Муқеддес Калам (кирил йезиқ) Йоел 2

Чекәткиләрниң вәйранчилиғи

1 Зион теғида канай челиңлар,

Муқәддәс теғимда агаһ сигналини аңлитиңлар;

Зиминда турғучи һәммәйлән дир-дир титрисун;

Чүнки Пәрвәрдигарниң күни келиду, у йеқиндидур.□ ■

2 У күн болса қараңғу һәм сүр күн,

Булутлар қапланған һәм қапқараңғу зулмәт күн, — таң сәһәр тағлар үстигә йейилғандәк,

Зор һәм күчлүк бир хәлиқ келиду;

Уларға охшаш болғучилар болуп бақмиған,

Улардин кейинму, дәвирдин-дәвиргә йәнә болмайду.

3 Уларниң алдида көйдүргүчи от маңиду,

Уларниң кәйнидә болса бир ялқун көйдүрүп өтиду;

Келиштин бурун зимин «Ерән бағчиси»дәк,

Бирақ уларниң тапини тәккәндин кейин гүл-гиясиз чөл-баяван болиду;

Бәрһәқ, улардин һеч немә қечип қутулалмайду.

4 Уларниң қияпити атқа охшайду,

Атлиқ ләшкәрдәк чапиду.

5 Җәң һарвулири гүлдүрлигәндәк сада билән улар тағ чоққилиридин сәкрәп өтиду;

Пахални параслап көйдүргән от авазидәк тараслап маңиду,

Дәбдәбилик сәп түзәп турған күчлүк қошундәк жүриду,

6 Уларниң алдида әлләр қаттиқ азаплиниду,

Һәммә чирай татирип кетиду.

7 Улар палванлардәк жүгүриду;

Җәңчиләрдәк сепилдин артилип өтиду;

Һәммиси өз алдиға қарап жүрүш қилиду;

Сәплирини һеч бузмайду.

8 Һеч қайсиси өз қериндишини қистимайду;

Һәр қайсиси өз йолида маңиду;

Қуралларға етилсиму, яриланмай өтүп маңиду;□

9 Шәһәрниң һәммә йеригә чепишиду;

Сепил үстидә жүгүрүп жүриду;

Өйләргә ямишип чиқиду;

Деризиләрдин оғридәк кириду.

10 Улар алдида йәр-зиминни титрәк басиду,

Асманлар тәвринип кетиду;

Қуяш һәм ай қараңғулишип кетиду,

Юлтузлар җуласини қайтурувалиду.■

11 Пәрвәрдигар Өз қошуни алдида авазини қоюветиду,

Чүнки Униң баргаһи паянсиздур;

Униң сөзини орунлиғучи күчлүктур;

Чүнки Пәрвәрдигарниң күни улуқ, интайин дәһшәтликтур;

Ким уни көтирәлисун?■

12 Бирақ һәтта һазирму, — дәйду Пәрвәрдигар,

— Чин көңлүңләр билән, розилар билән, жиғилар билән матәм тутуп Мениң йенимға қайтип келиңлар;■

13 Кийим-кечигиңларни әмәс, бәлки жүрәк-бағриңларни тилип,

Пәрвәрдигар Худайиңларниң йениға қайтип бериңлар;

Чүнки У меһри-шәпқәтлик һәм рәһимдил,

Асан ғәзәпләнмәйду, зор меһир-муһәббәтликтур,

Яманлиқтин янидиған Худадур. □ ■

14 Ким билиду, У җазалаштин йенип, рәһим қилип бирәр бәрикәтни,

Пәрвәрдигар Худайиңларға сунғидәк бирәр «ашлиқ һәдийә» һәм «шарап һәдийә»ни қалдуруп кетәмду техи?■

