1 પાછે ઈસુવે શિષ્યહાન એને લોકહાન આખ્યાં, “આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા ઈહીં ઉબલા કોલહાક લોક તોવેબી જીવતા રોય, જોવે ચ્યા પોરમેહેરા રાજ્યા સામર્થ્યા કોઅઇ ચ્યાહા વોચ્ચે યેતા દેખી.” 2 છ દિહી પાછે ઈસુ પિત્તર, યાકૂબ એને યોહાનાલ આરે લેયને યોકા ઉચા ડોગાવોય ગીયો યે ઠિકાણે ચ્યાજ યોખલા આતા ચ્યાહા હામ્મે ઈસુવા રુપ બોદલાઈ ગીયા. 3 એને ચ્યા ફાડકે બોજ ઉજળેંફુલ ઓઅઇ ગીયે, તોહડે દોરત્યેવોય કાદોબી ઉજળાવી નાંય હોકે. 4 તોવે ચ્યા તીન શિષ્યહાય બિજા બેન ભવિષ્યવક્તા મૂસાલ એને એલીયાલ દેખ્યાં એને ચ્યા ઈસુવાઆરે વાતો કોઅતા આતા. 5 તોવે પિત્તરાય ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ આમે રોઅના ઈહીં હારાં હેય: આમા તીની જાઅહાલ તીન માંડવા પાડા દે, યોક તોહાટી, યોક મૂસા હાટી, એને યોક એલીયા હાટી.” 6 ચ્યાય એહેકેન યાહાટી આખ્યાં કાહાકા પિત્તર એને બિજા બેન શિષ્ય બિઇ ગીઅલા આતા, એને નાંય જાઅતા આતા કા કાય આખના હેય, 7 તોવે યોક વાદળાં યેના એને ચ્યાહાન ચ્યા સાવલ્યેકોય ડાકી લેદા, એને ચ્યાહાય વાદળામાઅને પોરમેહેરાલ બોલતા વોનાયા, “ઓ મા પ્રિય પોહો હેય, ચ્યા આખલા માનજા”. 8 તોવે તારાતુજ ચ્યાહાય ચોમખી એઅયા, એને ઈસુ યોખલોજ દેખાયો, બિજો કાદોજ નાંય દેખાયો.

9 ઈસુ એને ચ્યા તીન શિષ્ય ડોગાવોયને ઉતતાજ ચ્યાય ચ્યાહાન યોક આગના દેની કા, કાદાલબી ઈ મા આખહા કા તુમહાય કાય એઅયા જાવ લોગુ આંય, માઅહા પોહો મોઅલા માઅને પાછો જીવતો નાંય ઓઅઇ જાવ. 10 ડોગાવોય જીં જાયા ચ્યા બારામાય ચ્યાહાય કાદાલુજ નાંય આખ્યાં, બાકી યે વાતે બારામાય વાત કોઅતા આતા કા, “મોઅલામાયને પાછા જીવી ઉઠના યા કાય મોતલાબ ઓરી?” 11 એને પાછા શિષ્યહાય ઈસુવાલ પુછ્યાં, “મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એહેકેન કાહા આખતાહા કા, એલીયાલ ખ્રિસ્તા યેયના પેલ્લા યાં જોજે?”. 12 ઈસુવે શિષ્યહાન આખ્યાં કા, ઈ હાચ્ચાંજ હેય કા પોરમેહેરાય “એલીયાલ દોવાડના વાયદો કોઅલો આતો કા તો બોદા કાય હુદરાવાહાટી પેલ્લો યેય જાય, બાકી માન માઅહા પોહા બારામાય એહેકેન કાહા લોખલાં હેય, કા તો બોજ દુઃખ ઉઠાવી, એને નોકામ્યો ગોણવામાય યી? 13 બાકી આંય તુલ આખતાહાવ કા એલીયા તે યેય ગીયહો, એને આગેવાનાહાય ચ્યાઆરે બોજ ખારાબ વેવહાર કોઅયો લિખલાં હેય, ચ્યાજ પરમાણે ચ્યાલ ચ્યાહાય ચ્યાહા મોન આખે તેહેંજ કોઅયા.”

