَنڈ اَنت. هم ببیت، شما تودئے اے درچکا هُکم کرتَ کنێت که ‹وتا چه بُنا بگوَج و برئو زِرئے 17‏:6 زِر، بزان دریا. تها برُد و بسَبز›. آ وهدا، درچک شمئے هُکما مَنّیت.
«چه شما آ کَس کئے اِنت که آییئے هِزمتکار چه ڈگارانی نَنگار کنگ، رمگئے چارێنگ و کارئے هلاس کنگا بیئیت، واهند آییا بگوَشیت: ‹زوتّ بیا و بنند و ورگ بوَر؟› گۆن آییا نگوَشیت: ‹پێسرا په من ورگ اڈّ کن، تان من نئوارتگ تئو منی هِزمتا بۆشت، وهدے من هلاس کرت گڑا تئو بوَر؟› هُدابُند، وتی هِزمتکارئے شُگر و مِنّتا گیپت که ‹تئو منی هُکم مَنّتگ؟› نه، هچبر. 10 همے پئیما شما هم، سجّهێن آ هُکمان که شمارا دئیگ بوتگ‌اَنت سَرجم بکنێت و بگوَشێت که ‹ما تئیی هِزمتکار بئیگئے لاهک هم نه‌اێن، تهنا وتی زِمّه و ڈُبَّه 17‏:10 ڈُبَّه، بزان اُگده، زِمّه، اربی و پارسیا «وظیفه». سَرجم کرتگ‌اَنت.›»
ده گَرّیئے دْرهبکشی
11 ایسّا دێم په اورْشَلیمئے رئوگا، چه سامِرَه و جَلیلئے سیمسران گوَزگا اَت. 12 وهدے دێم په یک مێتگێا پێداک اَت، ده سْیَه‌گَرّیێن مردم گۆن آییا دُچار کپت. دور اۆشتاتنت و 13 گۆن بُرزێن تئوارے گوَشتِش: «او واجه ایسّا! ترا مئے سرا بَزّگ بات.» 14 ایسّایا که دیستنت گوَشتی: «برئوێت وتا په دینی پێشوایان پێش بدارێت.»§ 17‏:14 تئوراتا گَرّئے نادْراه پلیت و ناپاک زانگ بوتگ‌اَنت. اگن کَسے چه اے ناجۆڑیا دْراه ببیت باید اِنت گۆن موسّائے شَریَتئے رَندگیریا دینی پێشواێئے گوَرا برئوت و هئیراتے بکنت. آ، راه گپتنت و راهئے نیاما، پاک و پَلگار بوتنت.
15 چه آیان یکّێا، وهدے دیست که نون دْراه اِنت، گۆن بُرزتئواری هُدایا سَتا کنان، پِر ترّت و آتک، 16 ایسّائے پادان کپت و شُگری گپت. آ، چه سامِریان* 17‏:16 یَهودیان سامِری گُمراه زانتگ‌اَنت و گۆن آیان دئیگر و بدل و باندات نکرتگ. اَت. 17 ایسّایا جُست کرت: «زانا، هر دَهێن چه گَرّا پاک و پَلگار نبوتێت؟ آ دگه نُهێن کجا اَنت؟ 18 اے یکّێن درکئوما 17‏:18 «درکئوم» بزان آ که یَهودی نه‌اَنت. اَبێد، چه آیان دگه یکّے په هُدائے سِپَت و سَنایا نئیاتک؟» 19 گڑا ایسّایا گۆن آ مردا گوَشت: «پاد آ، برئو، که تئیی سِتک و باورا ترا دْراه کرتگ.»
هُدائے بادشاهی
(مَتّا 24‏:37‏–40)
20 یک رۆچے، لهتێن پَریسیا چه ایسّایا جُست کرت: «هُدائے بادشاهی کدێنَ کئیت؟» ایسّایا گوَشت: «هُدائے بادشاهی چَمزاهرا گِندگَ نبیت. 21 گوَشگَ نبیت که هُدائے بادشاهی اِدا اِنت یا اۆدا. چیا که هُدائے بادشاهی، شمئے دلا اِنت.» 17‏:21 یا: شمئے نیاما اِنت.
22 پدا گۆن وتی مریدان گوَشتی: «یک وهدے کئیت که شما په انسانئے چُکّئے رۆچانی یک رۆچێئے گِندگا اَرمان و آرزوَ کنێت، بله آ رۆچا نگندێت. 23 مردم شمارا گوَشنت که ‹آ اِدا اِنت› یا ‹آ اۆدا اِنت،› بله شما آیانی هبرا گۆن مکپێت. 24 اَنچش که گْرۆک چه یک کُنڈێا جنت و سجّهێن آسمانا جَڑَشکێنیت و رُژناگَ کنت، انسانئے چُکّ هم وتی آ رۆچا، اَنچش زاهر و پَدّرَ بیت. 25 بله ائولا باید اِنت بازێن سکّی و سۆری بسگّیت و اے زمانگئے نَسل و پدرێچ آییا ممَنّنت.
26 «هما ڈئولا که نوهئے باریگا بوتگ، انسانئے چُکّئے رۆچ هم اَنچشَ بیت. 27 آ رۆچان، مردم وَرد و نۆش و سانگ و سورا دَزگٹّ اتنت تان هما رۆچا که نوه بۆجیگا سوار بوت. رَندا، مزنێن هار و توپّانا سجّهێن مردم گار و بێگواه کرتنت.
28 «لوتئے زمانگا هم همے ڈئولا اَت، مردم په ورگ و چرگ و بدل و باندات و کِشت و کِشار و لۆگ و جاگهئے بندگا گُلاێش اتنت، 29 بله آ رۆچا که لوت چه سُدومئے شهرا در آتک، هُدایا چه آسمانا آس و رۆکێن گۆکُرت گوارێنت و سُدومئے سجّهێن مردم گار و بێگواه کرتنت.
30 «انسانئے چُکّئے پَدّر بئیگئے رۆچا، همے ڈئولا بیت. 31 آ رۆچا، اگن کَسے وتی لۆگئے سرا ببیت و آییئے اُرد و پُتێنک لۆگا اێر بنت، په آیانی زورگا جَهلا اێر مکپیت. همے ڈئولا، اگن کَسے وتی ڈگارانی سرا کِشت و کِشارا اِنت، آ هم پدا لۆگا پِر مترّیت. 32 لوتئے لۆگ‌بانُکئے سَرگوَستا یات بکنێت.§ 17‏:32 لوتئے جَنا وتی مال و منال دۆست اَت، هُدائے هبری نزُرت و پمێشکا مُرت. 33 هرکَس وتی ساهئے رَکّێنگئے رندا ببیت، آییا باهێنیت. هرکَس وتی ساها بباهێنیت، آییا رَکّێنیت. 34 شمارا گوَشان که آ وهدا، اگن دو مردم یکّێن تَهت و نِپادئے سرا وپتگ، یکّے برگَ بیت و دومی همۆدا پَشت گێجگَ بیت.* 17‏:34 پَشت گێجگ، بزان نزورگ، یله دئیگ، گچێن نکنگ. 35 چه دو جنێنا، که هۆریگا جِنترئے سرا دانئے دْرُشگا بنت، یکّے برگَ بیت و دومی همۆدا پَشت گێجگَ بیت. 36 دو مرد که ڈگارانی سرا بیت، یکّے برگَ بیت و دومی همۆدا پَشت گێجگَ بیت.» 17‏:36 لهتێن دَزنبشتا، بَند 36 نێست. 37 جُستِش کرت: «او هُداوند! کجا چُشَ بیت؟» پَسّئوی دات: «هر جاه که جۆنے کپیت، اۆدا گیتّۆ 17‏:37 گیتّۆ یک مُرگے که ڈونڈ، بزان گَهِتگێن جۆنَ وارت. و ڈونڈوارێن مُرگ مُچَّ بنت.»

