Муқеддес Калам (кирил йезиқ) Микаһ 2

Җәбир-зулум үстигә чүшидиған җаза

1 Орнида йетип қәбиһликни ойлайдиғанларға вә яманлиқ әйлигүчиләргә вай!

Пәқәт уларниң қолидин кәлсила, улар таң етиши биләнла уни ада қилиду;

2 Уларниң ачкөз көзи етизларға чүшсила, улар зораванлиқ қилип буливалиду;

Өйләргиму қизиқипла қалса, буларниму елип кетиду;

Улар батур кишиниму җәмәти билән булайду,

Адәмни өз мираслири билән қошуп чаңгилиға киргүзивалиду.□ ■

3 Шуңа Пәрвәрдигар мундақ дәйду: —

Мана, Мән бу аилигә қарап, боюнлириңлардин чиқиралмайдиған яман бир боюнтурурқни ойлап тәйярливатимән;

Силәр әнди гидийип маңмайсиләр;

Чүнки шу күнләр яман күнләр болиду.■

4 Шу күни улар силәр тоғраңларда тәмсилни тилға елип,

Ечинишлиқ бир зар билән зарлайду: —

«Биз пүтүнләй булаң-талаң қилиндуқ!;

У хәлқимниң несивисини башқиларға бөлүвәтти;

Уни мәндин шунчә дәһшәтлик мәһрум қилди!

У етизлиримизни мунапиққа тәқсим қилип бәрди!□

5 Шуңа Пәрвәрдигарниң җамаити арисидин,

Силәрдә чәк ташлап зимин үстигә тана тартип несивә бөлгүчидин бирисиму қалмайду.■

Сахта пәйғәмбәрләрниң Худаниң пәйғәмбәрлиридин рәнҗиши

6 Улар: «бешарәт бәрмәңлар!» — дәп бешарәт бериду!

Әгәр пәйғәмбәрләр бу ишлар тоғрилиқ бешарәт бәрмисә, әнди бу ар-номус биздин һәргиз кәтмәйду!□ ■

7 И Яқуп җәмәти,

«Пәрвәрдигарниң Роһи сәвир-тақәтсизму?

Бу ишлар раст Униң қилғанлириму?» — дегили боламду?

Мениң сөзлирим дурус маңғучиға яхшилиқ кәлтүрмәмду? □

8 Бирақ түнүгүнла Мениң хәлқим һәтта дүшмәндәк орнидин қозғалди;

Силәр хатирҗәмликтә йолдин өтүп кетиватқанларниң тонини ич кийимлири билән салдурувалисиләрки,

Уларни худди уруштин қайтқанлардәк кийимсиз қалдурисиләр.□

9 Хәлқим арисидики аялларни өзлириниң иллиқ өйлиридин қоғлайсиләр;

Уларниң яш балилирини силәр Мениң гөзәл гөһиримдин мәңгүгә мәһрум қилисиләр. □

10 Орнуңлардин туруп нери кетиңлар;

Чүнки һалакәтни,

Йәни азаплиқ бир һалакәтни кәлтүридиған напаклиқ түпәйлидин,

Бу йәр силәргә тәвә арамгаһ болмайду.

11 Әгәр беһудиликтә, ялғанчилиқта жүргән бириси ялған гәп қилип: —

«Мән шарап вә һараққа тайинип силәргә бешарәт беримән» — десә,

Мана, у шу хәлиққә пәйғәмбәр болуп қалиду!□

Худаниң «Исраилниң қалдиси»ға болған вәдиси

12 Мән чоқум сени бир пүтүн қилип уюштуримән, и Яқуп;

Мән чоқум Исраилниң қалдисини жиғимән;

Мән уларни Бозраһдики қойлардәк,

Өз яйлиғида жиғилған бир падидәк җәм қилимән;

Улар адиминиң көплүгидин вараң-чуруңлуққа толиду.□

13 Бир «бөсүп өткүчи» уларниң алдиға чиқип маңиду;

Улар бөсүп чиқип, қовуққа йетип берип, униңдин чиқти;

Улар бөсүп чиқти,

Йәни қовуққа йетип берип, униңдин чиқти;

Уларниң Падишаси уларниң алдида,

Пәрвәрдигар уларниң алдиға өтүп маңиду.□ ■

□2:2 «.. батур кишиниму җәмәти» — яки «... батур кишиниму өйи».

