
◼4:1 «Әй бурадәр!» - ибраний тилида «Әй, паланчи-покунчи!» дейилиду. Бу адәм бәлким Рут вә Наомиға қарита һәмҗәмәтлик бурчини өз үстигә елишни рәт қилғачқа, у бу баянда намсиз қалған болса керәк.
◼4:5 «Моаб қизи Рутниму елишиң керәк» — «Лав.» 25:25-34 вә 47-55гә, вә «Қан.» 25:5-10ға қараң. «Рут» 4:6-12-айәттики ишларға қариғанда, Бәйт-Ләһәмдә «пәрзәнтсиз қалған қериндишиниң тул хотунини елиш» тоғрисидики бәлгүлимә беҗа кәлтүрүлүватқанда, қошумчә маддилар қошулған болса керәк (әслидики қанун бәлгүлимиси бойичә, бириси пәрзәнтсиз өлгән болса, униң акиси яки укиси униң мирасиға мирасхор қалдуруш үчүн тул хотунини елиш керәк еди; Бәйт-Ләһәмдикиләр мошу бәлгүлимигә ака-укисидин башқа барлиқ уруқ-туққанлириниму өз ичигә алиду, дәп қошқан охшайду). «Яр.» 38:8-10ниму көрүң.
◼4:6 «мән шу һоқуқни ишлитәлмәймән» - бу киши бәлким: «Әгәр Руттин пәрзәнт көрсәм, улар мениң балилирим һесапланмайду; һалбуки, улар башқа аялимдин болған пәрзәнтлирим билән тәң мениң мирасимға варис болуши мүмкин, шуниң билән өз пәрзәнтлирим еришидиған мирасиниң үлүши әслидикидин азлап кетиду» дәп ойлиса керәк; шуңа у «алмаймән» дегән қарарға кәлгән.
◼4:8 «Өз кешини селивәтти» - бу кәшни Боаз елип кетиду. У мәзкур сода-сетиққа испат болиду. Кәш бәлким бир парчә йәрниң тәвәлигигә символ болуши мүмкин еди («Қан.» 11:24 вә 25:7-10ни көрүң).
◼4:10 «Шәһәрниң дәрвазиси» - оқурмәнләрниң есидә барки, «шәһәрниң дәрвазиси» қедимки заманларда ақсақаллар вә мөтивәрләр олтиридиған җай еди.
◼4:11 «Раһилә вә Леяһ» - Яқупниң икки аяли болуп, көп пәрзәнт көргән.
◘4:11 Яр. 29:32-35; 30:1-25; 35:17, 18
◘4:12 Яр. 38:29; 1Тар. 2:4; Мат. 1:3
◼4:14 «һәмҗәмәт-ниҗаткар» - шу «һәмҗәмәт-ниҗаткар» болса туғулған бала өзидур. 15-айәтни көрүң.
◼4:16 «баққучи ана» — бәлким қанун җәһәттин балиниң атақ аниси болғанлиғини көрситиши мүмкин.
◼4:17 «Обәд» — «қул», «хизмәткар» дегән мәнада. «Давут» — Давут падиша, Давут пәйғәмбәр.