◼31:1 «Давут язған «Масқил»» — «Масқил» дегән сөзниң мәнаси бизгә намәлум; бәзи алимлар уни «тәрбийилик» билдүриду, дәп қарайду; йәни бәзиләр уни «маһирлиқ билән ейтилсун» дегәнни билдүриду, дәп қарайду. «Итаәтсизликлири кәчүрүм қилинған, гуналири йепилған киши бәхитликтур!» — ибраний тилида: «Аһ, иитаәтсизликлири кәчүрүм қилинған, гуналири йепилған кишиниң бәхитликлири!». Бу бәхитликләр төвәндә бир-бирләп тәсвирлиниду.
◼31:4 «Селаһ!» — мәнаси ениқ әмәс. Зәбурдики һәр бир күй нахша қилип ейтилған вақитта, «Селаһ» бәлким пәдидики бирдәм тохташни (пауз) көрситип, «тохта, ойлан» дегән мәнада ишлитилиши мүмкин.
◘31:5 Зәб. 37:19; 50:5; Пәнд. 28:13; 1Юһ. 1:9
◼31:6 «Шуңа сени тапалайдиған пәйттә, һәр бир ихласмән Саңа дуа билән илтиҗа қилсун!» — «шуңа» дегән мошу муһим сөз Худаниң кәчүрүмини издигән адәмгә үмүт бериши керәк (5-айәтни көрүң). «Чоң топанлар өрләп тешип кәткәндә, сулар шу кишигә йеқинлашмайду» — мошу сөзләр оқурмәнләргә Нуһ пәйғәмбәрниң дәвридики топанни әслитиду. Топан келиштин бурун Худани издигәнләр үчүн «Худани тапалайдиған пәйт» болиду; лекин топан бесип кәлгәндин кейин Худани издәйдиған һеч қандақ пурсәт қалмайду.
◼31:8 «Мениң көзүм үстүңдә болуши билән...» — (1) Худа Өзини сөйгәнләрни һәрдайим көзидә тутиду; (2) қедимдә падишалар хизмәтчилиригә пәқәт көз ишарити биләнла йол көрситәтти.