■2:2 Йәш. 5:8

■2:3 Ам. 5:13

□2:4 «У (Пәрвәрдигар) етизлиримизни мунапиққа тәқсим қилип бәрди!» — «мунапиқ» бәлким өз әһдисидә һеч турмайдиған Асурийә падишасини көрситиду.

■2:5 Қан. 32:8, 9

□2:6 «Улар: «бешарәт бәрмәңлар!» — дәп бешарәт бериду! Әгәр пәйғәмбәрләр бу ишлар тоғрилиқ бешарәт бәрмисә, әнди бу ар-номус биздин һәргиз кәтмәйду!» — бу айәттә «бешарәт бериш» дегән пеилниң йәнә бир тәрҗимиси: «шал чечиш» (кинайилик гәп). Башқа бир нәччә хил тәрҗимилири; (1) «Бу ишлар тоғрилиқ бешарәт бәрмәслик керәк!» (улар дәйду) «Әнди ар-номус (биздин) һәргиз кәтмәйду!» (Микаһ дәйду); (2) «Дәрвәқә улар (пәйғәмбәрләр) бу ишлар тоғрилиқ бешарәт беришкә тохтайду! Әнди ар-номус биздин кәтмәйду!».

■2:6 Йәш. 30:10; Ам. 7:16

□2:7 «И Яқуп җәмәти, «Пәрвәрдигарниң Роһи сәвир-тақәтсизму? Бу ишлар раст Униң қилғанлириму?» — дегили боламду?» — демәк, Исраил (шүбуһисизки, сахта пәйғәмбәрләрниң тәлимлири билән): «Худа бизни сөйиду, биз Худаниң алаһидә хәлқи, У бизгә һәргиз яманлиқни йәткүзмәйду» — дәвериду. Башқа бир хил тәрҗимиси: «И «Яқуп җәмәти» дәп аталғучи, Пәрвәрдигар сәвир-тақәтсизму? Булар (бу яман ишлар) униң қилғанлириму?».

□2:8 «... силәр хатирҗәмликтә йолдин өтүп кетиватқанларниң тонини ич кийимлири билән салдурувалисиләрки, уларни худди уруштин қайтқанлардәк кийимсиз қалдурисиләр» — башқа бир хил тәрҗимиси: «... худди уруштин қайтиватқанлардин алғандәк силәр уларниң тонини ич кийимлири билән елип булисиләр» (уруштин қайтқанлар болса хатирҗәмликтә маңиду, әлвәттә).

□2:9 «Мениң гөзәл гөһирим» — (яки «Мениң зибузиннитимдин») — бәлким Қанаан зимининиң өзини көрситиду.

□2:11 «Мән шарап вә һараққа тайинип силәргә бешарәт беримән...» — башқа бир хил тәрҗимиси: «Бириси «шарап һәм һарақниң көп болидиғанлиғи тоғрисида бешарәт беримән» десә, у мошу хәлиққә таза мувапиқ бир пәйғәмбәр болиду».

□2:12 «Өз яйлиғида жиғилған бир падидәк җәм қилимән; улар адиминиң көплүгидин вараң-чуруңлуққа толиду» — бәзи алимлар «адәмләрниң көплүги»ни дүшмәнләрниң көплүги, дәп қарайду. Бирақ бир пада қойлар җәм қилинғинида, бәрибир чоң «вараң-чуруң» көтирилиду.

□2:13 «Бир «бөсүп өткүчи» уларниң алдиға чиқип маңиду; улар бөсүп чиқип, қовуққа йетип берип, униңдин чиқти; улар бөсүп чиқти, ... уларниң падишаси уларниң алдида, Пәрвәрдигар уларниң алдиға өтүп маңиду» — бу улуқ бешарәт Худаниң Йәһудани Асурийә империйәсидин қутқузидиғанлиғини көрситиду; бизниңчә бешарәт йәнә икки қетим әмәлгә ашурулиду. «Қошумчә сөз»имиздә биз у тоғрилиқ йәнә азрақ шәрһләймиз.

■2:13 Йәш. 32:4-5; 52:12; Һош..1:11; Зәк.12:8; Мат.3:5; 11:11-14; Юһ. 10:2-4