15 Зион теғида канай челиңлар,

«Роза тутайли» дәп Худаға мәхсус бир мәзгилни айриңлар,

Җамаәткә мәхсус жиғилимиз, дәп җакалаңлар;□ ■

16 Әлни жиғиңлар, җамаәтни пакландуруңлар,

Ақсақалларни җәм қилиңлар, балиларни, емиватқанларниму жиғиңлар;

Той қиливатқан жигит өз өйидин,

Ятлиқ болидиған қиз һуҗрисидин чиқсун;□

17 Каһинлар, йәни Пәрвәрдигарниң хизмәтчилири айван билән қурбангаһ оттурисида жиға-зерә көтәрсун,

Улар ейтсунки, «И Пәрвәрдигар, Өз хәлқиңгә ичиңни ағритқайсән,

Өз мирасиңни хорлуқтин сақлап,

Уларни әлләргә сөз-чөчәк болушқа қоймиғайсән;

Әл-жутлар арисида: «Уларниң Худаси қени?» дейилмисун».□ ■

18 Андин Пәрвәрдигар Өз зиминиға отлуқ муһәббитини,

Өз хәлқигә рәһим-шәпқәтни көрсәтти;

19 Пәрвәрдигар җававән Өз хәлқигә мундақ деди: —

«Мана, Мән силәргә буғдай, йеңи шарап вә зәйтун мейини әвәтимән,

Силәр булардин қандурулисиләр;

Вә Мән силәрни қайтидин әлләр арисида шәрмәндә қилип қоймаймән;□

20 Һәм шималдин кәлгүчини силәрдин жирақ қилип,

Униң алди қисмини шәрқий деңизға,

Кәйни қисмини ғәрбий деңизға қоғливетимән;

Уни чөл бир зиминға һайдиветимән;

Униң сесиқлиғи пурап туриду,

Пасиқ һиди чиқиду;

Чүнки у «чоң ишларни қилғучимән» дәп өзини улуқ қилмақчи болиду.□

21 Қорқма, и зимин;

Шатлинип хошал бол;

Чүнки Пәрвәрдигар улуқ ишларни қилған.□

22 И даладики һайванлар, қорқмаңлар;

Чүнки чөллүктики от-чөпләр бәрқ урмақта;

Дәрәқ мевисини бәрмәктә,

Әнҗир дәриғи, үзүм тели толуқ һосул бериду.

23 Һәм силәр, Зионниң балилири, шатлинип Пәрвәрдигар Худайиңлардин хурсән болуңлар;

Чүнки У һәққанийлиқ бойичә силәргә «авалқи ямғурлар»ни бериду;

У силәргә һөл-йеғин бериду,

Йәни башта болғандәк «авалқи ямғурлар» һәм «кейинки ямғурлар»ни яғдуриду.□

24 Хаманлар буғдайға толған болиду,

Идиш-күпләр йеңи шарап һәм майларға толуп ташиду.

25 Вә Мән силәргә чекәткиләр, чекәткә личинкилири, «вәйранчи қурут»лар, «чишлигүчи қурут»лар,

Йәни Мән араңларға әвәткән улуқ қошунум йегән жилларни қайтуруп беримән;■

26 Силәр болушичә йәп, қандурулисиләр,

Шуниңдәк силәргә карамәт ишларни көрсәткән Пәрвәрдигар Худайиңларниң намини мәдһийиләйсиләр;

Шуниң билән Мениң хәлқим һәргиз йәнә хиҗаләткә қалмайду.

27 Силәр Мениң Исраил ичидә турғанлиғимни,

Шундақла Мәнки Пәрвәрдигар силәрниң Худайиңлар екәнлигимни,

Мәндин башқа һеч ким болмайдиғанлиғини билисиләр;

Шуниң билән Мениң хәлқим һәргиз йәнә хиҗаләткә қалмайду.

28 Һәм кейин, Мән Өз Роһумни барлиқ әт егилири үстигә қуйимән;

Силәрниң оғул-қизлириңлар бешарәт бериду,

Қерилириңлар аламәт чүшләрни көриду,

Жигитлириңлар ғайипанә аламәт көрүнүшләрни көриду;□ ■

29 Бәрһәқ, шу күнләрдә қуллар үстигиму, дедәкләр үстигиму Роһумни қуйимән.

