1 જો વાહવા કોઅના માયેહાટી ઠીક નાંય, તેરુંબી માન કોઅરા પોડહે, બાકી આંય પ્રભુવા દેનલા દર્શન એને પ્રગટીકરણા વાતો કોઅહી.

2-3 આંય ખ્રિસ્તમાય યોકા માઅહાલ જાંઅતાહાંવ, જો ચૌવુદ વોરહા પેલ્લા બોદહાથી ઉચા હોરગા હુદી ઉચે ઉઠાવી લેવાયો. માન નાંય ખોબાર કા તો પોતાના શરીરામાય આતો, કા પાછે તો કેવળ પોતાના આત્માહાતે તાં આતો, કેવળ પોરમેહેર જાંઅહે. આંય યોક વાત પાછો આખતાહાવ, આંય ચ્યા માઅહાન જાંઅતાહાંવ તો પોતાના શરીરમાય આતો, કા તો કેવળ પોતાના આત્માહાતે આતો, કેવળ પોરમેહેર જાંઅહે. 4 ચ્યા માઅહાલ હોરગામાય ઉઠાવી લેદો તાં ઓહડયે વાતહે ચર્ચા વોનાયો, જ્યો અકથનીય હેય એને જ્યેહેલ આખના કાદા માઅહાલ પરવાનગી નાંય હેય. 5 ઓહડા માઅહાવોય તે આંય વાહવા કોઅહી, બાકી પોતાનાવોય પોતાની કમજોર્યેહેલ છોડીન, પોતાના બારામાય આંય વાહવા નાંય કોઅઉ.

6 કાહાકા જો આંય વાહવા કોઅના જાંઉબી તે મૂર્ખ નાંય હેય, કાહાકા હાચ્ચાં બોલહી, બાકી આંય ઈ નાંય કોઅહી, કાહાકા એહેકેન નાંય ઓએ, કા જેહેકેન માન જો કાદો એઅહે, તો માન ચ્યાથી વોદારે હુમજે.

7 આંય ચ્યા અદભુત પ્રગટીકરણાવોય વાહવા નાંય કોઅઉ જીં પોરમેહેરે માન દેખાડયાહા, યાહાટી મા શરીરામાય યોક કાટો ડોચ્ચહો. માન દુઃખ દેતા રાંહાટી એટલે સૈતાના યોક દૂત માન મિળ્યહો, કા આંય વાહવા નાંય કોઅઉ.

8 યા બારામાય માયે પ્રભુલ તીન વોખાત વિનાંતી કોઅયી, કા માંયેથી ઈ દુઃખ દુર ઓઅય જાય. 9 એને ચ્યે માન આખ્યાં, “મા સદા મોયા તોહાટી બાસ હેય, કાહાકા મા જીં તાકાત કમજોર્યેમાય પુરી ઓઅહે,” યાહાટી આંય બોજ આનંદાકોય મા કમજોર્યેમાય વાહવા કોઅહી, કાહાકા ખ્રિસ્તા સામર્થ માયેવોય ઉતતી રોય. 10 યા લીદે આંય ખ્રિસ્તાહાટી ક્મજોર્યો, એને નિંદાયેહેમાય, એને ગરીબાયેમાય, એને અત્યાચારમાય, એને સંકટામાય, આનંદિત હેતાંવ, કાહાકા જોવે આંય નોબળો ઓઅહું, તોવેજ આંય ખ્રિસ્તા સામર્થમાય બળવાન હેતાંવ.