14 જોવે ઈસુ ચ્યા તીન શિષ્ય બિજા શિષ્યહાપાય પાછા યેના, તોવે ચ્યાય બોજ જાંઆહાન ચ્યાહા ચોમખી ઉબા રીઅલા એઅયા, એને ચ્યાહાઆરે મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ બોલા-બોલી કોઅતા દેખ્યા. 15 જેહેકોય બોદા લોકહાય ઈસુવાલ દેખ્યા બોદહાન બોજ નોવાય લાગી, એને ચ્યાએછે દાંહાદી જાયને ચ્યાલ સલામ કોઅયા. 16 એને ઈસુવે ચ્યાહાન પુછ્યાં, “તુમા ચ્યાહાઆરે કોઅહી વાતે બારામાય બોલા-બોલી કોઅતાહા?” 17 ટોળામાઅને યોક માઅહાય એહેકેન જવાબ દેનો કા, “ઓ ગુરુજી, આંય મા પાહાલ લેય યેનહો, જ્યામાય યોક બુત લાગલો હેય, જીં ચ્યાલ બોલાહાટી રોકહે. 18 જોવેબી બુત ચ્યાવોય હમલો કોઅહે તે તો ચ્યાલ તાંજ આફળી દેહે, એને ચ્યા મુયામાઅને ગોંડો કાડહે, એને ચ્યા દાત કોકડાવેહે, એને કઠાણ બોની જાહાય. માયે તો શિષ્યહાન એહેકેન આખ્યાં કા ચ્યામાઅને બુતાલ કાડી ટાકાં, બાકી ચ્યા ચ્યાલ કાડી નાંય હોક્યા.” 19 ઈ વોનાઈન ઈસુવે જાવાબ દેનો, “ઓ બોરહો નાંય થોવનારા લોકહાય, માન તુમહેહાતે કોલહાલોગુ રા જોજે? એને આંય તુમહે કોલહા વેઠું? ચ્યા પોહાલ માયેપાંય લેય યા.” 20 “ચ્યા પોહાલ ચ્યા ઈસુવાપાય લેય યેના, એને જોવે બુતે ઈસુલ દેખ્યાં, તોવે બુતે ચ્યા પાહાલ આફળી ટાક્યા એને તો દોરત્યેવોય પોડીન કોથાલતો લાગ્યો તોવે ચ્યા મુયામાઅને ગોંડો નિંગા લાગ્યો. 21 ઈસુવે પોહા આબહાલ એહેકેન પુછ્યાં, ઈ બોદા ચ્યાલ કોવેપાયને ઓઅઇ રીયલા હેય?” ચ્યાય આખ્યાં, વાહનેરેજ હેય. 22 કોલાદા બુતાય ચ્યાલ આગડામાય એને પાઅયામાય પાડ્યા બાકી ચ્યાલ માઆઇ ટાકાંહાટી કોશિશ કોઅયી, બાકી જોવે તું કાય કોઅઇ હોકે, તે આમહે ઉપે દયા કોઓ એને આમહાન મોદાત કોઓ. 23 ઈસુવે પાહા આબહાલ આખ્યાં, “તુમહાન સંદેહ નાંય ઓરા જોજે આંય એહેકેન કોઅઇ હોકતાહાવ જો કાદાં માઅહું માયેવોય બોરહો થોવહે તી બોદાંજ કાય કોઅઇ હોકહે”. 24 તારાતુજ પાહા આબહે મોઠેથી આખ્યાં, “માન બોરહો હેય, માન સંદેહ નાંય કોઅરાહાટી તું માન મોદાત કોઓ.” 25 જોવે ઈસુય દેખ્યાકા, આજુબી બોજ ગીરદી ઓઅઇ રિઅલી હેય, તોવે ચ્યા બુતાલ દોમકાડીન આખ્યાં કા, “ઓ બુત, જીં યા પોહાલ બોઅરો બોનાવી રોયહો એને બોલાહાટી રોકી રોયહો, આંય તુલ એહેકેન આગના કોઅતાહાંવ, કા એલામાઅને નિંગી જો, એને પાછો વોળી યેયના નાંય.” 26 તોવે બુત બોંબલીન, એને ચ્યાલ બોજ મોહળીન ચ્યામાઅને નિંગી ગીયો, તો પોહો આલ્યોબી નાંય એને તો મોઅલા હારકો પોડી રિયો, એને બોજ માઅહે આખા લાગ્યેં, કા તો મોઅઇ ગીયોહો. 27 બાકી ઈસુય ચ્યા પાહા આથ દોઓઈન ચ્યાલ ઉબા રાંહાટી મોદાત કોઅયી. 28 પાછે, જોવે ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાઆરે ગોઅમે યોખલો આતો, તોવે શિષ્યહાય ઈસુલ પુછ્યાં કા, “આમા બુતાલ કાહાનાય કાડી હોક્યા?” 29 પાછે ઈસુવાય ચ્યાહાન જાવાબ દેનો, “એલા બુત પ્રાર્થના એને ઉપહા કોઅયા વોગાર માઅહા માઅને બાઆ નાંય યેય.”

