1 Мән Пәрвәрдигарни сөйимән,

Чүнки У мениң авазимни, йелинишлиримни аңлиған.

2 Чүнки У қулиқини маңа салди,

Шуңа мән барлиқ күнлиримдә Униңға илтиҗа қилип чақиримән.

3 Өлүм асарәтлири мени чирмивалди;

Тәһтисараниң дәрдлири мени тутувалди;

Мән пешкәлликкә йолуқтум, әләм тарттим; ◘2Сам. 22:5, 6

4 Шуниң билән мән Пәрвәрдигарниң намиға тохтимай нида қилдим: —

«Сәндин өтүнимән, и Пәрвәрдигар,

Җенимни қутулдурғайсән!

5 Шәпқәтликтур Пәрвәрдигар, һәққанийдур;

Худайимиз рәһимдилдур.

6 Пәрвәрдигар наданни сақлайду;

Мән харап әһвалға чүшүрүлдум, У мени қутқузди.

7 Һәй җеним, қайтидин хатирҗәм бол;

Чүнки Пәрвәрдигар сехийлик, меһриванлиқ көрсәтти; ◘Зәб. 12:5-6

8 Чүнки Сән җенимни өлүмдин, көзлиримни яшлардин,

Аяқлиримни путлишиштин қутқузғансән.

9 Мән Пәрвәрдигар алдида тирикләрниң зиминида маңимән: –