30 Мән асманларда, зиминдә карамәтләрни,

Қан, от, ис-түтәк түврүклирини көрситимән.

31 Пәрвәрдигарниң улуқ һәм дәһшәтлик күни кәлмигичә,

Қуяш қараңғулуққа,

Ай қанға айландурулиду.■

32 Һәм шундақ әмәлгә ашурулидуки,

Пәрвәрдигарниң намини чақирип нида қилғанларниң һәммиси қутқузулиду;

Чүнки Пәрвәрдигар дегинидәк, Зион теғида һәм Йерусалимда,

Һәмдә Пәрвәрдигар чақирмақчи болған «қалдиси»лар үчүн қутқузуш-ниҗат болиду. □ ■

□2:1 «Зион теғида канай челиңлар» — «Зион» яки «Зион теғи» — Йерусалим шәһири, җүмлидин муқәддәс ибадәтхана җайлашқан тағдур. «Зион» бәлким «көрүнәрлик» дегән мәнидә. У дайим Худаниң Өз хәлқигә һимайә болғиниға символ болиду. «канай челиңлар» — ибраний тилида «бурға челиңлар».

■2:1 Йо. 1:15; Зәф. 1:14, 15

□2:8 «Қуралларға етилсиму, яриланмай өтүп маңиду» — бир нәччә хил тәрҗимиси болуши мүмкин. Ибраний тилини чүшиниш тәс.

■2:10 Йәш. 13:10; Әз. 32:7; Йо. 2:31, 3:15

■2:11 Йәр. 30:7; Ам. 5:18; Зәф. 1:15

■2:12 Йәр. 4:1

□2:13 «Кийим-кечигиңларни әмәс, бәлки жүрәк-бағриңларни тилип,...» — кона заманларда қаттиқ қайғу-һәсрәтни билдүрүш үчүн хәқләр кийимлирини житатти.

■2:13 Мис. 34:6; Зәб. 85:15; Юн. 4:2

■2:14 Юн. 3:9

□2:15 «канай челиңлар» — ибраний тилида «бурға челиңлар».

■2:15 Йо. 1:14

□2:16 «Әлни жиғиңлар, җамаәтни пакландуруңлар» — мошу «пакландуруш» бәлким һәр бир адәмни Муса пәйғәмбәргә чүшүрүлгән муқәддәс қанунда бекитилгән һәр бир һарам нәрсидин айриветиш дегәнликтур. «Той қиливатқан жигит өз өйидин, ятлиқ болидиған қиз һуҗрисидин чиқсун» — «Қан.» 20:7, 24:5 билән селиштурсақ, вәзийәтниң җиддийлиғи техиму ениқ көрүниду.

□2:17 «(Ибадәтханидики) айван билән қурбангаһ оттурисида жиға-зерә көтириңлар» — немишкә әшу җайда шундақ қилиш керәк? Пикримизчә, бу әмир бир нәччә жил илгәрки бир вақиә билән зич мунасивәтлик, йәни Йәһуданиң падишаси Йоаш Зәкәрия дегән каһин-пәйғәмбәрни дәл әшу йәрдә өлтүрүвәткән («2Тар.» 24:21 һәм «Мат.» 23:35ни көрүң). «Өз мирасиңни хорлуқтин сақлап... » — «Пәрвәрдигарниң мираси» мошу йәрдә, шүбһисизки, өз хәлқини көрситиду.