30 પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્યહાય તો જાગો છોડી દેનો, એને ચ્યા ગાલીલ ભાગામાઅને જાં લાગ્યા, એને ચ્યાલ એહેકેન લાગ્યા કા કાદાલુજ ખોબાર નાંય પોડા જોજે કા આમા ઈહીં હેય, 31 કાહાકા ઈસુ ચ્યા શિષ્યહાઆરે બોજ સમય વિતાવા એને ચ્યાહાન હિકાડાં માગતો આતો. ચ્યેય ચ્યાહાન આખ્યાં, “વેલ્લાજ કાદો માન, માઅહા પોહાલ, મા દુશ્માનાહા ઓદિકારામાય દેય દી, એને ચ્યા લોક માન માઆઇ ટાકી, બાકી તીજે દિહયે આંય પાછો મોઅલા માઅને જીવતો ઓઅઇ જાહીં.” 32 બાકી ઈ વાત ચ્યાહાન હોમાજ નાંય પોડી, એને ચ્યા ચ્યાલ પૂછાહાટી બિઈતા આતા.

33 પાછે ઈસુ એને ચ્યા શિષ્ય કાપરનાહુમ ગાવામાય ચ્યાહા ગોઓ ગીયા; જોવે ચ્યા ગોઅમે આતા, ઈસુવે ચ્યાહાન પુછ્યાં કા, “વાટે ચાલતા તુમા કોઅયેહે વાતે બારામાય યોક-બિજા આરે બોલેત?” 34 ચ્યા ઠાવકાજ રિયા કાહાકા વાટે યેતા ચ્યા યોકા-બિજા આરે યા બારામાય બોલા-બોલી કોઅતા આતા, કા આપહે માઅને મોઠો કું હેય? 35 તોવે ઈસુ બોહી ગીયો, એને ચ્યા બારા શિષ્યહાન પાહાય હાદ્યા, એને એહેકેન આખ્યાં કા, “જો કાદો મોઠો બોના માગહે, તો પોતે બોદહાથી વાહનો બોને એને સેવા કોઅનારો ચાકાર બોના જોજે.” 36 તોવે ઈસુવે યોકા પાહાલ ચ્યાહા વોચમાય ઉબા રાખ્યાં, તો પાહાલ ગોળે મિળ્યો એને શિષ્યહાન આખ્યાં, 37 “જો કાદોબી મા લીદે એહેકેન યોકા પોહાલ દોયા દેખાડેહે, તો હાચ્ચાંજ મા માની લેહે, જો કાદો મા માની લેહે, તો હાચ્ચાંજ પોરમેહેરાબી માની લેહે જ્યાંય માન દોવાડયોહો.”

