1  Чаму бунтуюцца народы, і плямёны задумваюць марнае?

2  Паўстаюць валадары зямлі, і князі сабраліся разам супраць ГОСПАДА і супраць Памазанца Ягонага:

3  “Парвема кайданы іхнія і путы іхнія скіньма з сябе!”

4  Той, Які жыве ў небе, будзе сьмяяцца, Госпад будзе кпіць з іх.

5  І скажа да іх у гневе Сваім і ў ярасьці Сваёй напужае іх:

6  “Гэта Я паставіў Валадара Майго на Сыёне, гары Маёй сьвятой!”

7  Я абвяшчу пастанову: “ГОСПАД сказаў да мяне: Ты – Сын Мой, Я сёньня нарадзіў Цябе!

8  Зажадай ад Мяне, і дам Табе народы зямлі ў спадчыну, і межы зямныя — на ўласнасьць Табе.

9  Кіем жалезным паб’еш іх, быццам начыньне глінянае скрышыш іх”.

10  Дык цяпер, валадары, зразумейце, навучыцеся, судзьдзі зямлі!

11  Служыце ГОСПАДУ са страхам і радуйцеся з дрыжаньнем.

12  Слаўце Сына, каб не разгневаўся, і каб ня зьнішчыў шляху вашага, бо неўзабаве ўзгарыцца гнеў Ягоны! Шчасьлівыя ўсе, якія ў Ім маюць надзею.