Муқеддес Калам (кирил йезиқ) Зәбур 31

31-күй •••• Гунани етирап қилип, Худадин кәчүрүм сораш; •••• Худа җававән бешарәт бериду

1 Давут язған «Масқил»: —

Итаәтсизликлири кәчүрүм қилинған,

Гуналири йепилған киши бәхитликтур!□ ■

2 Пәрвәрдигар рәзилликлири билән һесаплашмайдиған,

Роһида һеч қандақ һейлилик йоқ киши бәхитликтур!

3 Мән гунайимни иқрар қилмай, сүкүттә турувалған едим,

Күн бойи аһу-пиған ичидә,

Сүйәклирим чирип кәтти;

4 Чүнки мени басқан қолуң маңа кечә-күндүз еғир болди;

Яздики қурғақчилиқтәк илигим қағҗирап кәтти.

Селаһ!□

5 Әнди гунайимни Сениң алдиңда етирап қилдим,

Қәбиһлигимни Сәндин йошуривәрмәйдиған болдум;

Мән: «Пәрвәрдигарға асийлиқлиримни етирап қилимән» — дедим,

Шуниң билән Сән мениң рәзил гунайимни кәчүрүм қилдиң.

Селаһ!■

6 Шуңа Сени тапалайдиған пәйттә,

Һәр бир ихласмән Саңа дуа билән илтиҗа қилсун!

Чоң топанлар өрләп, тешип кәткәндә,

Сулар шу кишигә һәргиз йеқинлашмайду.□

7 Сән мениң далда җайимдурсән;

Сән мени зулумдин сақлайсән;

Әтрапимни ниҗатлиқ нахшилири билән қаплайсән!

Селаһ.■

8 — «Мән сән меңишқа тегишлик йолда сени йетәкләймән һәм тәрбийләймән;

Мениң көзүм үстүңдә болуши билән саңа несиһәт қилимән.□

9 Әқли йоқ болған ат яки ешәктәк болма;

Уларни чәкләшкә тизгинләйдиған жүгән болмиса,

Улар һәргиз саңа йеқин кәлмәйду».■

10 Рәзилләргә чүшүдиған қайғу-һәсрәтләр көптур,

Бирақ меһри-шәпқәтләр Пәрвәрдигарға таянған кишини чөридәйду;

11 И һәққанийлар, Пәрвәрдигар билән шатлинип хурсән болуңлар;

Көңли дуруслар, хошаллиқтин тәнтәнә қилиңлар!

□31:1 «Давут язған «Масқил»» — «Масқил» дегән сөзниң мәнаси бизгә намәлум; бәзи алимлар уни «тәрбийилик» билдүриду, дәп қарайду; йәни бәзиләр уни «маһирлиқ билән ейтилсун» дегәнни билдүриду, дәп қарайду.

■31:1 Рим. 4:6, 7

□31:4 «Селаһ!» — мәнаси ениқ әмәс. Зәбурдики һәр бир күй нахша қилип ейтилған вақитта, «Селаһ» бәлким пәдидики бирдәм тохташни (пауз) көрситип, «тохта, ойлан» дегән мәнидә ишлитилиши мүмкин.

■31:5 Зәб. 37:19; 50:5; Пәнд. 28:13; 1Юһа. 1:9

□31:6 «Шуңа сени тапалайдиған пәйттә, һәр бир ихласмән Саңа дуа билән илтиҗа қилсун!» — «шуңа» дегән мошу муһим сөз Худаниң кәчүрүмини издигән адәмгә үмүт бериши керәк (5-айәтни көрүң). «Чоң топанлар өрләп тешип кәткәндә, сулар шу кишигә йеқинлашмайду» — мошу сөзләр оқурмәнләргә Нуһ пәйғәмбәрниң дәвридики топанни әслитиду. Топан келиштин бурун Худани издигәнләр үчүн «Худани тапалайдиған пәйт» болиду; лекин топан бесип кәлгәндин кейин Худани издәйдиған һеч қандақ пурсәт қалмайду.

■31:7 Зәб. 26:5; 30:21

□31:8 «Мениң көзүм үстүңдә болуши билән...» — (1) Худа Өзини сөйгәнләрни һәрдайим көзидә тутиду; (2) қедимдә падишалар хизмәтчилиригә пәқәт көз ишарити биләнла йол көрситәтти.

■31:9 Пәнд. 26:3; Яқ. 3:3