□3:2 «Асийлиқ қилғучи, булғанған, җәбир-зулум йәткүзгүчи шәһәргә вай! (1-айәт) У авазни аңлимиди, тәрбийини қобул қилмиди» — бу сөзләрни аңлиғучи Йерусалимдикиләр бәлким Зәфания йәнә Асурийәниң гуналирини әйипләватиду, дәп ойлиши мүмкин еди. Бирақ кейинки сөзлиридин аңлиғучилар туюқсиз: «Униң әйиплигини Нинәвә әмәс, бәлки биз Йерусалимдикиләр екәнмиз!» дәп һәйран қалған, шундақла хапа болған болуши мүмкин еди. «Аваз»ниң кимниң екәнлигини Зәфания пәйғәмбәр демәйду; чүнки униңға нисбәтән бу дунияда аңлиғидәк пәқәт бирла аваз бар, йәни Пәрвәрдигарниңкидур.
□3:4 «Униң пәйғәмбәрлири вәзинсиз, асий кишиләр; униң каһинлири муқәддәс ибадәтханини булғайдиғанлар» — «пәйғәмбәрлири» болса сахта пәйғәмбәрләр, әлвәттә. «Каһинлар» муқәддәс ибадәтханида пухралар үчүн мәхсус қурбанлиқни көйдүргүчи хадимлар.
■3:4 Йәр. 23:11, 32; Һош. 9:7.
□3:5 «һөкүмидә кәмчилик йоқтур» — яки «У (Пәрвәрдигар) һөкүмлирини ада қилмай қалмайду».
□3:6 «Мән әлләрни үзүп ташливәткәнмән, уларниң истиһкам потәйлири вәйранидур .... шәһәрлири адәмзатсиз, һеч турғучиси йоқ қилинип һалак болған» — ят әлләр арисидики бу вақиәләр, шүбһисизки, Исраилға савақ, агаһ вә мисал болуши керәк еди.
□3:7 «Шундақ болғанда униңға һәммә бекиткәнлирим чүшүрүлмәй, макани һеч ханивәйран болмас. Бирақ улар балдурла орнидин туруп, һәммә ишлирини һарам қиливәтти» — башқа бир хил тәрҗимиси: «Ундақ болғанда униңға берилидиған һәммә җазалири немә болушидин қәтъийнәзәр, униң макани һеч үзүлмәйду». «Бирақ улар балдурла орнидин туруп, һәммә ишлирини һарам қиливәтти» — демәк, тилға елинған «һарам ишлар»ни қилишқа наһайити алдираватқан еди.
□3:8 «Мән гувалиқ беришкә орнумдин қозғалған күнгичә...» — «гувачилиқ беришкә...» дегәнниң башқа бир хил тәрҗимиси «овни елишқа...».
□3:10 «Ефиопийә дәриялириниң нериси....» — Ефиопийә наһайити чәт җай болуп, товва қилиш пурсити җаһанниң чәтлиригичә болиду, дәп көрситидиған бир мисалдур. «Мениң дуа-тилавәтчилирим, йәни Мән тарқатқанларниң қизи...» — бәлким тарқилип кәткән, амма товва қилған Исраилларни көрситиду: «Пәрвәрдигарниң күни» шунчә дәһшәтлик болғини билән (8-айәт), 9-10-айәттики бешарәтләр Худаниң меһри-шәпқитигә һәтта шу күнидиму еришиш имканийити барлиғини испатлайду.
□3:11 «муқәддәс теғим түпәйлидин» — яки «муқәддәс теғимда» яки «муқәддәс теғим үстидә».
□3:13 «Исраилниң қалдиси нә қәбиһлик қилмайду» — «Исраилниң қалдиси» Тәвраттики пәйғәмбәрләрниң китаплирида көп көрүлидиған тема яки мавзудур. Исраил хәлқиниң көп қисми Худадин жирақлишип кәткән болсиму, улар арисида Худаниң меһри-шәпқити билән, Өзигә садиқ бир «қалди»ниң һаман һәрдайим тепилидиғанлиғи көрситилиду.
□3:18 «Җәмийәт сорунлиридики номуссиз ибадәт түпәйлидин араңлардин азапланғанларни жиғимән; буларниң шәрмәндиликлири уларға еғир келәтти» — айәтниң бир нәччә тәрҗимилири бар. Бизниңчә мәнаси шуки, ибадәт сорунлирида болған сахтипәзлик, ар-номуссизлиқлар сорунға қатнашқан ихласмәнләрни наһайити азаплиған, улар буниңға чидимай мошу һейтларға, ибадәт сорунлириға қатнашмай тарқилип кәткән еди. Шуңа Худа: «Мән уларни жиғимән» — дәйду. «Йәш.» 1:13ни көрүң.
□3:19 «Ақсақ болған қизни қутқузимән; талаға һайдиветилгән қизни жиғимән» — «қиз» мошу йәрдә Исраилни көрситиду. «...уларни Өзүмгә мәдһийә кәлтүргүчи, шөһрәт болғучи қилип тикләймән» — яки «...уларни тәрипләш объекти вә нам-шөһрәтлик қилип тикләймән».
□3:20 «Силәрни ...шөһрәтлик, Өзәмгә мәдһийә кәлтүргүчи қилимән» — яки «Силәрни... нам-шөһрәтлик вә тәрипләш объекти қилимән».