Муқеддес Калам (кирил йезиқ) Вәһий 22

1 Андин пәриштә маңа хрусталъдәк пақирақ һаятлиқ сүйи еқиватқан дәрияни көрсәтти. Дәрия Худаниң вә Қозиниң тәхтидин чиққан болуп, □ ■ 2 шәһәрниң ғол йолиниң оттурисида еқиватқан еди. Дәрияниң бу тәрипидә вә у тәрипидиму он икки хил мевә беридиған, һәр айда мевиләйдиған һаятлиқ дәриғи бар еди; дәрәқниң йопурмақлири әлләрниң шипаси үчүн еди.□ ■ 3 Ләнәт дегән әнди болмайду; Худаниң вә Қозиниң тәхти шәһәрниң ичидә болуп, Униң қул-хизмәткарлири Униң хизмәт-ибадитидә болиду. 4 Улар Униң җамалини көриду; Униң нами уларниң пешанилиригә пүтүклүк болиду.■ 5 У йәрдә әсла кечә болмайду, нә чирақ нуриға, нә қуяш нуриға муһтаҗ болмайду. Чүнки Пәрвәрдигар Худа уларниң үстидә йориду, улар әбәдил-әбәткичә һөкүм сүриду.■

Ахирқи агаһ-гува

6 Пәриштә маңа:

— Бу сөзләр һәқиқий вә ишәшликтур; пәйғәмбәрләрниң роһлириниң Рәб Худаси йеқин кәлгүсидә йүз бериши муқәррәр болған ишларни Өз қул-хизмәткарлириға көрситиш үчүн, пәриштисини әвәтти, — деди.□ ■

7 («Мана, пат йеқинда келимән! Бу китаптики бешарәтниң сөзлирини тутқучи киши бәхитликтур!»)□ ■

8 Буларни аңлиғучи вә көргүчи мән Юһаннамән. Бу ишларни аңлиғинимда вә көргинимдә, буларни маңа көрсәткән пәриштигә сәҗдә қилғили айиғи алдиға жиқилдим. 9 Лекин у маңа:

— Һәргиз ундақ қилма! Мәнму Худаниң сән вә қериндашлириң болған пәйғәмбәрләр билән охшаш қул-хизмәткаримән. Худағила ибадәт қил! — деди.■

10 У маңа йәнә:

— Бу китаптики бешарәтниң сөзлирини печәтлимә; чүнки буларниң вақти йеқин кәлди. □ ■

11 Қәбиһлик қилғучи киши қәбиһликни қиливәрсун; пәскәш киши болса пәскәшликтә туривәрсун; һәққаний киши болса һәққанийлиғини жүргүзивәрсун; пак-муқәддәс киши болса пак-муқәддәсликтә туривәрсун, — деди.

Әйса Мәсиһ беваситә Юһаннаға сөзләйду

12 «Мана, пат йеқинда келимән! Һәр кимниң әмәлийитигә қарап беридиғинимни Өзүм билән биллә елип келимән.□ ■ 13 Мән «Алфа» вә «Омега», Биринчи вә Ахирқи, Муқәддимә вә Хатимә Өзүмдурмән».□ ■

14 Һаятлиқ дәриғиниң мевисидин несип болуш вә дәрвазилиридин шәһәргә киришкә муйәссәр болуш үчүн тонлирини жуйғанлар бәхитликтур! 15 Шәһәрниң сиртидикиләр — иштлар, сеһиргәрләр, бузуқлуқ қилғучилар, қатиллар, бутпәрәсләр, ялғанчилиққа хуштар болғанлар вә әмәл қилғучилардур.■

16 «Мәнки Әйса җамаәтләрни дәп силәргә бу ишларниң гувалиқини йәткүзүш үчүн пәриштәмни әвәттим. Давутниң Йилтизи һәм Нәсли, Парлақ Таң Юлтузидурмән!»■

17 Роһ вә тойи болидиған қиз: «Кәл!» дәйду.

Аңлиғучи: «Кәл!» десун.

Уссиғучи һәр ким кәлсун, халиған һәр ким һаятлиқ сүйидин һәқсиз ичсун.□ ■

Хатимә

18 Мәнки бу китаптики бешарәтниң сөзлирини аңлиғанларға гувалиқ берип агаһландуримәнки: кимдиким бу сөзләргә бир немини қошса, Худа униңға бу китапта йезилған балаю-апәтләрни қошиду. □ 19 Кимдиким бу бешарәтлик китапниң сөзлиридин бирәр сөзни елип ташлиса, Худаму униңдин бу китапта йезилған һаятлиқ дәриғидин вә муқәддәс шәһәрдин болидиған несивисини елип ташлайду.■

20 — Мана, буларға агаһ-гува Бәргүчи болса мундақ дәйду:

— «Шундақ, пат йеқинда келимән!»

