๗
สติปัญญาช่วยเจ้าให้พ้นจากการล่วงประเวณี
๑ ลูกเอ๋ย จงรักษาคำพูด
และถนอมคำบัญญัติของเราไว้กับตัวเจ้าเป็นอย่างดี
๒ จงรักษาคำบัญญัติของเรา และเจ้าจะมีชีวิตคงอยู่
รักษากฎบัญญัติของเราดั่งแก้วตาของเจ้าเอง
๓ จงมัดติดไว้ที่นิ้วมือของเจ้า
จารึกไว้บนหัวใจของเจ้า
๔ จงพูดกับสติปัญญาว่า “เจ้าเป็นดั่งพี่สาวของเรา”
และจงเรียกการหยั่งรู้ว่าเพื่อนสนิทของเจ้า
๕ สองสิ่งนี้จะช่วยให้เจ้าพ้นจากหญิงที่ล่วงประเวณี
จากหญิงโสเภณีที่มีคำพูดอันระรื่นหู
๖ ด้วยว่าที่หน้าต่างบ้านของเรา
เรามองผ่านบานเกล็ดออกไป
๗ และได้เห็นหมู่คนเขลา
เราสังเกตเห็นกลุ่มเยาวชนชาย
โดยเฉพาะหนุ่มไร้สติผู้หนึ่ง
๘ กำลังผ่านไปทางถนนใกล้มุมที่นางอยู่
แล้วเขาก็ไปตามทางมุ่งสู่บ้านของนาง
๙ ในยามเย็น ยามโพล้เพล้
ยามค่ำคืน และในยามดึกสงัด
๑๐ ดูเถิด หญิงผู้หนึ่งออกมาพบกับเขา
นางแต่งกายดั่งหญิงแพศยาที่ใจเต็มด้วยเล่ห์เหลี่ยม
๑๑ ไร้ความอับอาย และดื้อกระด้าง
เท้าของนางไม่ติดอยู่กับบ้าน
๑๒ ประเดี๋ยวนางก็ไปอยู่ข้างนอก
ประเดี๋ยวนางก็อยู่ที่ลานชุมนุม
และนางเฝ้าคอยอยู่ทุกมุม
๑๓ ครั้นแล้ว นางก็คว้าตัวเขามาและจูบเขา
แล้วพูดกับเขาด้วยสีหน้าที่ปราศจากยางอายว่า
๑๔ “เรามีเครื่องสักการะแห่งสามัคคีธรรม
วันนี้เราชดใช้ตามคำสาบานแล้ว
๑๕ ฉะนั้น เราจึงได้ออกมาพบกับท่าน
กระตือรือร้นที่จะหาท่าน
และเราก็พบท่านแล้ว
๑๖ เราได้ปูที่นอนของเราด้วย
ผ้าป่านสีจากประเทศอียิปต์
๑๗ เราได้โปรยที่นอนของเราด้วย
มดยอบ กฤษณา และอบเชย
๑๘ มาเถิด เราไปดื่มด่ำความรักอันเต็มเปี่ยมของเราจนถึงย่ำรุ่งกันเถิด
เรามาเล้าโลมกันให้สนุกเถิด
๑๙ ด้วยว่าสามีของเราไม่อยู่บ้าน
และเดินทางออกไปไกลแล้ว
๒๐ เขานำกระเป๋าเงินติดมือไปด้วย
และจะกลับมาบ้านในวันเดือนหงาย”
๒๑ นางนำให้เขาหลงผิดด้วยคำชักจูงหลายคำของนาง
นางใช้ริมฝีปากอันระรื่นของนางเล้าโลมเขา
๒๒ เขาเดินตามนางไปทันที
เสมือนโคที่เดินไปสู่หลักประหาร
หรือกวางเดินเข้าสู่กับดัก
๒๓ จนกระทั่งลูกศรปักทะลุตับของมัน
เสมือนนกที่ถลำเข้าสู่ที่กับดัก
และเขาก็ไม่รู้เลยว่านี่คือการที่เขาเอาชีวิตเข้าแลก
๒๔ มาบัดนี้ ลูกๆ เอ๋ย จงฟังเรา
และเอาใจใส่ต่อคำพูดที่ออกจากปากของเรา
๒๕ อย่าให้ใจของเจ้าหันไปสู่ทางของนาง
หรือหลงไปในวิถีทางของนาง
๒๖ ด้วยว่า มีหลายคนที่นางได้ทำให้เจ็บถึงแก่ความตาย
นางทำให้พวกเขาล้มลง และคนที่นางฆ่าก็มีจำนวนมาก
๒๗ บ้านของนางเป็นหนทางแห่งแดนคนตาย
ซึ่งดิ่งลงสู่ห้วงของความตาย