*17:6 17‏:6 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: «ٹێلکاهئے تُهمئے کِساسا». ٹێلکاه بزان هَرْدَلئے تُهم باز گوَنڈ اَنت.

17:6 17‏:6 زِر، بزان دریا.

17:10 17‏:10 ڈُبَّه، بزان اُگده، زِمّه، اربی و پارسیا «وظیفه».

§17:14 17‏:14 تئوراتا گَرّئے نادْراه پلیت و ناپاک زانگ بوتگ‌اَنت. اگن کَسے چه اے ناجۆڑیا دْراه ببیت باید اِنت گۆن موسّائے شَریَتئے رَندگیریا دینی پێشواێئے گوَرا برئوت و هئیراتے بکنت.

*17:16 17‏:16 یَهودیان سامِری گُمراه زانتگ‌اَنت و گۆن آیان دئیگر و بدل و باندات نکرتگ.

17:18 17‏:18 «درکئوم» بزان آ که یَهودی نه‌اَنت.

17:21 17‏:21 یا: شمئے نیاما اِنت.

§17:32 17‏:32 لوتئے جَنا وتی مال و منال دۆست اَت، هُدائے هبری نزُرت و پمێشکا مُرت.

*17:34 17‏:34 پَشت گێجگ، بزان نزورگ، یله دئیگ، گچێن نکنگ.

17:36 17‏:36 لهتێن دَزنبشتا، بَند 36 نێست.

17:37 17‏:37 گیتّۆ یک مُرگے که ڈونڈ، بزان گَهِتگێن جۆنَ وارت.