— «Амин! Кәл, я Рәб Әйса!»

21 Рәб Әйса Мәсиһниң меһри-шәпқити барлиқ муқәддәс бәндиләр билән биллә болғай, амин!

□22:1 «мунасивәтлик айәтләр» — «Зәб.» 35:39, 45:5, «Әз.» 47:1-9, «Зәк.» 14:8.

■22:1 Әз. 47:1; Зәк. 14:8.

□22:2 «он икки хил мевә беридиған, һәр айда мевиләйдиған һаятлиқ дәриғи» — яки «он икки қетим мевигә киридиған, һәр айда мевиләйдиған һаятлиқ дәриғи».

■22:2 Вәһ. 2:7.

■22:4 Вәһ. 3:12.

■22:5 Йәш. 60:19; Зәк. 14:7; Вәһ. 21:23.

□22:6 «йеқин кәлгүсидә йүз бериши муқәррәр болған ишлар» — яки «туюқсиз йүз бериши муқәррәр болған ишлар». «бу сөзләр һәқиқий вә ишәшликтур» — бу сөзләр 19:9 вә 21:5диму тепилиду, шу йәрдә алдинқи ишларни (21:1-5) тәстиқлаш үчүн ейтилған. Амма мошу йәрдә, шүбһисизки, пүткүл китапниң мәзмунини яки һәттә яки пүткүл Инҗилниң мәзмунини яки пүткүл Тәврат-Инҗилниң мәзмунини көрситишиму мүмкин. «пәйғәмбәрләрниң роһлириниң Рәб Худаси» — мошу йәрдә Рәб Әйсани көрсәтсә керәк (1:1ни көрүң).

■22:6 Вәһ. 1:1; 19:9; 21:5.

□22:7 «Мана, пат йеқинда келимән! Бу китаптики бешарәтниң сөзлирини тутқучи киши бәхитликтур!» — бу сөзләр Рәб Әйсаниң, әлвәттә.

■22:7 Вәһ. 1:3.

■22:9 Рос. 10:26; 14:14; Вәһ. 19:10.

□22:10 «Бу китаптики бешарәтниң сөзлирини печәтлимә» — мәнаси бәлким, оқурмәнләргә очуқ болсун, мәхпий болмисун.

■22:10 Дан. 8:26; 12:4; Вәһ. 1:3.

□22:12 «мунасивәтлик айәтләр» — «Йәш.» 40:10, 62:11.

■22:12 Зәб. 61:13; Йәр. 17:10; 32:19; Мат. 16:27; Рим. 2:6; 14:12; 1Кор. 3:8; 2Кор. 5:10; Гал. 6:5; Вәһ. 2:23.

□22:13 «Мән «Алфа» вә «Омега»...» — грек тилида «алфа» биринчи һәрип, «омега» ахирқи һәриптур. Демәк, Әйса Мәсиһ баш вә ахирдур.

■22:13 Йәш. 41:4; 44:6; 48:12; Вәһ. 1:8; 21:6.

■22:15 1Кор. 6:10; Әф. 5:5; Кол. 3:5, 6.

■22:16 Йәш. 11:10; Рим. 15:12; 2Пет. 1:19; Вәһ. 1:1; 5:5.

□22:17 «Роһ вә тойи болидиған қиз: «Кәл!» дәйду» — «Роһ» — Муқәддәс Роһтур. «Той болидиған қиз» дәгәнлик җамаәтни көрситиду. 19-бап 7-, 8-айәтләргә қаралсун.

■22:17 Йәш. 55:1; Юһ. 7:37.

□22:18 «Мәнки бу китаптики бешарәтниң сөзлирини аңлиғанларға гувалиқ берип агаһландуримәнки» — «Мәнки» дегән сөз бәзи алимлар, 18-19-айәттики сөзләрни расул Юһаннаниңки дәп қарайду. Бирақ Юһанна өзини беваситә көрсәтмигәчкә (1:9ни көрүң), шундақла 20-айәттә Рәб Өзи ениқ көрситилгәчкә биз сөзләрни Рәбниңки, дегән пикиргә майилмиз.

■22:19 Қан. 4:2; 12:32; Пәнд. 30:6; Вәһ. 13:8; 17:8.