■2:17 Зәб. 41:11; 78:10; 114:2

□2:19 «Андин Пәрвәрдигар ... рәһим-шәпқитини көрсәтти (18-айәт)... Өз хәлқигә мундақ деди: ... » — қариғанда хәлиқ Худаниң сөзи бойичә дуа-тилавәт қилған, Худа дәрвәқә уларниң дуасиға һазир җавап бериду. Бәзи алимлар бу сөзләрни: «Андин Пәрвәрдигар ... рәһим-шәпқәтни көрситиду... бәрһәқ мундақ дәйду: ... » дәп тәрҗимә қилиду.

□2:20 «Һәм шималдин кәлгүчини силәрдин жирақ қилип,...» — «шималдин кәлгүчи» болса бәлким бирла вақитта бизгә икки бешарәтни тәң көрситип бериду. Биринчидин, Йоел пәйғәмбәрниң заманидики, шималдин кәлгән «чекәткә қошуни»ни көрситиду; иккинчидин, ахирқи замандики, шималдин келидиған, Исраил хәлқигә һуҗум қилидиған, Шәйтан қозғайдиған чоң бир қошунниму көрситиду. «Қошумчә сөз»имизниму көрүң. «Униң алди қисмини шәрқий деңизға, кәйни қисмини ғәрбий деңизға...» — «шәрқий деңиз» «Өлүк Деңиз»ни, «Ғәрбий Деңиз» «Оттура Деңиз»ни көрситиду. «Чүнки У (Пәрвәрдигар) «чоң ишларни қилғучимән...» — башқа бир хил тәрҗимиси «Чүнки У (Пәрвәрдигар) улуқ ишларни қиливатиду» (21-айәттикидәк).

□2:21 «Чүнки Пәрвәрдигар улуқ ишларни қилған» — яки «чүнки Пәрвәрдигар улуқ ишларни қиливатиду».

□2:23 «Чүнки У һәққанийлиқ бойичә силәргә «авалқи ямғурлар»ни бериду» — башқа бир хил тәрҗимиси: «Чүнки У силәргә «һәққанийлиқни үгәткүчи»ни әвитиду, һөл-йеғин бериду». Икки тәрҗимиси бәлким тәң инавәтлик болуши мүмкин; ундақта «һәққанийлиқни үгәткүчи» Қутқузғучи-мәсиһни көрситиши керәк болиду. «У силәргә һөл-йеғин бериду, йәни башта болғандәк «авалқи ямғурлар» һәм «кейинки ямғурлар»ни яғдуриду» — «авалқи ямғурлар» (яки «дәсләпки ямғурлар») Қанаанда 10-айда яғиду вә униң вастиси билән тупрақ юмшитилип, йәр һайдаш андин уруқ чечиш мүмкин болиду. «Кейинки ямғурлар» Исраилда 3- яки 4-айда йеғип, әтиязлиқ зираәтләрни пишириш рольини ойнайду. Шуңа һәр бир дехан «кейинки ямғур»ға тәшнадур, уни бәк қәдирләйду.

■2:25 Йо. 1:4

□2:28 «Силәрниң оғул-қизлириңлар бешарәт бериду» — яки «силәрниң оғул-қизлириңлар пәйғәмбәрлик қилиду».

■2:28 Йәш. 44:3; Әз. 39:29; Рос. 2:17

■2:31 Йо. 2:10, 31; 3:15; Йәш.13:10; 24:23; Ам. 8:9; Мат. 24:29; Рос. 2:20; Вәһ. 6:12-13

□2:32 «Пәрвәрдигар чақирмақчи болған «қалдиси»лар...» — яки «Пәрвәрдигар чақириватқан «қалдиси»лар...». «(Пәрвәрдигарниң) «қалдиси»» — Тәвратта, пәйғәмбәрләрниң язмилирида көп көрүлидиған тема яки мавзудур. Исраил хәлқиниң һәм әлләрниң көп қисми Худадин жирақлишип кәткән болсиму, улар арисида Худаниң меһри-шәпқити билән, Өзигә садиқ бир «қалдиси»ниң һаман һәрдайим тепилидиғанлиғи көрситилиду.

■2:32 Об. 17; Рим. 10:13