Муқеддес Калам (кирил йезиқ) Йәшая 59

Худаниң сөзиниң давами — Гунаниң өзини тәһлил қилиш

1 — Қараңлар, Пәрвәрдигарниң қоли қутқузалмиғидәк күчсиз болуп қалған әмәс;

Яки Униң қулиқи аңлимиғидәк еғир болуп қалған әмәс;■

2 Бирақ силәрниң қәбиһлигиңлар силәрни Худайиңлардин жирақлаштурди,

Гунайиңлар Униң йүзини силәрдин қачуруп Униңға тилигиңларни аңлатқузмиди.□

3 Чүнки қоллириңлар қан билән,

Бармақлириңлар қәбиһлик билән миләнгән,

Ләвлириңлар ялған гәп ейтқан,

Тилиңлар калдирлап қеришип сөзлигән;

4 Һәққанийлиқ тәрәптә сөзлигүчи йоқтур,

Һәқиқәт тәрәптә туридиған һөкүм сориғучи йоқтур;

Улар йоқ бир нәрсигә тайинип, алдамчилиқ қилмақта,

Уларниң қосиғидикиси зияндаш,

Уларниң туғуватқини қәбиһлик;■

5 Улар чар иланниң тухумлирини төрәлдүриду,

Өмчүкниң торини торлайду,

Ким униң тухумлирини йесә өлиду;

Улардин бири чеқилса зәһәрлик илан чиқиду.□

6 Уларниң торлири кийим болалмайду;

Өзлири ишлигәнлири билән өзлирини япалмайду;

Ишлигәнлири болса қәбиһ ишлардур;

Уларниң қолида зораванлиқ туриду;□ ■

7 Қәдәмлири яманлиқ тәрәпкә жүгүриду,

Гунасиз қанни төкүшкә алдирайду,

Уларниң ойлири қәбиһлик тоғрисидики ойлардур;

Барғанла йәрдә вәйранчилиқ вә һалакәт тепилиду.■

8 Течлиқ-арамлиқ йолини улар һеч тонумайду;

Жүрүшлиридә һеч һәқиқәт-адаләт йоқтур;

Улар йоллирини әгир-тоқай қиливалди;

Ким буларда маңған болса тинич-арамлиқни көрмәйду.

Исраил гунайини иқрар қилиду

9 — Шуңа һәқиқәт-адаләт биздин жирақ туриду;

Һәққанийлиқ йетип бизни чүмкигән әмәс;

Нурни күтимиз, бирақ йәнила қараңғулуқ!

Бирла ғил-пал парлиған йоруқлуқниму күтимиз,

Йәнила зулмәттә маңимиз.

10 Қариғулардәк биз тамни силаштуруп издәймиз,

Көзсиз болғандәк силаштуримиз;

Гугумда турғандәк чүштиму путлишип кетимиз,

Чәт яқиларда өлүкләрдәк жүримиз.□

11 Ейиқлардәк нәрә тартимиз,

Пахтәкләрдәк қаттиқ аһ уримиз;

Биз һөкүм-һәқиқәтни күтүп қараймиз, бирақ у йоқ;

Ниҗат-қутулушни күтимиз, бирақ у биздин жирақтур;

12 Чүнки итаәтсизликлиримиз алдиңда көпийип кәтти,

Гуналиримиз бизни әйипләп гувалиқ бериду;

Чүнки итаәтсизликлиримиз һәрдайим биз билән биллидур;

Қәбиһликлиримиз болса, бизгә рошәндур: —

13 Чүнки Пәрвәрдигарға итаәтсизлик қилмақтимиз, вапасизлиқ қилмақтимиз,

Униңдин йүз өримәктимиз,

Зулумни һәм асийлиқни тәрғип қилмақтимиз,

Ялған сөзләрни ойдуруп, ич-ичимиздин сөзлимәктимиз;

14 Адаләт-халислиқ болса йолдин йенип кәтти;

Һәққанийлиқ жирақта туриду;

Чүнки һәқиқәт кочида путлишип кетиду;

Дурус-диянәтниңму киргидәк йери йоқтур.

15 Шуниң билән һәқиқәт йоқай дәп қалди;

Өзүмни яманлиқтин нери қилай дегән адәм хәқниң олҗа нишани болуп қалди!

Пәрвәрдигар дуани аңлап ишқа кириду

16 Һәм Пәрвәрдигар көрди;

Һөкүм-һәқиқәтниң йоқлуғи Униң нәзиридә интайин яман билинди.

Вә У амал қилғидәк бирму адәмниң йоқлуғини көрди;

Гунакарларға вәкил болуп дуа қилғучи һеч кимниң йоқлуғини көрүп, азаплинип көңли паракәндә болди.

Шуңа Униң Өз Билиги өзигә ниҗат кәлтүрди;

Униң Өз һәққанийлиғи Өзини қоллап чидамлиқ қилди;□ ■

17 У һәққанийлиқни қалқан-савут қилди,

Бешиға ниҗатлиқ дубулғисини кийди;

Қисас либасини кийим қилди,

Муһәббәтлик қизғинлиқни тон қилип кийди.■

18 Адәмләрниң қилғанлири бойичә, у уларға қайтуриду;

Рәқиплиригә қәһр чүшүриду,

Дүшмәнлиригә ишлирини қайтуриду,

Чәт араллардикиләргиму у ишлирини қайтуриду.