11 આંય મૂર્ખ આતો, બાકી ઈ તુમાંજ હેય, જ્યાહાય માન ચ્યે રીતે મજબુર કોઅયા, તુમહાય તે મા વાહવા કોઅરા જોજતાં, કાહાકા જરી આંય કાયજ નાંય હેતાંવ, તેરુંબી આંય ચ્યા મોઠા થી મોઠા પ્રેષિતાહાથી કોઅયેહેબી વાતમાય ઓછો નાંય હેતાંવ. 12 હાચ્ચાં પ્રેષિતા ગુણબી તુમહે વોચમાય બોદાજ જાત્યા ધીરજ હાતે ચિન્હે, એને નોવાયે કામે, એને સામર્થ્યા કામાહાકોય દેખાડયે. 13 ભલે તુમા કોઅયેહે વાતમાય બિજ્યે મંડળ્યેહે કોઅતે વોસે રાહા, સિવાય યામાય કા આંય તુમાહાવોય આર્થિક વોજો નાંય બોન્યો, જો તુમા ઓહડા વિચારતેહે માયે ઓહડા કોઇન તુમહેહાતે અન્યાય કોઅયોહો, તે તુમહે ઓહડા વિચારના ગલત હેય. તુમા માન માફ કોઅય દા.

14 આમી, આંય તીજી વોખાત તુમહેપાય યાહાટી તિયાર હેય, એને આંય પાછી તુમહાવોય વોજો નાંય બોનહી, કાહાકા આંય તુમહે મિલકાત નાંય, બાકી તુમહાન આંય વિચારતાહાવ, કાહાકા પાહાહાય આયહે આબહા હાટી મિલકાત મેળવા નાંય જોજે, બાકી આયહે આબહાય પાહાહા હાટી મિલકાત મેળવા જોજે. 15 આંય બોજ આનંદથી તુમહેહાટી પોતાના બોદાંજ કાય તુમહાન દેય દિહી ઓલે લોગુ કા પોતેજ પોતાનો જીવ દાંહાટી તિયાર હેતાંવ, આંય તુમહાન બોજ પ્રેમ કોઅતાહાંવ, બાકી માન ઓહડા લાગહે કા તુમા માન ઓછો પ્રેમ કોઅતાહા.

16 કાયબી ઓએ, આંય તુમહાવોય વોજો નાંય બોન્યો, બાકી બીજહાન લાગહે કા આંય ઉશારી હેતાંવ એને તુમહાન પુરો દોગો દેનહો, જો કા યોક જુઠા હેય. 17 તુમાંજ દેખાડા, ઠીક જ્યાહાલ માયે તુમહાપાય દોવાડયા, કાય માયે ચ્યાહામાઅને કાદાથી ફાયદો ઉઠાવ્યો? 18 માયે તીતુસાલ હોમજાડીન ચ્યાઆરે ચ્યા વિસ્વાસી બાહાલ દોવાડયો, તે કાય તીતુસાયં તુમહાન બોળા પાડીન તુમહાપાયને કાય ફાયદો ઉઠાવ્યો? કાય આમે યોકુજ લક્ષ નાંય આતાં? કાય આમહાય યોકુજ રીતેથી કામ નાંય કોઅયા?

19 તુમા આમી હુદી હોમજી રિયા ઓરી કા આમા તુમહે હામ્મે જવાબ દેય રીયહા, બાકી, ઓ પ્રિય બાહા એને બોઅયેહેય, આમા તે પોરમેહેરા હામ્મે ખ્રિસ્તામાય તુમહે બોરહામાય વોદનાહાટી બોદ્યો વાતો આખજેહે.

20 કાહાકા માન બિક હેય, કાય એહેકેન નાંય ઓએ, કા આંય યેયન જેહેકેન એઅરા માગુ, તેહેકોય તુમા નાંય દેખાય, એને માન બી તુમા નાંય એઅરા માગેત તેહેકેનુજ એએ. કા તુમહેમાય જુલાના, આડાઇ, રોગ, વિરુદ, રોગવાના, ચુગલી, અભિમાન એને ધાંદલ, ઈ નાંય રોય. 21 એને કાય એહેકેન નાંય ઓએ કા જોવે આંય તુમહાન પાછો મિળાં યાંવ, મા પોરમેહેર માન અપમાન કોએ એને માન ઘોણા જાંઅહા હાટી પાછા શોક કોઅરા પોડે, જ્યાહાય પેલ્લા પાપ કોઅયેલ એને ચ્યાહાય ખારાબ કામ, વ્યબિચાર, એને લુચ્ચાઈ કોઅના બંદ નાંય કોઅયા ઓરી.