38 તોવે યોહાને ઈસુવાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, આમાહાય યોકા માઅહાન તો નાંવા ઓદિકારા ઉપયોગ કોઇન બુતડાહાન કાડતા દેખ્યાં, એને આમા ચ્યાલ ઓટકાડા લાગ્યા, કાહાકા તો શિષ્યહા માઅને નાંય આતો.” 39 ઈસુવે આખ્યાં, “ચ્યાલ ઓટકાડાહા મા,” કાહાકા ઓહડો કાદોબી, જો મા નાંવા ઓદિકારાકોય મોઠે ચિન્હે કોઅહે, તો તારાત મા નિંદા નાંય કોઅઇ હોકે. 40 કાહાકા જો આંય દુશ્માન નાંય, તો આપહે આર્યો હેય. 41 આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખહુ જો કાદો યોક ગોલાસ પાઆઈ તુમહાન યાહાટી પાજી કા તુમા ખ્રિસ્તા શિષ્ય આખાતાહા, આંય તુમહાન હાચ્ચાંજ આખતાહાવ કા પોરમેહેર નોક્કીજ ચ્યા માઅહાન ઇનામ દેઅરી.

42 “કાદાહાટીબી, પોતે ગોગ્યેમાય ગોઅટયે પુડ બાંદિન દોરિયામાય બુડવી દેયના ખારાબ સાજા હેય, બાકી જોવે કાદોબી યા વાહનાહામાઅને માયેવોય બોરહો રાખતેહેં, ચ્યાહા પાપ કોઅના કારણ બોને તે ચ્યાલ યા કોઅતીબી ખારાબ સાજા મિળી. 43 પાપ કોઅના બોદે કારણે બંદ કોઆ ચ્યાલ પુરીરીતે મોનાઈ કોઆ જેહેકોય કા પોતે આથ કાપી રીઅલા હેય, જો તુમહે પાપ કોઅના કારણ બોનહે. જોવે તુમા હોરગામાય જાતહેં, ભલે તુમહેપાય યોક આથ હેય તી હારાં હેય, બાકી તુમહેપાય બેન આથ હેય એને તુમા નરકા કોળીમાય જાહા, તે તી ખારાબ હેય. 44 નરકા કોળીમાય, બોદહા શરીરાલ ખાનારા કીડા કોવેજ નાંય મોએ એને આગ બોળના બોંદ નાંય ઓએ. 45 પાપ કોઅના બોદે કારણે બોંદ કોઆ ચ્યાલ પુરીરીતે મોનાઈ કોઆ જેહેકોય કા પોતે પાગ કાપી રીઅલા હેય, તો તુમહે પાપ કોઅના કારણ બોનહે, જોવે તુમા હોરગામાય જાતહેં, ભલે તુમહેપાય યોક પાગ હેય તી હારાં હેય, બાકી તુમહેપાય બેન પાગ હેય એને તુમા નરકા કોળીમાય જાહા, તે તી ખારાબ હેય. 46 નરકા કોળીમાય, બોદહા શરીરાલ ખાનારા કીડા કોવેજ નાંય મોએ એને આગ બોળના બોંદ નાંય ઓએ. 47 પાપ કોઅના બોદે કારણે દુઉ કોઆ ચ્યાલ પુરીરીતે મોનાઈ કોઆ જેહેકોય કા પોતે ડોળો બાઆ કાડી દે, જો તુમહે પાપ કોઅના કારણ બોનહે, જોવે તુમા પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાતહેં, ભલે તુમહેપાય યોક ડોળો હેય તી હારાં હેય, બાકી તુમહેપાય બેન ડોળા હેય એને તુમા નરકા કોળીમાય જાહા, તે તી ખારાબ હેય. 48 નરકા કોળીમાય, બોદહા શરીરાલ ખાનારા કીડા કોવેજ નાંય મોએ એને આગ બોળના બોંદ નાંય ઓએ. 49 કાહાકા બોદહાન આગડાકોય ચોખ્ખેં કોઅવામાય યીઈ, જેહેકોય મીઠાકોય યોક બલિદાન ચોખ્ખાં ઓઅહે.*શાબ્દિક અનુવાદ: કાહાકા બોદા જાહાન આગડાકોય ખારાં કોઅરી. 50 મીઠાં યોક જરુરી વસ્તુ હેય, જોવે મીઠાં ચોવવોગાર ઓઅઇ જાય, તે તી પાછી કોવેજ ખારાં નાંય બોની હોકે, તુમા યોક-બીજાહાતે ઇળીમીળીન એને યોક બીજાહાતે શાંતીમાય રા જોજે.”