19 Шуниң билән улар ғәриптә Пәрвәрдигарниң намидин,

Күнчиқишта Униң шан-шәривидин қорқиду;

Дүшмән кәлкүндәк бесип киргинидә,

Әнди Пәрвәрдигарниң Роһи униңға қарши бир туғни көтирип бериду;

20 Шуниң билән Һәмҗәмәт-Қутқузғучи Зионға келиду,

У Яқуп җәмәтидикиләр арисидин итаәтсизликтин йенип товва қилғанларға йеқинлишиду, — дәйду Пәрвәрдигар.□ ■

21 Мән болсам, мана, Мениң улар билән болған әһдәм шуки, — дәйду Пәрвәрдигар —

«сениң үстүңгә қонуп турған Мениң Роһум, шундақла Мән сениң ағзиңға қуйған сөз-каламим болса,

Буниңдин башлап әбәдил-әбәткичә өз ағзиңдин, нәслиңниң ағзидин яки нәслиңниң нәслиниң ағзидин һәргиз чүшмәйду! — дәйду Пәрвәрдигар. □

■59:1 Чөл. 11:23; Йәш. 50:2

□59:2 «Қараңлар, Пәрвәрдигарниң қоли қутқузалмиғидәк күчсиз болуп қалған әмәс... бирақ силәрниң қәбиһлигиңлар силәрни Худайиңлардин жирақлаштурди, гунайиңлар Униң йүзини силәрдин қачуруп Униңға тилигиңларни аңлатқузмиди» — мошу -1-2-айәтләр болса 58-бап, 3-айәттики соалға берилгән җаваптур.

■59:4 Аюп 15:35; Зәб. 7:15

□59:5 «Улардин бири чеқилса зәһәрлик илан чиқиду» — демәк, улардин һеч қандақ яхшилиқ чиқмайду, уларға тақабил туруш интайин тәс; адәм «тухумлар»ни йесә, өлиду; «тухумлар»ни бузса, улардин техи хәтәрлик бир илан чиқиду.

□59:6 «уларниң торлири кийим болалмайду» — мошу айәт вә 5-айәткә қариғанда, «торлири» дегәнлик уларниң қәстлири һәм яманлиқлирини диний ниқап билән япидиған усулларни билдүриду.

■59:6 Аюп 8:14,15

■59:7 Пәнд. 1:16; Рим. 3:15

□59:10 «Чәт яқиларда өлүкләрдәк жүримиз» — башқа бир хил тәрҗимиси: «күчи барлар арисида өлүкләрдәк жүримиз».

□59:16 «Һәм Пәрвәрдигар көрди; һөкүм-һәқиқәтниң йоқлуғи Униң нәзиридә интайин яман билинди» — Пәрвәрдигар Өз мөмин бәндилириниң дуасини аңлап ишқа киришиду. «шуңа униң өз билиги өзигә ниҗат кәлтүрди» — оқурмәнләрниң есидә болуши керәкки, «Пәрвәрдигарниң Билиги» Униң дунияға әвәтидиған Қутқузғучи-Мәсиһи, йәни «Пәрвәрдигарниң қули»дур. Демәк, Исраил өзиниң асийлиғи, итаәтсизлигини, өзлириниң гунаға тақабил туралмайдиғанлиғини толуқ иқрар қилип товва қилған вақитта, «һеч қутқузғидәк адәм болмиғанда», Худаниң шан-шәривини әслигә кәлтүрүш үчүн, шундақла амалсиз қалған инсанни қутқузуш үчүн «Пәрвәрдигарниң Билиги» ниҗатни елип мошу дунияға келиду. Қутқузуш ишлирини у ялғуз ада қилиду; «һеч адәм» униңға ярдәм бәрмәйду. Йәнә 53-бапни көрүң.

■59:16 Йәш. 63:5

■59:17 Әф. 6:17; 1Тес. 5:8

□59:20 «Шуниң билән Һәмҗәмәт-Қутқузғучи Зионға келиду, у Яқуп җәмәтидикиләр арисидин итаәтсизликтин йенип товва қилғанларға йеқинлишиду» — «Рим.» 11:26 көрүң.

■59:20 Йәш. 10:21,22; Рим. 11:26

□59:21 «сениң үстүңгә қонуп турған Мениң Роһум» — әнди мошу айәттики «сән» дегән ким? Жуқириқи 20-айәттә «Һәмҗәмәт-Қутқузғучи Зионға келиду» дейилгән. «Һәмҗәмәт-Қутқузғучи» болса, 16-айәттики «Пәрвәрдигарниң Билиги», йәни «Пәрвәрдигарниң қули»дур. Шүбһисизки, мошу сөзләр униңға, йәни Мәсиһгә дейилиду.